Aşka Giden Yol

Masal Gibi

Bizi yıllar önce terk eden adam karşımdaydı.Hiçbirşey olmamış gibi bana bakıyordu.Neden gelmişti? Neden hala hayatımı mahvediyordu?? Eğer bizi terketmeseydi o sarhoş hayatımıza girmeyecekti,annem yaşıyor olacaktı.Mutlu bir aile olabilirdik.Herşey onun yüzünden olmuştu.Sahip olduğum tek kişi Buraktı.Nefes nefese kalsamda koşuyordum.Arkama bakmadan hızlıca koşuyordum ne kadar uzak olursam acımın hafifleyeceğini düsünüyordum ama acim uzaklastikca daha cok artiyordu.Uzun sure kostuktan sonra eve gelmistik.Cebimden anahtari cikarak kapiyi actim ve iceri girdim.Oturdum.Sadece gözyaşlarım akıyor ve bir noktaya odaklanmış bakıyordum.Burak da yanımdaydı birşey demeye korkuyordu.Sarilıp saçımı okşuyordu.

- Hadi uyu güzelim yorgun görünüyorsun.

-Hayır istemiyorum

- Peki canım sen birseyler yapayım ne istersin ??

- Hicbirsey istemiyorum.

Olduğum yerde dururken  iki eliyle alip beni omzuna koydu.Yukari cikariyordu.Şu an yaptığı şey çok saçmaydı.Hep dizilerden filmlerden etkileniyordu herhalde.Ben ise susuyordum.Susmanın konuşmamanın acımı dindireceğini düsünüyordum.Yine yanlış düşünüyordum. Beni odama getirince indirmisti. Buraga cok sinirlenmistim.Dudağindan öpücek gibi  yapip kapidan disariya ciktim.O her ne kadar okuzse ben de o kadar inatciydim.Ben kacarken hizliydim ama o benden daha hizli oldugu icin beni tutmus yine odama goturmustu.Bu sefer oda iceri girip kapiyi kilitlemisti.

- Sen uyuyana kadar buradayım

- Saçmalıyorsun verir misin şunu Burak bak sinirleniyorum ??

- Umrumda değil.Uyuyacaksın o kadar Kücük Hanim.Söz dinle de zorluk çikmasin.

Sakinlesmeye calisiyordum olmuyordu.İcimdeki canavar kendini disariya cikarip birseyi kirmak paramparca etmek istiyordu. Odamda Burak vardi ve ben uyuyana kadar da çıkmayacaktı. Pjimalarımı giymem gerekiyordu.Burak da odadan çıkmiyordu.Ne yapacaktım şimdi ben ?? Aklıma saçma da olsa işe yarar bir fikir gelmişti.Hemen odadaki ışığa doğru yönelip kapattım.

- Ne yapıyorsun ? Işığı neden kapattın ??

- Giyinicem herhalde bana başka seçenek bırakmadın.

Keyfime yerime getirmeye calistigini biliyordum.Sadece kahkaka seslerini duymustum.Uzerimdekileri cikarmis ve sadece sutyenim ve kilodumla kalmistim.Dolabimi acip pjimalari ariyordum.İste bende boyle bir gerizakiliydim.Simdi bu zefiri karanlikta nasil bulacaktim ?? 

- Pjimalarini mi ariyorsun ?? Diyordu kahkaha atarak.Galiba en cok rezil olanlar listesine adimi kazitmistim.

Daha fazla utanmamak icin :

- Yok ya aramiyorum ben

- Emin misin? Çünkü pjimaların bende.

- 1 dakika ya sen ne ara aldın onları.

- Kafab o kadar dağınık ki yatağın üstünde duran pjimalari isigi kapatmadan önce gormemistin.

- İyi teşekkur ederim.Yatagin ustune koyarsan sevinirim.

Bu karanlikta sadece golgesini gorebiliyordum.

-  Bence gelip kendin olsan daha iyi olucak diyordu.Gülümsedigini hissedebiliyordum.Yanaklarimdaki sicakligi hissedebiliyordum.Öküzlügünün yanında ekstra paket olarak sapıklığı da cikmisti. Sustugumu ve utandigimi farketmisti.

- Merak etme utanmana gerek yok .Ben gördüğüm herseyi daha onceki kizlardada gordum.

Terbiyesiz pis sapik ya ?! Neymis birde birsuru kizda gormusmus gelmis bana anlatiyor.Katiksiz okuz.