Aşka Giden Yol

Hayatimin Merkezi Oldun ❤

Soyledikleri kalbime saplanmisti resmen.Madem zenginsin be adam niye boyle bir hayati yasamayi tercih ediyorsun ?Ellerimi tutarak beni oturttu.

- Defne biliyorum size yalan soyledim.Ama o babam olacak herif bunu bilmemeliydi.Annem babamdan bosandiktan sonra kendini is hayatina verdi.Ve cok guclu oldu.Suan Turkiyenin her yerinde bir fabrikasi var.İtiraz etme gel yeni evimizde yeni hayat kuralim.

Bu cocuk salak diye bosuna demiyorum ben. Onca seye sahipken neden bunlari yasamak istiyordu ki ?

- Herseye sahipsin ama neden bu hayati surmeye karar verdin ki ?

- Zenginlik hersey degil Defne.Sevgi Hersey demek.

Bu konu hakkında konusmak canını sıkıyordu.Ama fazla dusunmeden 'Evet Burak seven seninle eve cıkmayı kabul ediyorum ' dedim gulumseyerek.Bavulumu aldiktan sonra yurttan cikis islemini yapti.Arabasina bindik.O  arabayi suruyordu bense  ikimizle ilgili hayal kuruyordum. Evi cok merak ediyordum daha dogrusu evimizi.Ama yinede tam anlamiyla mutlu olamiyordum.Annem ve Nihal aklima geldikce butun huzurum da mutlulugumda gidiyordu. Arabayi durdurmustu.Geldigimizi sanarak inecektim ki eli bilegimi kavradi.

Bunun supriz olmasini istiyorum deyip gozlerimi bir bez parcasiyla bagladi.

-Bekle kapini ben acacagim.Kendini bana birak Kucuk hanim.

Gulumsedim.

- Sana guvendigim pek de soylenemez dedim alayci bir sekilde.Birde bana kucuk hanim demessen iyi olur.

Kapimi actim .Yurumeye baslamistik bile.Her dusucek gibi oldugumda eliyle belimi tutuyordu.Bu hosuma gidiyordu.Sizi koruyan birinin oldugunu bilmek. Eve girmeden once gozlerimdeki bez parcasini cozerek gozlerimi serbest birakti.Aman tanrim karsimda hayallerimin evi ve asla satin alamayacagim bir ev duruyordu.Bu guzel ruya gibiydi.Hic uyanmak istemiyordum. Evden tam ilk adimimi atip iceri girecekken Burak beni tuttu ve telefonunu cikarip bu ani kaydetti. İceri ev 2 kisi icin fazlasiyla buyuktu.Arka bahcesi vardi.Havuzu vardi.Ben evi incelerken esyalarimizi almaya gitti. Hersey fazla iyiydi kotu birsey olucak diye korkuyordum.Esyalarimizi getirtikten hemen sonra Burağa bakip

- Hangi odada kalacağım ?

- İstersen benimle ayni odada kalabilirsin dedi. Resmen dalga geciyordu.Yanaklarim yine kizarmisti.Dusunmesi bile beni utandiriyordu.

- Seninle ayni odada kalacagima koltukta uyurum daha iyi dedim. Tabi ardindan hemen o egoist mimikleriyle

- Senin yerinde suan kac kiz olmak istiyor biliyor musun ?  Sayisi oldukca fazladir dedi.Ve en sevdigim seksi gulusunu ortaya cikardi.

- Bilmiyorum.O kizlari cok istiyorsan buraya davet edebilirsin onlar seninle ayni odada kalirlar dedim sinirle.Beni sinirlendiriyordu. Geldi ve bana sarildi.

-Bana bak kucuk hanım.Senin kollarindaki , kokunda huzuru sevgiyi hicbir kizda bulamiyorum.Sadece sende dedi ve esyalarini alip yerlestirmeye basladi. Bende karsidaki odayi alip yerlestirmeye basladim.İkimizde islerimizi hallettikten sonra asagi indik.Yeni evli cift gibi birbirimize bakip duruyorduk guluyorduk.Birseyler degismisti hissedebiliyordum.

- Ben acıktım  dedim konu acarak.

- Bende ,Birseyler yapta yiyelim dedi.Katiksiz okuz ya. Evin beyi moduna gecmisti.Birde yemek yapmayi bilmedigimden konuyu uzattim.

- Neden ben yapiyormusum sen yap.

Televizyona bakan gozlerini bir anda bana cevirdi.

- Yemek yapmayi bilmiyorsun degil mi ?

Utancimdan yerin dibine girecektim.Annemle vakit geciremedigimden hicbirsey yapmayi da ogrenememistim. Basimi sallayip onay vermisti.Elimden tutup mutfaga dogru getirdi.

- Bugun sana yemek yapmayi ogretecegim prenses dedi.O bir erkekti ve yemek yapmayi biliyordu.Ben bir kizdim ve bilmiyordum.Bu rezilligi aciklayacak bir cumle bile yoktu.

- Ne yapacagiz ?

- Bugün menumuzde  yemek olarak pizza tatli olarak ise sufle var.

- İkisi de en biii sevdigim diye bagirdim.Saatlerce mutfakta vakit gecirmistik.Birsey kesiceksek ben kesiyordum.Anlata anlata yapiyordu. Hersey bitmisti.Bende guzelce iceride sofrayi hazirlamistim. Karsilikli oturmustuk.Bir anligina da olsa herseye unutmustum.Sanki hep boyle buradaymisiz gibi.Sofrayi toplamis bulasiklari yikamistik.Yemek sorununu da halletmistik.Aksam olmustu.Uykucu bir insan oldugumdan uyuma vaktim gelmisti.

- Ben yatmaya gidiyorum İyi geceler dedikten hemen sonra pesimden geldi elimi tuttu.

- İyi geceler opucugu yok mu dedi kalbim deli deli carpiyordu ustelik yine kizarmistim. Yanagina kucucuk bir opucuk kondurup gidecekken yanagini cevirip dudaklarimi dudaklariyla bulusturdu. Kendimi geri cekip

Hilekar deyip gulumseyerek merdivenlerden yukari ciktim.Ayicikli pjimacaklarimi giymistim.Tualete dogru giderken merdivenlerden onun ciktigini gorunce tualete kosarak gitmistim.Tamam bu ilk opucugumuz degildi.Ama ben ilkmis gibi utaniyordum.Sanirsam asla alisamayacagim seylerden biriyde buydu sanirsam.Tualet islemimi de halletikten sonra kapiyi acip cikmistim.Kapinin onunde Burak vardi.Odama gitmeye calisiyordum ama buna izin vermiyordu.Aklindan ne geciyordu bilmiyordum.Kulagima dogru egildi elini belime doladi ve Yarin sana bir suprizim var dedi.Sonra da yanimdan gecip tualete girdi.Merakli bir insan oldugumu bildigi halde neden simdi tam uyuyacekken diyordu ki gerizakali. Odamin kapisini kapayip uyumaya calisiyordum ama olmuyordu.Yarim saat gectikten sonra uyuyakalmistim.Ruyamda annem ve Nihali goruyordum.Sen bir katilsin diye bagiriyorlardi.Bagirarak ve ter icinde uyanmistim.Kapim pat diye acilmisti.Burak korku dolu kocaman mavi gozleriyle yanima gelmisti.Sacimi oksuyordu.

- İyi misin ??

-  Sadece kotu bir ruyaydi.

Ama etkisi gecmiyordu agliyordum.Burak su getirmeye gitmisti. Elindeki suyu uzatarak al ic daha iyi olacaksin diyordu.Suyu icmistim ama hala korkuyordum.Beni alnimdan opup odamin kapisindan cikip gidecekken Gitme dedim. Deli cesaretime burdan tebrik mesajlarimi yolluyorum.

- Uyuyana kadar yanimda kal dedim.Burak bu fikre dunden raziydi hemen kabul etti.Yanima uzandi.Bende onun gogus kafesine yasladim.Ellerimle Buraga sarilmistim.Rahatlatici kokusuyla hemen uyumustum.Sabaha kadar gordugum ruyada da sadece Burak vardi.Gozlerimi actigimda da karsimda Burak.Hayatimin merkezi olmustumKalbimin iciydi resmen.Cok tatli uyuyordu. Onu uyandirmadan kollarinin arasindan ayrildim. Ustumu degistirdim.Komidinin uzerindeki parayi aldim. Buraga kavhalti hazirlayacaktim.Disari birseyler almaya cikmistim.Antalyanin merkezine yakin oturuyorduk.Oraya bar olayi yuzunden gitmemistim.Ama artik hayatimda yeni bir sayfa aciyordum.Hemen ilerideki pastaneye girdim. Pogca,Simit guzel gorunen herseyi aldim ve pastaneden disari ciktim.Mutlu bir sekilde yururken arkamdan bana seslenildigini duydum.

- Defne ! Baktigimda bu Mertti.Hizlica uzaklasmaya basladim.Ama o daha hizliydi omzumdan tutup beni durdurdu.

- Lutfen beni dinle diye israr ediyordu.Bende kabul etmek zorunda kalmistim.

- Defne sen gittikten sonra herseyde gitti. Baska hic bir kadinla olamadim.Sen beni degistirdin.Seni seviyorum Defne.Ben sana asik oldum.

- Sus daha fazla konusup da sacmalama Mert dedim.Ve arkami donup yurumeye yine basladim. Mert ellerini belime dolayıp beni kendine cekmisti.Beni opmeye baslamisti.İtmeye calissamda basarili olamamistim.Burağın sesiyle irkildim.

- Defne ??