Arv (ON HOLD)

~19~

Pov Don
"Kom even op de bank zitten. Het is tijd voor wat afleiding." Ik blijf stug tegen de muur aanzitten. Daniël tilt mij op in zijn armen. Hij drukt een kusje op mijn wang. Ik word meteen warm vanbinnen en begin te blozen. "Cutie dat je bent." fluistert Daniël in mijn oor. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij loopt naar de bank en gaat erop zitten. Daniël laat mij los en wilt mij goed op de bank neerzetten, maar ik sla meteen mijn armen om hem heen. "Ik zie je zo vaak, maar toch mis ik je. Iedere seconde dat je niet bij mij bent mis ik je. Ik hou zoveel van je Daniël. Zo ontzettend veel." "Ik hou ook van jou Donnie." Ik geef Daniël een kus op zijn wang. Hij trekt mij tegen zich aan en drukt zijn lippen op de mijne.

Pov Arvy
Ik heb Don nodig, nu meteen. Ik kan het niet meer aan. Het is ondertussen 00:15. Nog even en ik ga mezelf weer snijden. Eigenlijk wil ik dat niet doen, Don smeekte mij dat ik mezelf nooit meer zou snijden. Ik wil hem niet teleurstellen. Met trillende handen pak ik mijn telefoon op.

"H-Hey Don." "Hey Arvy, wat is er?" "I-Ik heb je nodig." "Hoe bedoel je?" "Ik voel mij zo slecht. Mijn vader heeft mij weer mishandeld en-" "Kom naar mijn huis, nu!" "Ben onderweg."

Pov Don
"Wat is er met Arvy?" Daniël kijkt mij vragend aan. "Hij is weer mishandeld. Ik zei toch dat ik hem niet moest laten gaan!" Ik voel de woede opborrelen. "Hé hé, even rustig blijven." "Je moet weg Daniël. Arvy mag je niet hier zien." "Oké, ik ga naar huis. Maar beloof je rustig te blijven?" "Ja." zeg ik zuchtend. "Het komt goed Don, echt waar." Daniël geeft mij nog een kusje op mijn haar en loopt dan mijn appartement uit.

Even later gaat de deurbel. "Kom binnen." zeg ik, terwijl ik op een knopje op de intercom druk, zodat de deur opengaat. Ik loop naar de voordeur en maak hem open. Arvy komt net uit de lift. Hij ziet er ontzettend slecht uit, nog slechter dan de vorige keer dat ik hem zag. "Hey Don." zegt Arvy emotieloos. Ik neem hem vast in mijn armen. Met mijn voet maak ik de deur dicht. "Kom, we gaan even rustig zitten." Arvy blijft mij vasthouden maar ik maak hem van mij los. Zodra we zitten begint Arvy te huilen. ik trek hem meteen weer tegen mij aan. "Sst, stil maar." probeer ik hem te troosten. "Ik heb zoveel pijn. Ik voel mij kut. Ik wil het niet meer." Ik begin ook tranen in mijn ogen te krijgen. "Ik weet het Arvy, ik weet het. Ik wilde je niet laten gaan. M-maar ik wilde je niet dwingen om te blijven. Dat voelde niet goed." "Het is mijn eigen schuld Don. Ik heb je nodig. Daar ben ik achter gekomen. Ik wil bij je blijven." Heel even word ik warm van zijn woorden. "Rust nu maar lekker uit, dat verdien je na alles wat er gebeurd is." Arvy knikt en gaat op de bank liggen. Ik ga naast hem liggen. We laten elkaar voorlopig niet meer los.

Ik word langzaam wakker. Naast mij hoor ik gesnurk van Arvy. Het klinkt echt heel schattig. Ik schud Arvy zachtjes heen en weer. "Don, ik wil slapen." zegt hij zeurderig. Ik grinnik. "Snap ik ook wel, het is 01:30." "Waarom maak je me dan wakker?" "Ik wilde je mooie ogen even zien." In het kleine beetje licht dat er is zie ik Arvy blozen. Wat ziet hij er schattig uit... Oh nee, daar gaan mijn gedachtes weer. "Je bent schattig als je bloost." Ho wacht, ik ben aan het blozen? "Jij ook." Arvy gaat wat meer tegen mij aan liggen. "Don?" "Ja?" "I-Ik hou van je." Arvy's lippen drukken zich op de mijne. Ik schrik ervan, maar het voelt best goed. Ik pak zijn heupen en til hem op in mijn armen. Arvy's armen zitten om mijn nek en zijn benen om mijn middel. Ik leg ons op mijn bed neer. De hele tijd is de zoen niet onderbroken. Ik duw mijn tong in Arvy's mond en al snel voel ik ook zijn tong. Mijn armen gaan onder Arvy's hoodie. Ik laat mijn warme handen over zijn buik glijden. Dan stop ik de zoen. Hijgend ga ik van Arvy af om naast hem op het bed te gaan liggen. "Dat voelde zo goed." zegt hij. "Mee eens. Ga nu maar lekker slapen." zeg ik en ik geef Arvy een kus op zijn wang. Hij glimlacht kort en valt vrij snel daarna in slaap.

Pov Arvy
Ik heb met Don gezoend, hoe dan! Het voelde zo fijn. Ik moet zeggen dat het wel snel is gegaan. Eerst vond ik Don cute en knap, vandaag kwam ik erachter dat ik hem leuk vindt en nu heb ik met hem gezoend! Door alles wat er gebeurd is ben ik moe. "Ga nu maar lekker slapen." zegt Don en hij geeft mij een kus op mijn wang. Ik word warm vanbinnen en niet veel later val ik in slaap.

Pov Don
Een hand gaat door mijn haar. Ik open langzaam mijn ogen. "Goedemorgen Donnie." Dat zegt een stem die ik niet verwacht had te horen, het is Arvy. Normaal zou Daniël dit doen en zeggen. "Goedemorgen." Dan begint mij te dagen wat er gisteren gebeurd is. De zoen met Arvy. Kut! Waarom ging ik erin mee... Maar blijkbaar vindt hij mij leuk. Pech voor hem, ik ben en blijf bij Daniël. Hij is de beste. Hoe ga ik dit netjes tegen Arvy zeggen? Nou ja, daar denk ik nog wel even over na.

"Arvy, jij blijft de komende tijd bij mij, oké?" Hij knikt en legt zijn hoofd op mijn schouder. We zitten nu op de bank. Mijn gedachtes gaan alle kanten op. Vind ik Arvy leuk? En zo ja, hoe moet ik het dan doen met Daniël? Ik heb een relatie met hem. Gefrustreerd trek ik aan mijn haar. "Don, wat is er?" Oh ja, Arvy was er ook nog. "Niks." "Niet liegen, ik zie dat er iets aan de hand is. Je zorgt goed voor mij, maar je moet ook aan jezelf blijven denken Don." "Ik- Ik-" "Stil maar." Arvy brengt zijn hoofd dichterbij en drukt zijn lippen op de mijne. Shit, dit wilde ik niet. Maar het voelt zo goed. Ik maak mij rustig los van Arvy. "Uhm, sorry. Maar ik wil dit nu even niet." "Oh, het spijt me." Arvy kijkt naar beneden. "Arvy, voel je niet schuldig alsjeblieft." "Ik dacht dat jij het ook wilde." "Dat kan gebeuren, maak je er maar geen zorgen om." Ik sla mijn armen om Arvy heen. Hij kijkt omhoog en glimlacht naar mij. "Maar Don, wat is er nou? Vertel het mij." "Ik vertel het ooit wel, niet nu. Ik heb er nu niet zo'n zin in." "Dat is goed. Ontspan maar een beetje, je bent veels te gestrest." Ik leg mijn hoofd op Arvy's borst en knik langzaam.

Na een tijdje merk ik dat Arvy slaapt. Ik ga langzaam rechtop zitten. Mijn telefoon trilt in mijn zak.

Daniël
Da: Hey schat, hoe gaat het?

Do: Gaat redelijk

Da: Vertel wat er is

Oh nee. Wat moet ik doen? Ik kan nu niet doodleuk tegen Daniël zeggen dat ik met Arvy gezoend heb.

Do: Ik vind het moeilijk...

Da: Zeg het maar gewoon, dat lucht op

Do: Nee, ik ga het echt niet zeggen

Da: Don, zeg het alsjeblieft. Ik kan je helpen

Do: Arvy heeft het zo moeilijk. Ik heb medelijden met hem

Da: Is dat alles?

Ik bijt even op mijn lip. Voor het eerst moet ik liegen tegen Daniël, dat wil ik helemaal niet. Maar ja, het is niet anders.

Do: Ja

Da: Mooi

Da: En onthoud: ik ben er altijd voor je. Ook al bel je mij midden in de nacht, ik neem op.

Da: Als je wilt dat ik langskom, zeg dat dan meteen, goed?

Do: Ik weet het en als ik je nodig heb weet ik je te vinden

Da: Top! Zie je snel weer❤️️

Do: Joe!

"Hey." Arvy gaat rechtop zitten. Hij wrijft slaperig in zijn ogen. Wat ziet hij er schattig uit... "Hey." "Hoe laat is het?" "Uhm, 15:00." "Ik heb honger." Arvy staat op en loopt naar de keuken, waar hij in een paar kastjes kijkt. Ik ga achter hem staan. Mijn armen sla ik om zijn middel. "Wat wil je eten?" "Chips ofzo." Ik laat Arvy los en trek een la open. "Welke?" Hij kijkt even in de la en al snel pakt hij een zak eruit. Kaasknabbels. "Koter." zeg ik grinnikend. Arvy stompt mij zacht op mijn borst. Ik begin wat harder te lachen. "Kom je nog?" Ik knik. Terwijl ik naar de bank loop zie ik Arvy de zak opentrekken. "Wacht, wil je niet wat te drinken?" "Oh ja, doe maar cola." Ik schenk twee glazen cola in. Daarna plof ik naast Arvy op de bank. Ik pak een chipje uit de zak en hou hem voor Arvy's mond. Hij grinnikt kort en pakt het chipje met zijn mond uit mijn hand. Hij bijt per ongeluk op mijn vingers. "Au! Lul!" Ik sla Arvy zachtjes op zijn hoofd. Hij lacht een beetje. Ik kijk naar hem. Zijn lach is zo cute... Word ik nou... v-verliefd op Arvy?