Kalbim daha hızlı atmaya başlamıştı.Annem hala babamı bırakmamıştı,bırakmayacak gibi de gözüküyordu.Onun gözüne baktığımda sevgi değil nefret görüyordum. Anlamıyorum babam mirasini onu birakacagini dusunduren sebep neydi ? Bana da bırakabilirdi.
-Babamın mirası sana bıraktığini neden dusunuyorsun anne?
-Babana kağıt imzalattim kendimi güvenceye aldım.Veliatın benim üzerime.Eğer seni görmek istiyorsa bana mecbur dedi buz gibi sesiyle.İnanmak istemesemde annem bir kalpsizdi.Sarhos ise onun hayatinin merkezeydi.Ben onun hayatinda 0 rakamiyla ayni degere sahiptim.Bunu ögrenmek ilk kez canımı acıtmıyordu.Çünkü gerçekten alışmıştım.
Ardından gözüm kararmis tam tetigi cekicekken Burağın balkonda olduğunu gordum.Her odada balkon oldugu icin sukrettim diyebilirdim.O sırada dikkatı dağılan annemi goren babam annemin elindeki bicagi yere dogru itti.Tehlike atlatilmisti ama gercekler su ustundeydi.Babam kırılmış ve öfkeliydi.Annem çoktan ağlamaya başlamıştı.Yanıma gelip bana sarılır gibi yapıp hızlica kosmaya baslamisti.Annem kaçıyordu.Babam pesinden gidicekti ama babamı durdurdum.
-Bırak gitsin !! dedim.Hemen balkona çıktık.Burak,ben,babam annemin sarhosun arabasina binip gittigini izlemistik.Burak gelmese ben o tetigi anneme karsi cekecek miydim ?? Ellerimde annemin kanını mi tasayacaktım.Belki de hayat seri katil olmami istiyordur falan diye dusunsemde sacmaladigimi daha sonrasinda farkettim.Babam Buragin omzunun ustune eline koyarak :
- Teşekkür ederim delikanlı.Karımın dikkatini dagıttgin ve bana yardimci oldugun icin.Bunu unutmayacagim.Karsiligini alacaksin dedi ve odadan ciktı.Burak ve babamın arasındaki buzlar gercekten eriyor muydu??Buray yanıma geldi ve her zaman yaptigi gibi iki elini belime sarmalayıp ''İyi olacaksın ,ben seni iyi edeceğim güzelim '' dedi.Beni korumasını, bir anda kendine cekmesini seviyordum.En sevdigim ise o gizemli gozleriydi.Sanki benden birsey sakliyor gibiydiler.Gozleri icinde saatlerce kaybolabilirdim.Yorgundum, baya aksiyonlu bir gündü.Ama bu günlerde dusundugum tek sey yarım kalan kolejime burada devam etmek.Ama benim hayatımda sürekli birsey oldugu icin buradan kolej hayatimin da bitecegini dusunuyorum.
-Akşama birsey yapacağız.Saat 8 civari seni alirim Küçük hanım.
- Gerçekten hiçbirsey yapmak istemiyorum.Sadece kafa dinlemek istiyorum.Başka bir zaman yaparız.
- Senin kafa dinlemek yerine kafa dagitmaya ihtiyacin var.Senin icin en iyisni ben bilirim o yuzden gidiyoruz Kucuk Hanim. Yine emir vermisti vermese olmazdi sanki.Dudağima kucuk bir opucuk kondurduktan sonra odadan çiktik.Onu geçirdim.Gitmisti.Yine aksam.nereye gidecegimiz soylememis beni merakta birakmisti.Huyu kurusun.Babamın çalışma odasında odlugunu farketince kapiyi calip iceri girdim.Camdan disari bakıp elindeki kavhesini yudumluyordu.Karşımda kalbi kırık olan bir adam vardı.Benim babamdi ve ben o üzüldükce daha da uzuluyordum.Annem sadece onu degil beni de terketmisti.
-Baba ?
-Efendim kizim?
-Peki şimdi ne olucak ?
-Hiçbirsey olmayacak .Hayat devam ediyor. Nasıl bu kadar umursamaz davranabiliyordu.Oysaki icinde ne firtinalar koptugunu hissedebiliyordum.
-Baba bana ne hissettigini anlatabilirsin.Benden gizlenmene gerek yok.
-Kızım,annene olan sevgim hep var.Onu haketmediği bir şekilde seviyorum.Ama o hiç beni sevmedi.Açıkcasi bunu ben hak ettim. Beni asla sevmeyecek olan birini sevmeme izin verdigim yuzunden.
-Bu yaptıklarından sonra onu hala seviyor musun yoksa nefret ediyor musun ?
- Defne sevdigin insan sana ne yaparsa yapsin ister ihanet ister seni oldurmeye kalkissada gercekten sevgin bitmiyor.Sadece.ona olan sevgim ve saygim azaldi.
-Baba peki sen neden antasmayi imzaladin?
-Aşkın gözü kördür lafıni hakikatiyle yaşadım.Neyse kızım bu konularla canımızı sıkmaliyim.Yapacak çok isim var.
-Tamam ama arada yine konuşacağız bu arada aksama Burakla bir yerlere gidecegiz.Tepki gostermesini beklemistim ama izin vermisti.Bu olayin tek iyi yonu Burak sorunu diye bir sorun kalmamis olmasaydi.Aksama ne giyecegimi hazirliyordum.Zaten birkac saat kalmisti.Zaman ne de hizli gecmisti oyle. Kisa sortumu ustune ise bir tisort gecirdim.Ayagima ise converse giymistim.Saclarim ise dalgaliydi.Kalpli cantami da almistim.Bir dudak nemlendirici ve rimel de yeterlib olmustu. Burak erken gelmiş aşagı da kornoyu bastiriyordu.Piç.Hemen yanına gittim.Beni baştan bir asagi suzdu.
-Konsepte uygun olmussun.- Nereye gidecegimizi soylesen birdaha cok iyi olucak.
- Soylemeyecegimi biliyorsun.
-Kahretsin biliyorum uyuz.
Hızlıca sürüyordu arabayı.Aman tanrim geldigimiz yeri gorunce donakalmistim.Lunapark.Aklima Poyraz gelmişti. Ne çok eğlenmiştik oysa.İyi bir arkadaşti kendisi. Burak elimi tuttu ve iceri girdik.
-Soyle bakalım Defne hanım neye binmek istersiniz ? İcimden her ne kadar ''sana binmek isterim'' demek gelsede dememistim.Bu sozden sonra benden 360 derece soguyabilirdi ve ben bu riski goze alamazdim.Huyum kurusun.
-Hızlı tren.Hemen biletleri aldi ve hizli tren sirasina girdik.En one oturduk.En onde daha manyak egleniliyordu.Bunu da zaten Poyraz sayesinde farketmistim.Hareket etmeye başlamıştık. Burak ve ben birbirimize bakıyorduk.
-Kafandaki dusuncelerin sonlanmasini istiyorsan deli gibi bagir Kucuk hanım demisti.İkimizde birlikte bagirmaya baslamis ve bu daha cok kim bagirir yarisina donmustu.2 turumuzu atmis ve millet hala bize bakiyordu.Kesin bunlar gerizakali diyorlardi.Olsun egleniyordum ve onemli olan da buydu.Hizli trenden once sirasiyla gondol,rancer,asonsor ,korku trenine bindik.Yoruldugumu soyledim.Lunaparkin yanindaki kucuk parka gitmeye karar verdik.Hemen oraya gidip cimlerin uzerine oturduk.Pamuk seker almistik.Cok seviyordum.Hatta tum pamuk sekerleri onume koysalar asla hayir diyemezdim.Hemen acip yemeye baslamistim.Burak da gulmustu.''Ac '' diyerek dalga gecmisti. Pamuk sekerimi bitirine kadar Burak beni süzmüştü.Gözleri dolmustu.Bir anda duygusallasmisti ne oldugunu anlamiyordum.
-Burak bir sorun mu var ?
Elleriyle yanaklarimi avucladi.
- Benim bir mucizeye ihtiyacim vardi ve hayat seni karsima cikardi. İnanmiyorum az once cok klise bir laf kullandi ama ictenlikle soylediginden buna takilmamistim.Sadece gulmus ve yanaklarim kizarmistı.Yanimiza bir adam gelmis arabayi park ettigi yerde sorun cıktigini soylemisti.Burak da hemen gelecegini soyleyip adamla gitmisti.Kotu baslayan gun iyi bitecege benziyordu. Daha sonra yanıma issiz sapkalı bir adam yaklasti elinden bir kagit uzatip elime tutusturdu.Ve kaçtı.Hersey saniyeler icinde olmustu.Korkmustum.Korkuyla kagidi acip okumaya basladim.
Sevgili Defne,
Yarın akşam 8 de seni limana bekliyorum. Gelmezsen yarim biraktigim isi tamamlarim Burak ölür. Eger bu kagitta yazanlari senden baskasi okuyduysa iste o zaman ortalikta kaos olur.Ya benim dedigimi yapar gelirsin ya da dediklerimi yapmayip neler olacagini kendi gozlerinle izlersin.Seni seviyorum Defne.
Poyraz
Poyraz.Kalbimin derinliklerinde bir yer cızlamisti.Gercekten amaci neydi ? Hala yakalanmamis ve kaciyor muydu ? Buragin yaklastigini gorunce kagidi hemen sortumun cebine sokusturdum.Suan bizi Poyrazin izledigine dusunuyordum.Buraga zarar gelmesinden korktugum icin susmaliydim.Peki simdi ne olucakti ?? Gidecek miydim ? Yoksa kalip herseyi riske atip Buraga herseyi anlatacak miydim ?
Not :Oy ve yorumlarinizi bekliyorum.Olaylarin hizli gelistigini ve bolumun kisa oldugunun farkindayim.Ama ilerleyen bolumlerde hersey degisecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşka Giden Yol
RomanceElimde telefon kulagimda kulakliklar ve karsimda sıkıcı hayatımın görüntüsü.Her elini kaldırdığında anneme vuruşunu seyrediyorum .Ve anneminden ses çıkarmayışını sadece izliyorum.Kaç kere dedim anneme boşa onu ama aşkından gözü körelmiş. Anlayamiyo...