Benim meleğim ölmüstü.Ona sahip çıkamadığım koruyamadığım için vicdan azabı çekiyordum.Bir de Burak konusu yüzünden. Babasi katil kendisi de bir yalancidan baska hicbirsey degildi. Kalbimden birseyler kopuyordu sanki anneme birdaha sarılamayacak opemecek olmak beni daha de yerle bir ediyordu. Herkesin gideceğini ama annemin de gitmeyeceğini dusunurdum ama annem de gitmisti.Şimdi yalnızdım.Sadece bos bos sokakta geziyordum .İnsanlara bakıyordum. Benim hikayem karanlikti peki onlarin hikayesi nasildi acaba mutlu son var miydi onlarin hikayelerinde ?? Dusunceler dalip aglayarak bir banka oturup denize bakiyordum.Yanima biri oturdu ve BURAKTİ.Tam kalkip gidecekken bilegimden tuttu beni kendine cekti.Gozlerimin icine baktı.
Birak beni diye bagirmaya basladim ama beni dinlemiyordum.Gucuyle uzerimde baski kuruyordu.
-Sadece sus ve beni dinle lutfen !
Sustum.Ne dese bostu bu saatten sonra.Ona beni birakmasini siktirip gitmesini soyledim.Ama israrla benim yanimdaydi ve bu beni sinir ediyordu.
- Sana birsey anlatiyim mi Defne.Babam sadece senin anneni dovmuyordu. Kucukken beni hep doverdi.Sadece cani istedigi icin doverdi.Her dustugumde elimden tutacak kimse yoktu kendim kalktim.Bugun guclu olmamin bir sebebi var ise bu da kendi basima kalkmayi basardigim icindir.Annem bana yaptigini goruyordu ama hicbirsey yapmiyordu cunku o da korkuyordu.Ben Baba bile zor diyorum o adama. Nefret ediyorum ve hakettigini bulucak emin olabilirsin.
- Bunlari bana neden anlatiyorsun ? Bunlardan banane.
- Cunku Defne bu adam benim sevdigim kizin tek tutundugu kisiyi oldurdu.
Beni seviyor muydu ? Gercekten inanmami mi bekliyordu ? Hadi ama Burak Seven birini asla sevmezdi. Ozellikle de beni.
- Sen ve sevmek mi ? Benimle dalga gecmeyi birak lutfen hic havamda degil.
- Niye sevemez miyim insan degil miyim ben ??
Kirildigini hissettigim ve pisman oldugum icin:
- Hayir sadece Sen Burak Sevensin hadi ama senin icin kizlar eglence isi degil mi.Sen kimseyi umursamazsin ki.Hem neden ben birini seveceksen neden benim gibi cirkin bir kiz olsun ki ??
- Cunku Defne sen bana yasayamadigim tum duygulari bir anda yasatiyorsun.Cunku defne sen benim yasayamadigim tum duygularin en buyuk temelisin.Sen benimsin ve benden baska birisinin olamazsin. Sen benim alnimda yazan alinyazimsin.Sen benim hikayemsim.Yuvamsin.
Tam birsey soylemek uzereyken:
- Sus bir sey deme dedikten sonra elini dudaklarimin uzerine bastirdi ve beni opecekken kafami diger yana cevirdim cunku bu dogru degildi.Annem olmusken ve katilin ogluyla Ask yasayamazdim.Ben degil hayatim buna izin vermiyordu.Geri cevirmemle birlikte:
- Gidiyorum Defne istedigin oldu dedi ve banktan kalkip yurumeye basladi.O sira kalbime o sira bir sanca saplandi.O gidiyordu sonunda istegim olmustu ama Neden mutlu degildim ? Kalbim mantigimla savasirken bu savasi kalbim kazanmisti.Su anda yaptiklarima ben bile inanamiyordum. Burak dur dedim.Saskin saskin bana bakti ve oldugum yerden kalkip kosarak Burağin yanina gittim.Ellerimle yanaklarini avuclayıp dudaklarimi dudaklarima degdirdim. Oda ellerini belime sardı.Neredeyse 10 dk opusmustuk. İnsanlari onemsemedik sadece ben ve o varmis gibi rahattik.Cunku hayat kisaydi onu kaybedemezdim.Artik yanaklarim kizarmiyordu.İcimde vicdan azabini kisa sureligine de bastirmistim.Dusundugum tek sey Burağin dudaklarinda huzuru bulmustum.Hayatimda huzur kelimesini bire bir yasatan kisiyi bulmustum.Bir yanim deli dolu iken diger yanim kapkaraydi.İnsan bu belirsizlikle nasil yasanir ki ?? Burak benden daha iyisini hakediyordu.Huzuru bulmusken birakmam gerekiyordu.Simdi yapmassam daha sonra daha cok aci cekecektim.Onu ellerimle ittim ve kosarak oradan uzaklasrim.Arkama bakmaya korktum.Herseyi kaybetmistim annemi kendimi ve Buragi o orospu cocugunu da.Hayata koca bir 0 ile devam ediyordum. Kucuk pansiyondan esyalarimi alip ciktim ve elimde son kalan para ile otobus biletimi aldim.Otobusun gelmesini beklerken kitap okuyordum.Birden arkamdan gelen sesle irkildim:
-Bensiz gidebilecegini mi saniyorsun Küçük Hanım dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşka Giden Yol
عاطفيةElimde telefon kulagimda kulakliklar ve karsimda sıkıcı hayatımın görüntüsü.Her elini kaldırdığında anneme vuruşunu seyrediyorum .Ve anneminden ses çıkarmayışını sadece izliyorum.Kaç kere dedim anneme boşa onu ama aşkından gözü körelmiş. Anlayamiyo...