Aşka Giden Yol

Siktir Git Hayatimdan da Kalbimden de

1 hafta geçmisti herseyin ustunden.Herseyden uzak rahat 1 hafta gecirmistim ta ki bugune kadar.Burak yine kapima geldi :

-Hadi ustune birseyler giy benimle geliyorsun.

-Sen bana emir veremezsin.Bugun benim yapacak baska seylerim vardı.( aslinda yoktu ama Burakla gidecegime burda guzel bir haftasonu gecirirdim)

-3 e kadar sayiyorum ya giyinirsin ya da

- Ya da ne??( Aslinda onun benden guclu oldugunu biliyordum ama mizmizlik yapmasam olmazdi)

- İstersen giyinme deneyelim.

- Uf tamam be 2 dk izin ver dedim.Kapinin onune koydum.Lanet olsum nereye gidicektik bari onu soyleseydi de de ortama gore giyinseydim. Hemen altıma bir kot pantolon ustume bir bluz giydim.Salimi takip gozlerime bir rimel dudaklarima parlatici surdum. Cantami alip lanet olasi Burağın yanına gittim. Eliyle bilegimi sarip.beni cekistirdikce cekistiriyordu.Dusmemek icin zor duruyordum.Tam yurttan donucekken Merve iceri girdi ve birden bizi alkislamaya basladi.Geldi kulagima fisildadi : Askin yolundan gittigin icin bedel odeyeceksin.Emin ol guzelim dedi.Bu kiz ne yapmaya calisiyordu ?? Beni zorla goturdugunun farkinda degildi. Meragim yuzunden hemen Burağa dönüp :

- Nereye gidiyoruz soylicek misin ? Birde artık su kolumu biraksanda dogru duzgun yurusem

- Fazla vaktimiz yok Kucuk hanim. Gidince gorursun.

Arabaya bindik. Yine moral bozucu sessizlik.Yine Burak ve Ben .Birde su surekli bitmek bilmeyen yol. Ben tedbirimi almistim. Cantamda kucuk el kitabimi cikardim ve okumaya basladim.Bugun farkli birsey yapmak istedigim icin kitabin bir sayfasini acip gozume ilk cikan cumle bugunu anlatsin dedim ve karsima cikan cumleler sunlar oldu :
''Kalici sevgiler nefretle baslar.O nefretin altinda tum duygular yatar.''
Bu cumleyi dusunemeden ani bir frenle sarsildim.Geldigimiz yer karsimizda ucurum ve biz arabanin icinde.Disari cekti temiz havayi iyice icine cekti.Sonra yanima gelmek icin adimlarini yavasca atti .Sacimi kulagimin arkasina koydu daha sonra elleriyle yanaklarımı tuttu.Kocaman mavi gozlerini benim celimsiz kavherengi gozlerime odakladi. Bu arada kalbim pir pir yanaklarim ise al aldi.Boyle hissetmeyi sevmiyordum. Bir elini kalbimin tam üzerine koydu :

- Söyle Defne , Benden başka kim bu kadar hizli attirir kalbini ?? Kim Sana boyle hissettiribilir?? Hayatinda sadece ben varım ve hepte ben olacağim kabul et bunu.

Ellerini uzerimden ittim.Ve bir adım geri cekildim.

- Ne sacmaliyorsun sen ya?

- Bu hissetigini sadece benimle yasayabilirsin.Anlasana sen bana muhtacsin.

Sustum.Susmam onu daha da cok sinirlendiriyordu.Burak ve ben asla olamazdik.Siz hic kedi ve kopegin askini gordunuz mu ?? İste bu kadar olanaksiz gorunuyor.Konuyu tamamiyla farkli bir yone cevirerek:

-Annemi gormeye gidecegim.Sarhos baban yuzunden kesin ziyaretime gelemiyordu.İzin aldim yarin gidiyorum haber olsun.

Yuzu bir anda tedirgin olmustu ve agzindan panikle cikan sozcuk 'Gitme ' olmustu.Neden gitmemi istemedigini bilmiyordum ama onu duymazdan geldim. Arabay bindim ve hadi gidelim diye bagırdım.Sinirle geldi ve hizlica arabayi surmeye basladi.Yurda sapaglam geldigim icin sukrettim yemin ediyorum. Benimle hic konusmadi bir hoscakal bile demedi. Bezgin bir sekilde odaya girerken Nihal konusmama firsat vermeden:

-Mertten sana cicek ve bir not var dedi gulumseyerek. Mertle en son o cafede gorusmustum.Simdi bu kadar sure sonra niye geri dondugunu anlamamistim.Ama suan umursadigim tek sey yarin annemi gormeye gidicek olmamdı.Nihal cevap vermemden birseyler oldugunu anlamisti '' Neyin var canım anlatmak ister misin ? ''diye sordu. Konusacak halde degildim ve basimi iki yana sallayip reddettigimi belirttim. Gozyaslarima engel olamadan hickira hickira agladim.Ama rahatlatti.Bugun de boyle bitti.Uyudum.Uyandigimda ilk defa anneme sarilmaninin hayaliyle gune basladim.Gidene kadar guzel bir dus aldim. Yanima da iki parca esya aldım.Nihalle vedalasip ciktim.Taksi beni otobus terminaline kadar getirdi. Otobuse bindim cam kenarina oturdum ve derin bir oh cektim.Yuzumde olusan gulumseme 2 dk sonra soldu cunku yanimdaki koltuga Burak oturdu.İnanmiyorum ya ben ne kadar sanssiz bir insanim ?? Ona imali bakis atarak :

- Sen benim basimin belasi misin ??

- Tatli bela ya da seksi bela olabilirim ama yalniz sade bir bela degilim canim diyerek gulumsedi. Ah yine baslamistik.Ya az otede yasa Burak ya.Dibimden ayrilmiyor resmen kene gibi yapisti.Bir an once Bursaya varmak istiyordum.Bu kabusun bitmesini.Zaman nasil gecti anlamiyorum aksam olmustu uyumak icin gozlerimi kapattigim an uykuya dalmisim .Demek ki o kadar yorgunmusum. Kulagimin yaninda vizildayan sinek yuzunden uyanmistim.Saat tam sabah 5 sulariydi.Burağa baktıgimda misil misil uyuyordu.O uyurken o kadar iyi gozukuyordu.Masum bir bebek gibiydi.İste benim sevebilcegim tek yer uyurkenki haliydi.İzlemem fazla uzun surmedi gozlerini actiginda ona baktigimi gorunce pis pis siritti.Kafami cevirdim hemen anneme sarilmama cok az kalmisti. Otobusten indik ve birkac esyami aldiktan sonra hepsini Buraga yukledim bunu yapmak hosuma gitmisti.Artik siritan surati yerine homurdanan surat gecmisti. Ben onden hizli yuruyordum o da yetismek icin kosmak zorunda kaliyordu.Kopek kediyii kovaliyordu ama yakalayamiyordu misali. Sonunda sevmedigim evde olsa annemi kavusacagim eve varmistim.Tam zile basicaktim ki kapinin aralik oldugunu gordum.Tam adimimi atacakken Burak kolumdan tutup 'Girme' dedi. Birsey vardi sakliyordu birseyler bende merakim yuzunden hizla iceri girdim.Ev bostu .Anne diye bagiriyordum ama ne o sarhos vardi ne de annem. Kafamı Burağa cevirip Neler oluyor ?? Neredeler diye sordum endiseli bir ses tonuyla. Burak cevap veremiyordu soyleyecek birsey bulamiyordu.Benim bilmedigim onun bildigi ne vardi ?? Yere oturdum ve Bagirdiim Neredeler diye.Esyalari bir kenara oturdu ve yanima oturdu.Sakinlestirmeye calisti basaramayinca soylemek zorunda kaldi.

- Annen öldü Defne dedi sogukkanlilikla bir insana bu kadar kolay mi soylenir annesinin oldugu ..

- Hayir diyeee bagirdim.Ev bos oldugundan ses yanki yapiyordu.Aralik kapidan sokaktan gecen insanlar gelip bize bakiyordu.

Beni kendine cekmeye calistikca onu itiyordum .

-Nasıl oldu bu ?? Herseyi anlat diye bagira bagira konusuyordum.

- Sen sakinlesene kadar hicbirsey anlatmiyorum dedi

-Sakinim Burak lutfen anlat bilmek istiyorum hickirik seslerime engel olamiyordum.

- Bende gecen hafta ogrendim Defne.Sana nasil soyleyecegimi bilemiyordum.Gercekten zordu.

- Ne zordu ya ?? Annemin cenazesine bile katilamadim.

- Annenin cenazesi diye birsey olmadı Defne

- Ne diyorsun Burak sen ??

Uzun sessizlikten sonra Burak SEVEN agliyordu.Hani su hissiz guclu adam karsimda oturmus agliyordu.

- Defne benim babam senin anneni öldurdu.Benim babam senin annenin katili. Ve su an polisler heryerde babamı arıyor ve annenin cesedi henuz bulanamadigindan cenazesi yapilamiyor.

Kelimeleri ifade edemiyordum hersey durmustu. Sadece agliyordum yaptigim tek sey dizlerimin onunde aglamakti.Burak Defne korkutuyorsun beni .Konus diye bagirsada artik cevap verme konusma istegim yok olmustu.Geldi sarildi beni kendine cekti ama ben hic tepki vermiyordum.Karanligimin sonuna gelmistim tunel yolu bitmisti.Karanliktan cikis yoktu. Bu bos evde annemin katilinin ogluna sarilmis durumdaydim.Ama huzurluydu kollari beni sakinlestiriyordu.Boyle hissettigim icin de icimde vicdan azabi beliriyordu. Bundan sonra Annem yoktu. Sonunda istedigim olmustu Annem o adamdan kurtulmustu ama artik bu dunyada yoktu. Buraga sıkıca sarıldım ve sonra itip Siktir Git Hayatımdan da Kalbimden de. Yerden kalkip esyalarimi alip lanet olasi evden ciktim.Kapiyi sertce kapadim.