Pov Don
Ik stap uit bed. Het is 5 voor 12, dus bijna tijd voor Arvy's onderzoeken. "Don, ik wil het niet." zegt Arvy zachtjes. "Het komt goed. Ik blijf bij je." Samen lopen we de deur uit. Ik zie dat Arvy heel gespannen is. Ik pak zijn hand vast en wrijf er met mijn duim overheen. Arvy kijkt naar onze handen en daarna glimlacht hij naar me. Ik glimlach terug.
We komen aan bij de kamer waar de onderzoeken zijn. Ik doe de deur open en laat Arvy voor gaan. Aan een tafel zit een dokter. "Hallo Arvy, ga zitten." Ik loop naar de dokter toe om me voor te stellen. "Hallo, ik ben Don Plevier." "Hallo, ik ben Daniël." Ik schrik. Hij is dus de klootzak die Arvy heeft aangerand. "U mag weer gaan hoor." zegt Daniël tegen mij. "Ik wil bij Arvy blijven." zeg ik snel. "Dat is niet nodig." Wat moet ik nu doen? Ik wil Arvy niet in de steek laten, ik heb beloofd om bij hem te blijven. Maar ik wil geen ruzie met Daniël. "Het komt goed." fluister ik in Arvy's oor. Daarna loop ik richting de deur. Ik doe 'm open en draai me nog even om. Arvy kijkt me bang aan. Ik glimlach kort naar hem en loop de deur uit. Een zucht komt uit mijn mond. Ik hoop echt dat het goed komt.
Pov Arvy
Don is weg, ik zit samen met alleen Daniël in een kamer. Ik ben bang, heel erg bang. Ik voel me niet goed. Ik wil het niet. Ik wil het niet nog een keer. Ik wil naar Don, bij hem voel ik me veilig. Was hij maar hier...
"Laten we maar eens beginnen." zegt Daniël. Hij staat op. Ik blijf zitten. Ik ben van plan niet van deze stoel af te komen. Daniël loopt naar me toe. Hij moet van me afblijven. Mijn handen liggen op mijn schoot. Daniël pakt mijn rechterhand en probeert me omhoog te trekken. Ik kijk hem boos aan. "Sta op." zegt hij. Ik zeg niks en hij zucht. "Werk even mee." "Dus jij denkt dat ik meewerk na wat er gisteren gebeurt is?!" schreeuw ik boos. Daniël knijpt in mijn hand en trekt me hard omhoog. Hij drukt me tegen zich aan. "Jij werkt mee. Zo niet, dan gaan er dingen met Don gebeuren." Hij kijkt me boos en grijnzend aan. Ik slik. Niet Don. Hij mag Don niks aan doen. Don verdient dat niet. Ik knik. En dan begint het weer.
*Warning: Aanranding*
Daniël drukt me tegen de muur aan en zijn lippen raken de mijne. Daniël zijn tong komt in mijn mond. Zijn tong komt diep, heel diep. Een harde kreun verlaat mijn mond. Ik voel Daniël grijnzen tegen mijn lippen aan. Hij bijt zachtjes op mijn onderlip. Dan laat hij los. "Nu jij." Nee, nee, nee. Ik wil dit niet. Maar ik moet het doen, voor Don. Ik draai me om en duw Daniël tegen de muur aan. Mijn handen liggen op zijn schouders. Hij pakt me bij mijn heupen vast. Ik zoen hem. Mijn tong druk ik in zijn mond. Ik ga steeds dieper. Daniël begint hard te kreunen en dan stop ik. Hopelijk vond hij dit genoeg. Dit was zo kut. Daniël draait me om, zodat ik met mijn rug tegen de muur aan sta. "Nu gaan we een stapje verder." Hij maakt de knoop van zijn broek los. Nee. Hij gaat nu echt te ver. Daniël trekt zijn broek uit. Zijn hand reikt uit naar de knoop van mijn broek.
*Einde warning*
Ik duw Daniël weg. "Nee. Dit gaan we niet doen. Je blijft van me af." zeg ik boos. Hij loopt naar me toe. Zijn lichaam drukt zich tegen me aan. Ik kijk naar mijn schoenen. "Kijk mij aan!" Geschrokken kijk ik omhoog, in Daniël zijn ogen. "Je weet wat dit betekent." Ik denk na. Oh nee. Don. "Doe het maar bij mij." Daniël schudt zijn hoofd. "Te laat." Hij loopt naar de deur en laat me naar buiten. Met tranen in mijn ogen loop ik naar mijn kamer.
Nogmaals: Aanranding is absoluut not done! Heb je er zelf last van, praat er dan alsjeblieft over, zoek hulp. Er zijn altijd mensen die je ermee willen helpen <3
JE LEEST
Arv (ON HOLD)
Fanfiction(Wordt momenteel herschreven. Het boek wordt ook nog een keer afgeschreven, maar wanneer dat gaat zijn, geen idee) Arvy gaat door een zware periode heen. Hij ziet het niet meer zitten. Hij wilt een vriend die echt voor hem klaarstaat. Steeds vaker s...
