Aşka Giden Yol

Hep kal yanımda

Burakla hersey yetmezmis gibi evimizden olmustuk.Evdeki birkac parca esyasimizi alıp cikmistik.Nereye gidecektik bilmiyordum.Ama birlikte oldugumuz sürece hicbirseyden korkmuyordum.Yolda nereye gidiceğimizi bilmeden yürüyorduk.

- Şimdi ne yapacağız ?

- Merak etme.Benim bir arkadaşım var ona gideceğiz.

- Hep orada kalamayiz ondan sonra ne yapacagiz.İstersen babama gidelim.

- Daha sonrasini sonra dusunucez.Ama babanin veya bir baska buyugun yanina asla gitmeyecegiz.Kendi ayaklarimizin uzerinde durabiliriz. Cebimizde kalan son parayı da taksiye vermistik. Babam ariyordu surekli ama ben acmiyordum.Guvenim bir kez kirilmisti nasil olsa.Sadece biraz zamana ihtiyacım vardı. Burak evinden herseyinden olmasına rağmen mutluydu. Sonunda  bir yarim saat gectiginden gelmistik.Burak taksinin parasini oderken karsimda duran evi inceliyordum.Görünümü Küçüktü ama dubleks villalardandi. Burak biraktigi elimi yeniden tuttu. Zili caldı.Kapiyi hizmetli acti ve Hosgeldiniz dedi sicakkanlilikla.Bende hosbulduk dedim.Burak gibi öküz olup cevap vermeyecek değildim.Hizmetli de bir insandı sonucta. İceri girdigimizde etrafi coktan incelemeye baslamistim.Dekarosyonu gayet güzeldi.Sonra arkadaşı yanimiza geldimBurakla sarildilar.Kanka tokalasmasi falan yaptilar.

- Ne güzel süpriz yaptın kardeşim böyle.Yanındaki hatunda iyimis.Eskisine ne oldu?

Pardon hatun derken ?? Bu adam kac kiz eskitti ya. Hayir benden oncekiler benden cirkin miydi de onlari birakmisti anlamiyordum.

- Merhaba kardeşim.Düzgün konuş artık o senin yengen sayilir.Burak ve arkadasi imali imali bakistiktan sonra iceri girdik.Bavulumuzu bir kenara koyduk ve oturduk.

- Merhaba Yenge dedi espirili bir ses tonuyla.

-Merhaba dedim.

Cocugun ismini sonunda ogrenmistim.Berkti.Kahverengi gözlü kavherengi sacliydi.Bu da Poyraz Mert Burak gibi kasliydi.Bu sıralar ne çok kaslı erkek görmüştüm ya. Herneyse zaten benim suskunlugum onlarin susmasina neden olmuyordu.Daha rahat konusabilmeleri icin lavoboyu sorup lavobaya gittim. Tipimle karsilistigimda korkmustum.Tam bir öcü gibiydim.Allahım ben bu tiple nasıl geziyordum ya.Burak kaçıp gitse haklıydı. Kücük el cantamdan rimel ,nemlendirici allik cikardiktan sonra yuzume surdum.En azindan eskisine göre daha iyiydi.Cok fazla vakit kaybetmeden yanlarina gittim.Onlarda ayaga kalkmis merdivenlere doğru gidiyorlardı.Berk:

-Ben size yolu gösteriyim. Burak bavullari almis hepimiz ust kata cikiyorduk.Tek odanin kapisini acti ve bavullari oraya koydu.

- İste odaniz hazir.Takilin kafaniza gore birsey olursa ben asagidayim denip hemen merdivenlerden indi.

- Odamız ??

Yine gülüyordu.Ama güzel gülüyordu be.

-Böylesi daha iyi olur diye düşündüm.Hem o dün geceden sonra sorun olmaz bence.

Kizarmistim.Yaparken kizarmiyordum ama bu konu hakkinda konusulunca domates gibi kizariyordum.Bir kez daha lanet olsun.

- Çok bilme sen diye gecistirmisti.Tabi benim neye cevap veremeyecigimi bildigi icin bunu bana karsi kullanmisti.Budala.

Bavullarimizi da yerlestirdikten sonra birlikte aşağı indik.Berk playstation oynuyordu bunu gören Burak durur mu hemen oda oynamaya baslamisti.Ben tek kızdım ve bu salak oyunu 1 saattir oynuyorlardi.Ya anlarim yarim saat oynarsin da 1 saat oynamak ne .Onu da gectim oyun disindaki hayatlarini unutmuslardi ikiside.Hani bende burdayim gorurseniz hatirlarsaniz sevinecegim demek istiyordum ama burada yabanci oldugum icin diyemiyordum.Of Burçin Hanım sizin sayenizde bugün Burakla vakit geçiremiyoruz. Babamla bulusmaya karar vermistim.Ama bunun icin diger mektuplari okumak gerekiyordu.Zamani  geldigini düsünerek yukari odaya ciktim.Elime mektuplari aldim ve okumaya basladim.
Sevgili Kemal Armağan,
Seni sevmiyorum sevemiyorum.Eskiden cok sevmistim ama gittigimiz yol bizi ne yazikki buraya getirdi.Seninle evlenmek bir hataydi.18 yasimda yaptigim bir aptallikti.Defne asla seni tanimayacak.O da benim gibi seni sevmeyecek.Senin yaptigin kocaliktan hayir gelmedigi gibi babaliktan da hayir gelmez.Bu yuzden benim de Defnenin de pesini birak Benimde.