Arv (ON HOLD)

~23~

Pov Arvy
Het lijkt alsof ik gekreun hoor. Kunnen de buren niet wat zachter doen? En waarom doen ze dit in de middag? Nou ja, ik ga maar proberen om te slapen.

Ik word wakker en kijk meteen hoe laat het is. 17:00. Ik rek mij even uit. Ook al heb ik niet heel lang geslapen, ik voel mij weer uitgerust en niet meer ziek. Nadat ik een slokje water uit het flesje wat ik nog had heb genomen, besluit ik om te gaan kijken waar Don is. Zodra ik de deur open zie ik hem in de woonkamer staan. "Hey, hoe gaat het?" vraagt hij opgewekt. "Ik voel mij weer goed." "Mooi! Laten we de rest van de dag gewoon een beetje chillen, ik denk niet dat het handig is als je nu druk gaat doen." Ik knik en loop terug naar de slaapkamer. "Ben zo terug, even aankleden." Nadat ik dat gedaan heb loop ik de woonkamer binnen en ga ik op de bank zitten. "Ik ga iets koken. Lust je macaroni?" "Ja, lekker." "Dan ga ik dat nu klaarmaken. Wil je alvast iets eten?" Ik sta op en loop naar Don, die in de keuken staat. "Ja, wat heb je?" Don trekt de koelkast open en pakt er een zakje wortels uit, die hij in mijn handen duwt. "Te gezond zeker?" vraagt hij lachend als hij mijn geïrriteerde gezicht ziet. "Uhm, nee het is goed." Ik sla mijn armen om Don's nek heen terwijl hij wat gehakt in een pan doet. Het lijkt wel alsof hij het niet fijn vindt wat ik doe, huh? We zijn al een paar keer best intiem geweest en nu wilt hij dit niet? "Arvy, wil je dat niet doen?" "Oh, ja is goed." Ik loop teleurgesteld terug naar de bank, terwijl ik een wortel in mijn mond stop. Ik dacht dat Don ook van mij hield, maar daar lijkt het nu niet op. Dat doet mij pijn. De moed zakt mij in mijn schoenen. Ik krijg tranen in mijn ogen. Dit is een van de pijnlijkste dingen die je kan meemaken, mentaal dan. Verliefd zijn op iemand die niet verliefd is op jou. Dit is te herkenbaar. Nou ja, ik weet niet zeker of Don mij leuk vindt. Misschien ben ik nu verdrietig voor niks. Wat nou als Don mij wel leuk vindt? Mijn gedachtes worden ruw verstoord. "Arvy, wat is er?" Ik ga met mijn rug naar Don toe zitten. "Doe nou niet zo raar en praat tegen mij." "Je doet zelf raar." Don gaat op de bank zitten. Hij pakt mijn hoofd vast en draait 'm zachtjes naar zich toe. "Waarom? Wat heb ik fout gedaan?" "Ik- Je-" Ik kan niet meer verder praten en begin te huilen. Don trekt mij tegen zich aan. "Je moet het mij vertellen. Ik wil niet dat je verdrietig bent." "Don, hou je van mij?" Ik zie hem slikken.

Pov Don
"Don, hou je van mij?" Ik slik. Door die vraag moet ik terugdenken aan mijn gedachtes van eerder vandaag. Arvy is niet cute. Arvy is niet cute. Arvy is niet cute. Ik vind hem niet leuk, toch? Hou ik van hem? Misschien wel vriendschappelijk, maar is het meer dan dat? "Ja." breng ik met moeite uit. "Echt waar?" Ik knik snel. Arvy laat mij een beetje los en kijkt mij in mijn ogen aan. Hij komt dichterbij. Nee, nee, nee! Maar dat wat ik niet wil gebeurt wel, Arvy kust mij. Op de bank waar ik vanmiddag nog met een andere man geneukt hebt. Ik doe met de zoen mee, ik kan nu even niet anders. Na een paar seconden duw ik Arvy zachtjes van mij af. "Het vlees brandt aan." zeg ik snel, terwijl ik opsta en naar de keuken loop. Gered door het vlees. Wat ongemakkelijk dit. Ik voel aan mijn lippen, die tintelen. Nee, dit kan niet. Het lijkt vast maar zo. Mijn gedachtes gaan wild. Vind ik Daniël en Arvy leuk? Allebei? Dat kan echt niet. Ik blijf volhouden dat ik Arvy niet leuk vind. Ik heb al een vriendje, ik kan niet verliefd worden op iemand anders. Toch? Ik word gek van mijn gedachtes. Waarom is de liefde zo moeilijk?

Twintig minuten later is de macaroni klaar. Ik dek de tafel. Arvy zit op de bank, met zijn telefoon. Na het ongemakkelijke moment tussen ons hebben we niks meer tegen elkaar gezegd. "Het eten is klaar." Arvy verroert zich niet. Ik zucht en loop naar hem toe. Ik zie dat hij op Instagram zit. Te kijken naar foto's van... mij? "Niet zo eigenwijs doen, kom eten." Hij blijft nog steeds zitten op de bank. Ik word een beetje geïrriteerd van zijn gedrag. Ik pak Arvy's telefoon uit zijn handen. "Hé! Geef terug!" "Eerst gaan we eten, daarna zie ik nog wel of ik hem terug geef. Hup, lopen." Ik pak Arvy's pols vast en trek hem omhoog. Ik geef hem een duwtje in zijn rug. Zuchtend loopt hij naar de eettafel. "Eet smakelijk." zeg ik vrolijk. "Smakelijk." mompelt Arvy. Op dit moment zei ik hem echt een knal voor z'n harses willen verkopen. Maar dat doe ik niet, dat geeft alleen maar meer gezeik. We eten beide zwijgend onze macaroni op. "Het spijt me van net." zeg ik, om de stilte te verbreken. "Mij ook." Ik kijk Arvy aan en glimlach zwakjes. "Zullen we er straks over praten? Het voelt niet goed wat er gebeurd is." Arvy knikt. "Goed idee."

"Ik weet het niet Don." "Wat?" "Ik weet niet of je van me houdt. Je zei vanmiddag van wel, maar het klonk niet heel oprecht." Ik slik. "Wees eerlijk Don. Hou je van mij?" Dit is zo moeilijk. Ik krijg tranen in mijn ogen. "I-ik weet het n-niet." snik ik. Arvy zegt niets en trekt mij tegen zich aan. Dit voelt fijn. Gewoon even niets. Gewoon twee vrienden in elkaars armen. Ik huil uit op Arvy's borst. Na een paar minuten ben ik weer gekalmeerd. Rustig laat ik Arvy los. "Het is zo moeilijk." "Ik snap het Don, ik snap het." We kijken elkaar diep in de ogen aan. Zijn ogen zijn zo mooi. Ik verdrink erin. Ik kom wat dichterbij. Ik voel Arvy's adem op mijn wangen. Hij komt ook dichterbij. Onze neuzen raken elkaar aan. Ik kan het niet meer weerstaan, ik moet dit doen. Ik pak Arvy's hoofd vast en druk mijn lippen tegen de zijne aan. De adrenaline giert door mijn lichaam. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik. Ik begin te blozen en heb het bloedheet. Ik tik met mijn tong tegen zijn lippen. Ik krijg toestemming. Wanneer onze tongen elkaar raken krijg ik kippenvel over mijn hele lichaam. Dit voelt zo ontzettend goed. Uiteindelijk laten we allebei los, om op adem te komen. "Wow." hijgt Arvy. Ik kijk hem aan. Zijn wangen zijn ook helemaal rood gekleurd. Ik glimlach. "Don, hou je van mij?" Ik twijfel niet meer. "Ja Arvy, ik hou van je." Ik druk mijn lippen op zijn wang. Ik sla mijn armen stevig om hem heen. Ik weet het zeker. Ik hou van hem. Ik vind hem leuk. Ik ben verliefd op hem. Op Arvy.