Annem,üvey babam ve üvey kardeşim ile buz gibi sessiz olan sofrada yine akşam yemeğini yiyorduk. Hayatınızda istemediginiz kisilerle ayni evde yasamak mide bulandirici bir durum.Gidemiyorum ama kalmak da istemiyorum.İste durum bu kadar vahim.Benim bu yerde huzur bulabildigim tek yer odam.Kitaplarim da beni dunyadan uzaklastirmaya yetiyor. Tam odama gidecekken :
Annem: - Defne, bu akşam odana kapanma seninle konuşacaklarımız var.
Annem yuzunden bu adamin diceklerine katlanmak zorundaydim.Ve iste o sarhos yine konusmaya basladi:
-Defne, biliyorsun oğlum Burak arada burada kalıyor. Ve bizde sizi bir arada bulmuşken kararımızı söylemek istedik.
-Neymiş o karar ? ( Kararmış , sen kimsin ya )
- Burak ve seni Antalyada Yurta gönderiyoruz. Merak etme Yurtlarınız yakın olucak. Sizi annenle sık sık ziyaretinize gelecegiz.
- Ne demek Antalyaya yurda gidiyoruz ya? Ben istiyor muyum ya siz bana sordunuz mu ?? Sen kimsin ya üvey babamsın diye seni baba olarak gördüğümü sakın zannetme.Tam devam edicekken annem:
- Defne yeter ağzından cıkanlara dikkat et.O sana babalik yapmayan serefsizin yerine sana babalik yapiyor.Karar verilmistir .İtiraz istemiyorum.
-Anne anne sen bu adami mi beni mi daha cok seviyorsun ? Sen nasil izin verirsin boyle birseye.
Annem susmustu.Cevap vermiyordu.O orospu cocugu da pis pis guluyordu.Neden itiraz etmiyor ki ? Hosuna gitti galiba.Ee Tabi o koskocaman Burak Seven. Onun icin bunlarin hicbirinin onemi yoktu. İstedigi herseyi ordada yapabilirdi.Her neyse daha fazla bu ortamda kalmak istemedigimden odama ciktim.Bavulumu hazirlamaya basladim.Bu gece bu yerden kacicak ve ozgurlugume kavusmus olacaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşka Giden Yol
RomanceElimde telefon kulagimda kulakliklar ve karsimda sıkıcı hayatımın görüntüsü.Her elini kaldırdığında anneme vuruşunu seyrediyorum .Ve anneminden ses çıkarmayışını sadece izliyorum.Kaç kere dedim anneme boşa onu ama aşkından gözü körelmiş. Anlayamiyo...
