Aşka Giden Yol

Silah

''Kendimizi kötü hissediyoruz.Ve yapabildiğimiz tek şey böyle hissetmeye devam etmek''

Gözlerimi kapamıştım.Gördüklerimin rüya olmasini umuyordum.Açtığımda bu görüntü kirliliği de gözlerimin önünden gidecekti.

-Defne artık aç gözlerini oradan uzaklaştık. Gözlerimi açtıgımda yatagımda olmayi bekliyordum ama hayır malesef arabanın içindeydim.Herşey gerçekti.
-Az önce gördüklerimiz diye tam devan edicekken Burak beni susturmuştu.

-Az önce gördüklerimizi unutacağız.Unutmak mı ? Gercekten benimle dalga mi geciyordu ?
-Hayır herşeyi babama anlatacağım.Annemin onu kullanmaya devam etmesine izin vermeyeceğim.

-Defne hayır söyleyemezsin.Burağa cidden uyuz olmustum.Olan benim babama oluyordu.Bal gibi de söyleyebilirdim.

-Sanane ya orada annem, senin babanla öpüşüyor ve sende bana onları mı koruyorsun !! Diye bagırıp arabadan indim.(Hareket halinde olmadığımız icin şükretmiştim.)

Burak da inmis pesimden geliyordu.Karnımdaki acı daha da büyüyordu.Dikiş atılan yerin acısı tarif edilemezdi şu anda.

-Defne? Diyerek yanıma geldi.İyi misin ?? Hadi gel arabada konusalim lutfen.Elimin tersiyle ittim.Konustukca daha da cok batiriyordu kendini.Konusmamak en iyisiydi.Acim oldugu icin yavas yavas adimlarla yurumeye devam ettim.Birkez daha geldi ve kolumdan tuttu.

-Defne bak ben onlari desteklemiyorum.Ama ilk önce neden böyle bisi yaptiklarini bulalim.Belki de babam anneni tehdit etmistir. Acikcasi bunun bir tehdit oldugunu dusunmemistim.Galiba hakliydi simdilik susmak en iyisiydi.Birlikte arabaya bindik ve beni eve bıraktı.Öpüp arabadan indim. Evin kapısından girdigim an salonda oturan annem ve babamı gormustum.Yanlarina gittigimde ikiside cok kizgindi.
-Bizde seni bekliyoruz Defne ? Evden tek başına çıkmakta ne oluyor ?

-Baban haklı Defne senin dinlenmen gerekiyor.Kendini hiç mi düsünmuyorsun.
Bunun gibi bir sürü laf yemistim.Ama cidden kavga edicek halim bile yoktu artik.Üzgündum ve her anneme baktigimda, bugun gorduklerim aklima geliyordu.Aslinda babama ''Burakla gorusmeme izin vermedigin icin boyle bisi oldu '' demek istiyordum.Etraf sessizlestigi icin soylemekten de vazgeçmiştim. Yukarı odama cıkıp haplarimi icip yatagima uzanmistim.Biraz olsun acim hafiflemisti.Telefonum calmışti.Tanımadığım numaraydi.Merakli bir insan oldugum icin hemen açmıştım.
-Alo?

- Defne nasılsın ?İyi misin ? Aman tanrım kalbim daha hızlı atmaya baslamisti.Bu Poyrazdi.
-Poyraz ?? Dedim kekeleyerek.

- Defne fazla vaktim yok.Sesini duymak icin aradım.Bu numarada degisecek polise vermen ise yaramaz.Ben sadece uzgun ve pismanim.Seni çok özledim.Yakında gorusecegiz .Hoscakal deyip telefonu suratima kapatmisti. Poyraz hala yakalanmamisti ve kaciyordu.Yakinda gorusmek mi? Onun yuzunu bile gormek istemiyordum.Burağa söylemeli miydim? Bence bos yere ortaligi ayaga kaldirmaya gerek yoktu.En iyisi yine susmaktı. Bugün bir de Poyrazin aramasi eksikti o da olmustu. Uyumaya karar vermis ve uyuyakalmistim.

Annem ve sarhosu gormus onlari sokak sokak kovaliyordum ama her yakinina geldigimde bir o kadar uzaklasiyorlardı.Daha sonrasinda bir silah sesi ve yerde babamin cesedi.Tüyler ürpertici rüyaydı.Uyandıgimda suratimdan ter akiyordu.Elimin tersiyle terimi sildim.Ve Buragı aradim.
-Alo Burak ?

- Defne şu an babami takip ediyorum.Ben seni arayacagim deyip yuzume kapatmisti.Takip mi? Ne oluyordu ? Meraktan çatlayacaktım.

Yaklasik yarım saat sonra Burak aradi.Telefon elimde olduğundan hemen açtım.

- Defne ?! Babam -Silah-Tüfek satilan yere girip birsey satin aldi.Buyuk ihtimalle silah amistir.Sakin ol neler oldugunu cozecegim ama sende annene dikkat et. İkimizde bu olayi cozebilirdik.Ben annemi o da babasini takip edicekti.İslerin sonunda mutlu son olmadigini biliyordum isin sonunda ucurum vardi.

-Tamam haberlesiriz.Opuyorum dedim.

- Keske su an yanimda olsan da dudaklarim gercekten dudaklarina degse nefesini ve kokunu hissetsem güzelim dedi.Kizarmistim.

- Keşke,bir süre idare edeceğiz artık.dedikten sonra hemen kapatmistim.Bu sefer yuzume bir daha kapatilmasini kaldiramayacaktım. Hemen hazirlandim.Aşagı annem ve babamın yanına gittim.Bir de ne göreyim küçükken eski evimde odamda cizdigim resimler.Annem bir kutu icinde saklamis ve babamla birlikte bakiyorlardi.

- Hosgeldin kızım .Babana cizdigin resimleri gosteriyordum.

- Anne gercekten sakladın mı ? Ben onları çöpe attigini saniyordum sarhosun.

-Tabikide sakladım.Attiktan sonra tek tek cop kutusundan alip kutuya koyup sakladim.
İste yuzum sonunda gulmustu.Babamin yanina oturmus tek tek her resimde neyi dusunurek cizdigimi anlatiyordum.Babaminda hosuna gidiyordu.İcimdeki kucuk kiz yine cikmisti.Saatlerce ailecek oturmustuk.Anneme olan kizginligim gecmis gibi olsada arada yine hatirlatiyordu kendini.Bir ara annem yukari cikti.Takipte oldugumu hatirlayinca arkasindan bende cikmistim.Annemin odasinin kapisi aralikti.Telefonda biriyle konusuyordu.Utanc verici olsada dinlemek zorundayım.
- Tamam canim.Bu gece hallediyorum.Sen istediklerimi aldın değil mi ??

Konusmaya devam ettikce ediyordu.

- Kargo yontemi ile kapidan alirim.Bu gece Kemal diye birisi kalmayacak.Miras bizim olucak.
Annem babamı mı öldürecekti.Yanlış anlamamistim degil mi ? Gozlerim kararmisti.Karsimda duran Annem degil sanki o da sarhos gibi katildi.Olmasa bile bu gece olucakti.Hayir babami kaybedemezdim.Benden ilk askimi calamazdi.Yeni kavusmusken hemde.Beni gormeden hemen odama gectim ve titreyen ellerimle Buraga mesaj olarak herseyi yazdım.
-Burak annem ve sarhos telefonda konustular .Annem bu gece babami oldurecek ve sarhos aldiklarini kapiya yollayacak.Kargo getirmis gibi alicaklar.Ne yapacağim ben.

- Sakin ol güzelim.Aksama gelmeye calisacagim.Sen sadece babani yalniz birakma.
İs bana dusmustu.Babam uyumaya gittigi vakit annem bu firsat ile babami oldurecekti.Hemen asagiya babamin yanina indim ardindan annem denicek o kadinda gelmisti.Oturmus ,sohbet ediyordu sanki hicbirsey olmamis gibi.Annemin babami sevmedigine artik emindim.O herseyi bir oyun olarak goruyordu.Babama sıkıca sarıldim.
- Kızım ben yatmaya gidiyorum.Bugün cok yoruldum demisti.Eyvah gidiyordu,gitmemeliydi birseyler yapmaliydim.
-Gitme baba gibi her ne dediysem onu ikna edemistim.Pesinden annem de gelip beni opmustu.Ardindan ikisi de cikmisti.Birseyler yapmaliydim.ve bu sefer gercekten zamanim yoktu.Hemen babamin calisma odasina girdim ve gizli kutuyu kirdim icindeki silahi aldim.Acemiydim ilk kez silah tutuyordum.Artik silahla ne yapacaksam.Hemen odalarinin kapisina gittim. Dinlemeye başlamıştim.

-Kemal buraya kadarmis.Ben seni uyarmistim ve simdi oluceksin demisti.Babamin hayir diyislerini duyuyordum.Hemen iceri daldim.Annemin elinde eldiven ve bir bicak vardi.Silah degil bicakla oldurecekti babami.Ne olduysa bana bir guven geldi.
- Anne babami birak yoksa dedim
-Kizim sen bu ise karisma diyordu.Cidden bu halde babami birakacagimi mi saniyordum.Ne annem birakiyordu babami ne de ben elimdeki silahı.Ucurumun kenarindaydim ya dusecektim ya da oldugum yerde kalicaktim.Kalbim deli gibi atiyordu. Gercekten annemin katili ben mi olucaktım ??Mutlu aile tablosu yoktu bizim tablomuzda sadece kan vardı.