Chapter 32

7.1K 161 8
                                    

The days went by and I just saw myself packing our stuffs. We're finally gonna go to the Philippines tomorrow. Takahiro is also coming with us.

Nagdala lang ako ng tatlong maleta. Isang maleta para sa akin, isa para kay Emory, at isa para sa mga pasalubong. Ganito lang ang dinala ko dahil kahit ako ay nag dadalawang isip kung doon na ba kami o uuwi kami rito.

Noong nakaraan lang ay parang sigurado na ako na roon na kami titira pero ang isiping iyon ay nagpapakaba sa akin nang husto.

Hindi ko alam kung ano ang puwedeng mangyari sa amin doon. Will we see Eero? Malalaman ba ni Eero na may anak kami? Dapat ba akong mag tago?

Ewan. Kung ano ano na ang tumatakbo sa isip ko kaya nag dadalawang isip talaga ako.

7 AM ang flight namin bukas. Emory's already sleeping. Pinatulog ko na dahil maaga kami bukas.

Isinilid ko na rin ang mga pasalubong sa isang maleta. Madali lang sa akin ang mag ayos kahit bukas na ang flight. Hindi naman gano'ng kahirap ayusin ang gamit namin.

Takahiro is also fixing his stuffs sa kwarto niya. Nag s-soundtrip pa nga siya habang nag-aayos at napakalakas no'n! Rinig na rinig dito kahit nakasara ang pinto ng kwarto namin at nasa kabilang side ng bahay ang kwarto niya. Ang sarap niyang sakmalin. Kapag nagising si Emory babatukan ko talaga siya.

He decided to go with us dahil gusto niyang pumunta sa opening ng café. Sayang naman daw kung hindi siya pupunta. Tsaka miss na rin daw niya ang Pilipinas.

Ace helped me on giving invitations. I invited a couple of people who's close to me to attend the opening. I hope they'd come. It'll mean a lot to me.

Pumunta na kami sa airport kahit 5 AM pa lang. Inaantok pa talaga si Emory kaya karga siya ni Takahiro ngayon.

I am wearing a maong wide leg pants and a black spaghetti strap top with a brown cropped cardigan. Hanggang ngayon ay paborito ko pa rin ang mga white sneakers so I'm wearing one today. Komportable rin kasi. Nagsuot na rin ako ng wayfarers.

My son is wearing a maong jumper and a white long sleeve top. I brought him extra jacket just incase he gets cold. I smiled when I saw his cheeks being squished because of Takahiro's shoulders.

Bumilis ang tibok ko nang mabasa ang 'MNL' sa screen na katabi ng flight number namin. Ito na talaga. Uuwi na ako, after years of being away.

Tahimik lang ako hanggang sa makapasok kami sa eroplano.

"Kabang kaba ka naman." rinig kong biro ni Takahiro sa tabi ko kaya sinamaan ko siya ng tingin.

Kinurot ko ang tagiliran niya dahilan ng pag ngiwi niya, "Sige simulan mo ako, sasakalin talaga kita." inis kong sabi.

makikipag asaran pa sana siya nang biglang may nagsalita,

"Ladies and gentlemen, the Captain has turned on the Fasten Seat Belt sign. If you haven't already done so, please stow your carry-on luggage underneath the seat in front of you or in an overhead bin. Please take your seat and fasten your seat belt. And also make sure your seat back and folding trays are in their full upright position.

If you are seated next to an emergency exit, please read carefully the special instructions card located by your seat. If you do not wish to perform the functions described in the event of an emergency, please ask a flight attendant to reseat you.

We remind you that this is a non-smoking flight. Smoking is prohibited on the entire aircraft, including the lavatories. Tampering with, disabling or destroying the lavatory smoke detectors is prohibited by law.

To Capture His Heart Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon