Arv (ON HOLD)

~46~

Pov Don
"Hoe moeten we nu verder?" "Ik- Ik vind het moeilijk Don. Ik hou zo veel van je en vanaf het moment dat ik je leuk begon te vinden, zag ik al een toekomst met jou voor me. Toen je vertelde over je relatie met Daniël werd dat iets minder, maar ik heb altijd hoop gehouden." "Arvy, misschien geloof je het niet, maar ik hou ook nog steeds van je. Ik voelde zoveel liefde bij die zoen net." We blijven allebei stil. Dit keer is het geen fijne stilte, nee, het is ongemakkelijk.

"Don, kunnen we niet gewoon verdergaan als hoe het vijf jaar geleden was?" "Nee, het was echt fout wat we deden. Ik kan niet zomaar vreemdgaan." "Heb je Daniël al verteld wat je met mij deed?" "Nee, nog steeds niet. Ik kan het gewoon niet vertellen, ben bang dat onze relatie dan voorbij is." Arvy pakt mijn hoofd zachtjes vast en zorgt ervoor dat ik hem aankijk. "Zullen we gewoon vrienden blijven?" "Goed idee." Hij glimlacht lief naar me en drukt een kleine kus op mijn lippen. "Oh uhm, vond je dat niet erg?" "Tuurlijk niet. Officieel hebben we nooit een relatie gehad, dus zijn we altijd vrienden geweest en toen deden we dit ook." "Don, krijgen wij ooit een relatie?" "We zien wel." Ik trek Arvy dicht tegen me aan. Ik nestel mijn hoofd in zijn nek en druk een kus op zijn wang. "Ik laat je in ieder geval niet meer gaan." Hij haalt een hand door mijn haar. "Ik jou ook niet." fluistert hij.

Het is drie weken later en alles is weer zoals voorheen. Ik heb veel zin in vandaag, want ik ga bij Arvy logeren! Daniël daarentegen vindt het maar niks dat ik weg ga. Het liefst heeft hij mij altijd dichtbij hem. 

"Joe, ik ga!" roep ik, terwijl ik m'n tas op mijn rug gooi. Daniël komt snel aangerend. "Doe je voorzichtig?" "Bro, ik ben 37. Ik kan echt wel voor mezelf zorgen." zeg ik lachend. "Ja oké, ik wil gewoon dat je altijd voorzichtig doet omdat ik zoveel van je hou." Ik glimlach naar hem. "Niks geks doen hè?" Ik kijk hem vragend aan. "What the fuck bedoel je?" "Niet heel erg dronken worden. Ik heb niet zo'n zin in dat je morgen met een kater thuiskomt." "Tuurlijk niet, dat zou ik nooit doen!" "Dat zou je nooit doen? Ik ken je al een paar jaar en jij wordt altijd het meest dronken van ons twee, Don. Ik kan me de eerste keer nog goed herinneren. Toen waren we bij mij thuis en schreeuwde je dat je niet naar bed wilde." Daniël grinnikt zachtjes. "Je hebt gelijk, maar dit keer zal ik geen drank aanraken." "Beloofd?" "Beloofd." "Goed, veel plezier schat!" "Dankje." Ik druk nog een kus op Daniël's lippen en loop daarna de deur uit.

"Hey Don!" Arvy staat in de deuropening, met een grote glimlach op zijn gezicht. Ik trek mijn tas uit de auto, gooi de deur dicht en ren snel naar Arvy toe. "Ik heb je gemist." zeg ik, zodra ik mijn armen stevig om hem heen heb geslagen. "We hebben elkaar vorige week nog gezien." "Klopt, maar ik mis je altijd. Ik mis jouw knuffels." Arvy legt zijn hoofd op mijn borst. "Ik hou van je Don." "Ik ook van jou Arv, ik hou zielsveel van je." 

De hele middag praten we een beetje over random dingen die we hebben meegemaakt. Uiteindelijk is het avond en besluiten we om eten te bestellen. Ik kies voor een pasta carbonara en Arvy voor roti. 

"Heb je nog zin in een toetje?" Arvy staat op van de bank, maar ik pak zijn pols vast en trek hem terug, waardoor hij op me valt. Ik zie hem meteen blozen. Ik sla mijn armen om zijn middel. "Oh jazeker." fluister ik. Arvy probeert zich los te maken, maar ik pak zijn kont vast en trek hem dichter tegen me aan. "Maar dan moet ik-" "Sst, hier blijven kleine." Hij kijkt me vragend aan en zodra ik zie dat hij zijn mond opent om wat te zeggen, druk ik mijn lippen in zijn nek. Ik begin zachtjes, heel zachtjes, te zuigen om Arvy opgewonden te maken. "D-Don." kreunt hij. Ik stop al snel en duw Arvy van me af. Hij valt op de bank, gaat meteen rechtop zitten en kijkt me verbaasd aan. "Wat was dat? Waarom stopte je?" "Ik wilde je gewoon een beetje plagen." Arvy staat op en loopt richting de keuken. "Wil je nou nog een toetje?" Ik lach om zijn droogheid en schreeuw 'ja'.

"Drankje doen?" Arvy en ik hebben een tijdje op de bank gechild. Net stond hij ineens op, om blijkbaar terug te komen met flessen drank. "Sorry Arv, maar ik heb Daniël beloofd om niet te drinken. Hij vindt het niet zo fijn als ik met een kater thuiskom morgen." "Please Don, één glas? Je hoeft echt niet per se dronken te worden." "Ik weet het niet Arvy. Ik ken mezelf, ik ga snel over mijn eigen grenzen heen." Arvy begint een glas in te schenken en neemt een slok van de drank. "Ik ga in ieder geval wel drinken." Ik kijk hoe hij het glas in een keer opdrinkt. "Oké, ik doe wel met je mee." Arvy kijkt me met een grote glimlach op zijn gezicht aan. Ik pak ook een glas en schenk 'm vol met vodka.

Twee uur later lig ik onderuit op de bank, samen met Arvy. We zijn beide hartstikke dronken. "Ik ben moe." "Donnie is moe, Donnie moet naar bedje toe." Ik grinnik en sta wankelend op. "Kom mee." "Waarom nou?" zegt Arvy met een zeurderige stem. "Ik heb zin om te knuffelen in bed." "Maar we kunnen toch ook hier knuffelen?" Arvy springt op en loopt naar me toe. Hij slaat zijn armen om mijn middel. Een warm gevoel gaat door me heen. Ik glimlach en druk een kusje op Arvy's haar. "In bed is het warm en dat is veel fijner." Terwijl we de trap op slenteren glijdt Arvy uit en hij stoot zijn hoofd, maar gelukkig vang ik hem op. "Fuck, dat deed pijn." "Ik til je wel." "Nee joh Don, dat h-" "Geen gemaar, je bent veels te dronken. Ik wil niet dat je weer valt en pijn hebt." Ik sla mijn armen om Arvy's middel en til hem op. Hij zucht, maar legt daarna zijn hoofd in mijn nek en slaat zijn benen om mijn middel, zodat hij niet valt.

Zachtjes leg ik Arvy neer op zijn bed. Ik ga meteen naast hem liggen. Hij trekt zijn shirt uit en daarna die van mij. "Don, kom knuffelen." Ik aarzel geen seconde en ga in Arvy's armen liggen. Niet veel later voel ik hoe zijn zachte lippen zich op die van mij drukken. Ik trek hem dichter tegen me aan. "Love you." fluister ik. "Love you too."