Bölüm başlığı🤤
İyi okumalar😘Tony'nin adım seslerini duydum. Az sonra yatağın diğer tarafı çöktü ve bana yaklaştı. Ona dönmedim çünkü hala kızgınım ve o da bunu biliyor. Parmaklarını hafifçe sırtımda dolaştırmaya başladı. Beni yumuşatmaya çalıştığını biliyorum.
"Hala kızgınım Tony."
"Hayatım.. ben o herife güvenmiyorum."Sinirle ona döndüm.
"Tony, Robert benim kaç yıllık arkadaşım biliyorsun değil mi?"
"Biliyorum ama-"
"Sadece yardım istedi. Basit bir yardım. Ben bir psikoloğum, bir davranış bilimcisiyim. Benim işim bu. Ve Robert, benim iş kuracak kadar güvendiğim bir arkadaşım."
"Ama senden hoşlanıyor.""Tony biz evliyiz farkındasın değil mi?" Yüzüğümü ona doğru kaldırdım ve devam ettim.
"Biz evliyiz ve bunu o da biliyor." Tony sıkıntıyla bir nefes aldı.
"Ama ona güvenmiyorum."
"Ya neredeyse 10 yıllık bir arkadaşım. 10 yıldır yan yanayız. Bu zamana kadar bir şey olmamış şimdi mi olacak? Seninle evliyken üstelik. Sadece bir danışanına tanı koymama yardım etmemi istiyor ve edeceğim."Tekrar sırtımı ona dönüp yattığımda vazgeçmeyip omzuma bir öpücük bıraktı.
"Beni böyle yumuşatmanı istemiyorum."
"Bebeğim biliyorum bu senin işin ama sadece onu sevmediğimi söylemek istedim." Ve bunun yanında onunla asla görüşmemem gerektiğini, iş bile olsa onunla yan yana olmamam gerektiğini de söyledi.
"Sadece işimi yapıp döneceğim."
"Sen nasıl istiyorsan." Göz devirmeden edemedim. Kaç saattir bunun için tartışıyoruz. Bu cümleyi kurmak ne kadar zor olabilir ki?!Beni belimden tutup kollarının arasına çekti ve sırtımı göğsüne yasladı. Yanağını yanağıma yaslayıp konuştu.
"Bana küs uyumanı istemiyorum."
"Sana küs değilim Tony. Böyle saçma bir şeyden sana küsmem. Sadece kızgınım."
"O zaman seni biraz öpebilir miyim?"
"Öpebilirsin ama ellerin rahat dursun." kasıklarıma doğru inen ellerini tutup belimde sabitledim. Erkeksi kıkırtısı kulaklarıma doldu.
"Pekala."***
Garaja girdiğimde Tony'nin bakışları beni buldu. Gitmemi istemediğini biliyordum ama bu benim işimdi. Ve hiçbir şey beni bundan vazgeçiremezdi.
"Harika görünüyorsun." Elleri pantolonumun üzerinden kalçamı bulurken burnunu boynuma sürttü.
"Biliyorum."
"İşin çok uzun sürecek mi?"
"Pek sanmıyorum. Ama Robert'ın ofisinden sonra dergiye geçeceğim. Hem herkese patronlarını hatırlatayım hem de Mila'ya biraz Steve'i öveyim."Tony kısık sesli bir kahkaha attı.
"Bu kutsal görev için bugünlük susabilirim. Ama çok geç kalma patron." Tony yüzüme eğilip alt dudağımı dudakları arasına alıp ısırdı ve bıraktı. Güldüm ve istemesem de kolları arasından çıktım.
"Sana kalsa hiç gidemeyeceğim. Bu yüzden ufaktan kaçıyorum."
"Sadece 3 saniye içinde seni gitmekten vazgeçirebilirim." Güldüm. Parmakları içimdeyken bana birçok şeyi kabul ettirebilirdi.
"Biliyorum."Ona gülüp garajdaki arabalardan birine binip yola koyuldum. Söz konusu Tony olunca oldukça iradesiz birine dönüşebiliyordum. İşin içine rahat durmayan elleri ve dudakları girince özellikle. Aklımı çelmek için her şeyi yapıyor ve başarılı da oluyor. Ona karşı koymak mümkün değil. Gözlerini kısıp bakıyor elleri sizi sarıyor ve tüm iradeniz yerle bir oluyor. Bir iç çekip yola odaklandım. Sanırım eve gidince ben onun üzerine atlayacağım.
Büyük binaya girdiğimde güneş gözlüklerimi çıkardım ve asansöre ilerledim. Buraya gelmeyeli oldukça uzun zaman olmuştu. En son Avenger olmaya karar verdikten hemen sonra eşyalarımı toplamaya gelmiştim. Robert'ın ofisinin karşısındaki ofis benimdi. İlk önce eski ofisime ilerledim. Hala boştu. Kapıyı aralayıp içeri baktım. Tüm zamanım burada geçmişti.
Bu ofis bana, ikinci babam doktor Strange'in hediyesiydi. Her ne kadar reddetsem de bu hayatta yaptığı tek iyi şeyin karşılaştığımız andan sonra beni bırakmamak olduğunu söylemişti. Beni o yetiştirmiş ve işimi kurmamda da yardım etmişti. Sanırım hayatımdaki ilk şansım oydu. İkincisi de Tony.
"Özledin sanırım?" Robert'ın sesiyle kapıyı kapatıp arkama döndüm.
"Özlemişim."
"Hoş geldin."
"Hoş buldum." Ufak bir sarılmadan sonra onun ofisine geçtik. O bana kahve söylerken ben de bana uzattığı dosyayı inceliyordum. Okuduklarımdan sonra şaşkınlığım git gide artıyordu."Çok tuhaf."
"Kesinlikle. İlk başta rahatlıkla şizofreni teşhisi koyabilirdim. Ama şimdi tereddütteyim." Yeni gelen kahvemden bir yudum aldım ve okumaya devam ettim.
"Aklını bilimle mi kaçırmış yani?"
"Öyle görünüyor."
"Bunu inceleyeceğim Rob." Kahvemiz bitene dek biraz daha tartıştık daha sonra dergiye gideceğimi söyleyip oradan ayrıldım.***
"Sonunda geldin."
"Abartma Tony." Tony kollarını bana sarıp önce yanağıma sonra boynuma bir öpücük bıraktı.
"Abartmıyorum. Sabah 10'da çıktın. Bak saat 6 oldu." Güldüm.
"Tatile gittiğimizden beri dergiye gidemiyordum. Böyle patronluk olmaz." Tony güldü."Ben en son şirkete ne zaman gittiğimi hatırlamıyorum."
"Çünkü Pepper imzalaman gereken şeyleri eve yolluyor."
"Mila da yollayabilir."
"Buna gerek yok."
"Olsun sen yine de evden hallet."
"Hadi yukarı çıkalım."
"Güzel planların mı var?" Sinsi sırıtması üzerine elleri kalçalarıma kayarken kafamı sağa sola salladım."Hayır Tony acıktım." Kalçalarımı sıktığında dudaklarımı dişledim.
"Ben de seni doyurabilirim, biliyorsun."
"Tony.."
"Bebeğim?"
"Yemek yiyelim." Tony iç çektiğinde gülerek ondan ayrıldım. Elinden tutup onu da peşimden sürükledim.
"Önce yemek yiyelim. Gece seninle ilgilenirim."Yemekten sonra salona oturup hep birlikte konuştuk. Herkes kuleye girmeye çalışan hayranlardan, elinde kameralarla bekleyen muhabirlerden sıkılmıştı.
"Yapacağımız şey belli." Herkes Tony'ye baktığında omuz silkti.
"Taşınacağız. Acil durumlar için daha önce tasarladığım ve yaptırdığım Avengers Üssüne taşınacağız. Jarvis üssün görsellerini aç." Herkes şaşkınlıkla karışık Tony'ye baktı. Jarvis bir hologramda planları yansıtırken oraya bakmaya başladık."Şehir dışında oldukça sakin bir yerde. Çevrede başka hiçbir yapı yok, ormana yakın ve birçoğumuzun istediği gibi bir bahçesi var. Üssün üç bölümü var. Bizim olacağımız kısım, diğer ajanların ya da çalışanların olduğu bölüm ve medikal. Bizim olduğumuz taraf daha özel olacak. İsteyen herkes giremeyecek ve rahat edeceğiz." Jarvis, Tony'nin anlatımıyla eş fotoğrafları değiştiriyordu.
Oldukça geniş ve ferah duruyordu. Bu kalabalıktan uzak olacak olmak da çok iyiydi.
"Çok iyi görünüyor hayatım." Zaten Tony'nin kolunun altında oturduğum için rahatça alnıma bir öpücük bıraktı.
"Gayet iyi görünüyor Tony. Kusursuz." Herkes fikrini söylerken Tony de keyifle iltifatları dinliyordu. Tony kulağıma eğildi.
"Bizim için ayrı bir sürprizim var." Merakla ona baktığımda bundan keyif alır gibi sırıttı.
"Gece konuşacağız." İç çektiğimde güldü.***
Tony'nin sevdiği geceliklerimden birini giyip odaya adımladım. Tony yatağa oturmuş beni bekliyordu. Beni süzerken dudağını ısırdı.
"Siktir. Çok iyi görünüyorsun." Sırıtarak yatağa adımladım ve kucağına yerleştim.
"Siz erkeklerin bir geceliğe düşmesine inanamıyorum. Giyiyoruz zaten birkaç dakika sonra yerde oluyor." Tony boynuma yönelirken sırıttı.
"Bir geceliğe düşmüyorum. Sana düşüyorum."Boynumu ısırdığında gerildim.
"Tony dur. Bana bir şey söyleyecektin." Geri çekilip yüzüme baktı.
"Evet bunu şimdi konuşalım. Biraz sonra vaktimiz olmayacak." Tehlikeli ses tonunu görmezden geldim.
"Dinliyorum."
"Yeni üsse taşınıyoruz ya?"
"Evet."
"Biz başka bir yere taşınsak?""Nasıl yani?"
"Üssün yakınlarına bizim için bir ev yaptırmış olabilirim." Tepkimi görmek için bana baktığında ne diyeceğimi bilmiyordum. Evet bu mükemmel bir şeydi ama ekip?
"Bu harika Tony. Ama ekip?" Elleri belimi sakince okşamaya başladığında konuştu.
"Bebeğim, biz artık evliyiz. Bizim başka bir evimiz olması gerekiyor. Yeni üste de odamız ve eşyalarımız olacak. Orada da kalırız ama bizim bir evimiz olmalı. Çocuklarımız ve bizim."
"Çocuklarımız ve biz.."Gülümseyerek alnımı alnına yasladım.
"Ne dersin?"
"Harika olur. Nasıl bu kadar düşünceli olabiliyorsun?"
"Söz konusu sen olunca oluyor. Evi çok beğeneceksin. Ama sevmediğin bir şey olursa değiştiririz."
"Seveceğime eminim. Sen yaptıysan mükemmel olmuştur." Sırıttı.
"Artık başka mükemmel şeylere de geçebilir miyiz?"
"Evet babacık, geçelim."Tony'ye düşmediğim bir bölüm yok🤤
Bu hikaye gittikçe bir daddy hikayesine dönüyor kskdkdld
Oy verip yorum yapmayı unutmayın😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Protector -Stark
Fanfiction"Bana. Seni. Öldürmemem. İçin. Tek. Bir. Sebep. Söyle. Tony!" "Çok yakışıklıyım." "Ve dünyaya bir Stark daha getirmeden ölmek istemiyorum." 🎖 #1 ironman 🎖 #1 Marvel