Arv (ON HOLD)

~36~

Pov Arvy
De dag verloopt saai. Ik mis Don. Ik wil hem knuffelen, hem zoenen, hem voor mij alleen hebben. Maar het kan niet. Don is bij Daniël, niet bij mij. Een traan rolt over mijn wang. Don gaat al maanden vreemd op Daniël, het is zo fout. Maar ik hou van hem. Ik wil dat Don gelukkig is. Hij wilt Daniël en mij, beide. Zolang hij gelukkig is ben ik dat ook. Nou ja misschien niet helemaal, want ik voel me nu alles behalve gelukkig. Ik voel me kut, wil dat Don hier is om mij te troosten. Maar ik moet wachten. Wachten totdat hij weer thuis is. Gelukkig is Don vanavond alweer terug. Dan kan ik met hem knuffelen in bed, om even later in zijn armen in slaap te vallen. Ik hou daarvan. Die kleine momentjes. Elk kusje, elke knuffel, elke aanraking, ik geniet ervan.

Ondertussen is het 22:00. Ik denk dat Don ieder moment thuis kan komen. Ik heb alvast wat popcorn, chips en drinken gepakt en een film klaargezet. Oh ja, ik verveelde me zo erg dat ik net zelfs een taart gebakken heb. Ik kan niet wachten om samen met Don gezellig op de bank te zitten.

Waar blijft hij? Het is al 00:30. Don had beloofd om vanavond weer thuis te zijn. Zuchtend zet ik de tv en alle lampen uit. Ik strompel naar de slaapkamer en laat me daar op het bed vallen. Mijn geduld is op. Ik ben moe. Ik ben metaal helemaal kapot. Vandaag was zo'n dag dat het mentaal echt slecht ging. Het gaat elke dag wel slecht, maar vandaag was het nog slechter dan normaal. Op zulk soort dagen steunt Don mij. Hij troost mij, vertelt dat het wel weer goed komt. Maar hij is er niet. Ik kan het niet meer aan en begin te huilen, keihard. Ik wil Don. Ik wil hem zo graag. Waarom is hij er nou niet?

Pov Don
"Goedemorgen zonnestraaltje." Daniël wordt langzaam wakker en wrijft moe in zijn ogen. "Goedemorgen." mompelt hij. "Hoe laat is het?" Daniël gaapt en houdt zijn ogen dicht. "Tien uur." "Mag ik niet nog even slapen?" "Nee, want ik wil wat met je doen." "Knuffel met mij terwijl ik slaap." "Oké slaapkop." Uiteindelijk verveel ik me en pak ik mijn telefoon om op Twitter te scrollen. Na een uurtje met Daniël in mijn armen gelegen te hebben, besluit ik hem weer wakker te maken. "Hey schatje, het is tijd om wakker te worden. Donnie wacht op je, cutie." fluister ik in zijn oor. Hij opent zijn ogen en kijkt mij aan. "Wat is er?" zeg ik lachend. Hij gooit de deken aan de kant. In zijn broek zie ik een bobbel. "Komt dat door wat ik net zei?" Hij knikt en bloost beschamend. "Ik ga je er dit keer niet vanaf helpen, dat doe je maar lekker zelf." Daniël kijkt mij sip aan. "Nou, waarom niet?" "Geen zin." Hij staat zuchtend op en loopt naar de badkamer. Een paar minuten later hoor ik wat kreunen, waardoor ik weet wat Daniël aan het doen is.

"Was het lekker?" Daniël kijkt me geïrriteerd aan en stompt me zachtjes op mijn borst. "Heel grappig Don, heel grappig." Hij ploft naast mij op bed. "Moeten we niet uit bed?" "Nee joh, relax. Kom in mijn armen." Daniël trekt mij tegen zich aan. Ik glimlach meteen. Hij drukt kusjes op mijn wang en in mijn nek. Ik giechel en bloos. Ik hou zoveel van hem.

"Ik vond het heel gezellig. Zie je snel weer!" Ik druk een kus op Daniël's lippen, die al snel verandert in een zoen. Hij glimlacht lief zodra we loslaten. "Ik ga je missen." Daniël slaat zijn armen om mij heen en ik laat mijn hoofd op zijn borst rusten. Na een tijdje zo gestaan te hebben laat ik los. "Doei!" Ik stap in de auto. Daniël zwaait nog even terwijl ik zijn straat uitrijd.

"Ik ben weer thuis." Ik doe mijn jas en schoenen uit en loop de woonkamer in. Arvy zit op de bank, hij kijkt niet om. Ik ga achter de bank staan. Mijn handen gaan door zijn haar en ik buk voorover, om hem een kus op zijn wang te geven. "Hoe gaat het?" "Slecht." Ik schrik van zijn antwoord en neem snel plaatst op de bank. "Wat is er lieffie?" vraag ik, terwijl ik over zijn rug wrijf. "Wat is er? Wat is er? Je zou gisteravond thuiskomen. Ik wachtte en wachtte, maar je kwam niet. Toen heb ik mezelf in slaap gehuild. Ik had gehoopt om wakker te worden in jouw armen. Maar nee hoor, ook dat is niet gebeurd. Het is nu al tien uur 's avonds Don! En dat terwijl je gisterenavond thuis zou komen!" schreeuwt Arvy. Zijn wangen zijn nat van de tranen. "Ik- Ik had je zo erg n-nodig maar je wa-was er niet." snikt hij. Ik trek hem tegen mij aan en aai hem door zijn haar. "Sst. Rustig maar. Ik ben er nu." Arvy duwt zich omhoog. "Maar w-" Ik leg mijn hand op zijn mond. "Maak je niet zo druk." Hij zucht en knikt langzaam.

Arvy ligt in mijn armen. Hij is eindelijk wat gekalmeerd. "Waarom Don? Vertel het me." "Hmm?" "Waarom ben je er nu pas?" "Uhm, nou- Ik ben in slaap gevallen bij Daniël en toen ik wakker werd was het kwart over 12. Daniël wilde dat ik bleef slapen omdat het al zo laat was, ik stemde ermee in. Het was zo gezellig dat ik vandaag nog de hele dag gebleven ben." Over wat ik met Daniël gedaan heb, hoeft Arvy niks te weten. "Ja oké, ik snap het wel. Het spijt me net dat ik zo tekeer ging. Ik had je gewoon zo erg nodig. Gisteren en vandaag voelde ik me mentaal extreem kut en normaal help je me daarmee, maar dat kon nu niet. Alles zat opgekropt en dat kwam er net in een keer uit." "Je hoeft je niet te verontschuldigen Arv, ik snap het. Het is oké. Oh ja, voortaan laat ik het wel weten als ik later thuis ben. Was het nu een beetje vergeten." "Ik vergeef je Don, ik kan nooit lang boos op jou zijn." "Ik heb precies hetzelfde bij jou." Ik leun naar voren en geef Arvy een lange zoen.

"Voel je wel iets voor mij?" We liggen samen op de bank en Arvy begint ineens te praten. "Tuurlijk! Waarom twijfel je daaraan baby?" Arvy's wangen worden meteen rood. "Nou ja, je hebt een relatie met Daniël, daarom." "Het is misschien gek, maar ik vind jullie allebei leuk. Maar wat Daniël niet weet, is dat ik jou ook leuk vind." Ik breng mijn mond naar Arvy's oor. "Eigenlijk vind ik jou veel leuker dan Daniël." fluister ik. Hij gaat rechtop zitten en kijkt mij verbaasd aan. "Dat meen je?" Ik knik en bloos een beetje. "Maak het uit met hem, please. Doe het voor mij." zegt Arvy, zodra hij weer op mijn borst ligt. Ik slik. "Maar ik- Ik wil Daniël geen pijn doen. Hij is zo'n lieve jongen. Hij houdt zoveel van mij en ik hou zoveel van hem." "Daniël verdient de waarheid Don. Net zoals jij mij de waarheid hebt vertelt, moet je dat ook bij hem doen."