Aşka Giden Yol

Suçluluk

O güzel masmavi kocaman gözlere bakıp da ben bir katilim artık demek çok zordu.Onun sandığının aksine olaylar çok farklı gelişmişti.

-Burak şey evet o adam bana birsey yapacakti ama yapamadi.Daha kotü oldu herşey.

Derin bir nefes almiştı.Peki ya şimdi soyleyeceklerimden sonra ne olucaktı !

- İcerideki adami ben öldürdüm.

Gozleri iyice irilesmisti.''Orada neler oldu hemen anlat '' dedi.

- İlk önce elimdeki ipi söküp kelepçeyi taktı. Daha sonra kendisi soyundu ve sıra bana gelmişti.O sırada aklıma gelen ilk seyi yapmak zorunda kalmiştım.Beni çöz kendim soyunayim dans show yapayim gibi tahrik edici cumleler kurdum.Beni cozmesi icin istiyormusum gibi yapmam sartti.Daha sonrasini planlamistim ama sansim yaver gitmisti.Masadaki cam bardağı  çaktırmadan aldım ve aniden hızlıca kafasina indirdim.Kapi kilitli oldugundan sadece bu heriften kurtulabilmiştim.Elimle nabzina baktigimda atmiyordu ölmüştü.Daha sonra disardaki adam seslerimizi duymus olmali ki iceri girdi.Beni yine bagladı adamin olu oldugunu anlayinca da orada birakip Annene telefon edip haber verdi.

Burak birsey dememisti ya da demeye birsey bulamamisti.Bir kac dakika sonra arabadan inmiştik.Ama karsimdaki ev kesinlikle bizim ev degildi.Neden beni buraya getirmislerdi ki ?? Buraga donup :

- Babama neden gitmedik de buraya geldik ?

- Cünkü babanın hiçbirseyden haberi yok Kucuk hanim.Uzun hikaye anlatarım sonra.

Uzatacak halim yoktu.Tamam deyip konuyu kapatmistim.Galiba Burcin Hanimin evindeydik.Burasi babamin evinden bile kat kat iyiydi.Ah Burcin Hanim sevseydi beni burada ne guzel yasayip giderdik.Hayallere dalmistim.Taki Burak beni elimden tutup kalacağım odaya dogru gotururken kendime gelmiştim.Odada iki kisilik yatak vardı.Aslinda her odada hersey oldugundan fazlaydi.Cok zengin olmak boyle birsey olsa.Burcin Hanimin hayatinda herseye sahipken birseye sahip degildi.Sevgiye.Beni kacirdiginda soylediklerini dusunuyordum gecmisinde ne yasadigini bilmiyordum sonucta birini sevmis olabilir veya sevdigi adam ölmüs olabilir.Bu kişi kesinlikle sarhoş degildi ona emindim.Zaten sarhosu seven tek mal olan benim annemdi.Bu konuda tarihe gecmisti diyebilirim.Yorgundum ve neler düşünüyordum.Bu konuyu rafa kaldırıp daha sonra düşünmeye karar verdim.O sırada Burak dolaptan birkac esya elime tutusturdu ve ''giy sunlari '' dedi. Hemen simdi onun önünde mi ? Her defasinda ayni sey oluyordu ve ben yine utanıyordum.

-Neyi bekliyorsun kizim ?

- Odadan çıkmanı

- Gerçekten utanıyor musun ? Yaşadıklarımızdan sonra.Hem seni çıplak görüşüm ilk kez olmayacak.Utanmana gerek yok küçük hanım.

- Bay cokbilmis.Utanıyorum iste sen beni 100 ye ciplak gorsende ben yine utanirim.Lutfen yorma beni.

Kararli oldugumu ve beni yormak istemediginden cikmisti.Bende o sirada hemen giyinmistim.Gomlegim resmen birkac dugmesi kopmustu.Hemen kenara firlattim ve yataga yattim.2 dakika sonra Burakta iceriden gelip yanima yatti.

Yine agliyordum.Bir gün gozyasim akmayacak diye korkuyordum.Ne duygusal bir kizim ben ya ? Ayni zamanda da bir katil.Burak elinin tersiyle akan gozyaslarimi siliyordu.

-Peki simdi ne olucak ?Hapise girecegim curuyecegim orda.Adam ruyalarima musallat olucak.Hersey bitti.En azindan benim icin.

- Defne sakin ol öncelikle senin hicbir sucun yok.Hepsini o orospu cocugu haketti. Hapse girmene izin vermeyeceğim.Herşey bitmedi asil yeni başliyor.Yakinda evleneceğiz.

-Korkuyorum sadece korkuyorum.Bir karıncayı bile incitmeye korkan ben birini öldürdüm.Burak ben katilim ve sende bir katili seviyorsun.

- Biraz daha saçmalamaya başlarsan kizacagim.Amacin ne beni sinirlendirmek mi ? Sen bir katil değilsin.Senin yerinde kim olsa ayni seyi yapardi.Artik daha fazla dusunme.Uyumalisin.
Beni nasil hemen uyutacagini cok iyi biliyordu.Saçlarımı okşamisti.Guzel bir uykuya dalmiştım.Sabah olmustu.Pencereden günün ilk isiklari iceriye vuruyordu.Guzelce esnedikten sonra yanımda uyuyakalan Buraği gordum.Bebekler gibi misil misil uyuyordu.Uyandirmaya kiyamamistim. Mutfak alt kattaydi.(dün akşam goştermistiler).Hemen mutfaga inerken oturma odasinda kanepede uyuya kalan Burcin hanimi gordum.Ustu açilmisti.Ortme dusuncesiyle yanina gittim. (Ah benim su iyi niyetim ) Masada sarap ve albüm vardı.Burcin hanimi ortup elime albumu alıp bakmaya başladım.Burağın kuçukluk fotograflari derken arka sayfayi cevirdigimde yere bir mektup dustu tam kalkip yerine koyacakken bir el bilegimi sıkıca kavradı.
-Dokunma ona ?! Sen ne yaptığını sanıyorsun seni ukela diyerek azarliyordu beni Burcin Hanım.O mektupta ne varsa Burcin hanimi cok telaslandirmisti.Elimden aldigi gibi cebine koymus ve yukari cikmisti.Ben ise orada oylece kalmistim.Mutfaga gidip suyumu ictikten sonra odaya gittim.Giyinip ,eve gidecektim. Burak uyudugundan kolayca giyinmistim.Tam yanagindan opup gidecekken eliyle tutup beni yanina dogru cekti.Sonunda bende yataktaydim.Dudaklarima dudaklarini degdirdi.

- Sen uyuyordun ama dedim saskinlikla.

Aklimdaki sey olmamasi icin dua ediyordum.

- Yoksa sen uyuyor numarasi mi yapiyordun ??

Pis pis siritiyordu.

- Herşeyi gordüm Defne hanım dedi.Gicik ellerimle sertce vuruyordum.Daha sonra iki eliyle benim ellerimi tutup beni bir daha öptü.Biz evlenmeden boyle isek evlenince nasıl olurduk dusenmiyordum bile.

- Gidiyor musun ?! Dedi uzgun suratla.

- Gitmeliyim dedikten sonra ayaga kalkti ve yanima geldi.

- Yarın eksik olan tüm şeyleri alalım.Hem kafamız dağılır.Daha sonrada evleniriz ve sen tamamiyla bana ait  olursun.Ve benim olani kimse alamaz.

- Tamam, deyip gulumsemistim. Haydi seni birakayim diyerek benden önce kapıdan çıkmıştık.Burcin hanım gözlerini dikmis bana bakiyordu. NEREYE GİDİYORSUN BURAK ? desede Burak cevap vermemisti.Annesiyle arasinin benim yuzunden bozuldugunu dusundukce sucluluk duyuyordum.Aslinda sucluluk duydugum birsuru sey vardı.Arabaya bindik ve Burakla yarin nerede buluscagimiza karar verip ayrıldık. Babamla biraz konustuktan sonra odama ciktim.Guzel bir duş aldım.

*4 saat sonra

Burakla evleniyorduk.Gayet güzel bir düğün oluyordu ki Burak tam evet dicekken uyanmistim.Basimda calan telefonum yuzundendi.Arama ekraninda Burcin Hanimi gorunce hemen açmistim.

- Defne evinizin önündeyim.Önemli bir konu var.Merak etme bu sefer bir tuzak yok.Bekliyorum dedikten hemen sonra kapadı.Ben akillanmayan ve saf bir kiz oldugumdan dolayi evimizin onune inmistim.Burcin Hanim karsimdaydi ve konusmaya başlamisti.

- Lafi uzatmadan direkt soruyorum.Bu sabahki albumun icinden düşen mektubu sen mi aldın ?

- Hayır ben almadım Burcin hanım.En son elimden hizla almistiniz okumadim da zaten

- Nedense sana inanmiyorum Defne herseyi biliyorsun.

- Ben hicbir sey bilmiyorum Burcin hanım.

- Beni kandırmaya çalişma Defne?! İkimizde biliyoruz.Buragin babasinin baska birisinin oldugunu.
Afallamistim.O da sonradan bilmedigime inanmisti ve agzindan kacirdigi icin buyuk sucluluk duyuyordu. Burağın babası sarhoş degilse kimdi ? Neler oluyordu kafam allak bullak olmuştu.
-Defne bunu birisine söyledigini duyar veya gorursem seni yasatmam.Ozellik le de Burak bilmeyecek.
Ne salak mi bu kadin ? Buragı yillardir gercek babasini bilmiyor.Sarhos gibi birisini babasi biliyor ve babasindan nefret ediyor.Ben nasıl Buragin gozlerinin icine bakip da yalan soylerim.
- Kusura bakmayin ama Buraga yalan soyleyemem.

-Yalan soyleyemiyorsan Ayril Defne

- Ayrilamam da

- Bak Defne benim agzimdan laf bir kerr cikar.Burak bilmeyecek diyorsam.bilmeyecek.Benim rayimdan gitmezsen isler fena bozusur.
Bu sirada aklima yine sacma muthis fikirlerimden gelmisti.Bir tasta iki kus ?! Bu kozu dugunumuze  katilmasi ve aramizi duzeltmek icin kullanabilirdim.Ama bir yandan da Buraga herseyi soylemek isteyen bir tarafim var.Evet Defne bir karar verme zamani daha. Yalanlar mi yoksa aci gercekler mi ?
Not: Vote ve yorumlariniz icin simdiden tesekkurler.Opuldunuz.Seviliyorsunuz