Neşe dolu, hanım hanımcık, karıncayı bile incitmeye korkan bir vampirken hayatına giren insanlar tarafından çok canı yakılan ve giderek gaddarlaşan Dilara..
Babasının emriyle kendini öldürtmek zorunda kalan fakat sürpriz bir olay sonucu hayatta kala...
Lanet uçak yolculuğu sonunda bitti. Nihayet memleketime yani Türkiyeye vardım. Havaalanında beni sekreterim Deniz Sameli karşıladı. Çok isteksiz görünüyor fakat bana yardımcı olmak zorunda! Bavulum falan olmadığı için direk Denizin aracına gittik.
"Hoşgeldiniz Marza bey."dedi Deniz arabayı sürerken.
"Hoşbulduk. Sonunda tanıdık yüzler görmek çok iyi.."dedim ve arkama yaslanıp gözlerimi kapadım.
"Sizi nereye bırakayım?"
"Ne demek lan o? Biz ne konuştuk seninle? Şimdilik sende kalacağım. Gözlerden uzak olmalıyım."
"Tabi.. Marza bey.. Lütfen tekrar mafya için çalışmak istemiyorum. Sizi saklarım. Başımın üstünde yeriniz var. Fakat sonra beni salın. Olur mu?"
Deniz yalvarır gözlerle beni süzüyordu. Ben ise kaşlarımı çattım ve ona sert bir bakış çaktım.
"Önüne bak! Boş boş da konuşma!"dedim sertçe.
"Peki Marza bey."
"Bir de şu bey mey olaylarını bırakalım. Bana adımlan hitâb edebilirsin."
"Peki Marza. Sen nasıl istersen."dedi Deniz ve yola baktı. Sonra dönüp "Saçlar ve sakal yakışmış."dedi sırıtarak.
"Eyvallah."dedim ve arabanın aynasından kendime baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Denizin evi çok uzaklardaydı. Hakikaten sakin bir yaşam istediği belli oluyordu. Bir süre orada kafa dinleyip intikamıma odaklanacağım. O Noyan denen it oğlu iti gebertip tüm mal varlığımı geri kazanmam lazım. Elimde onu öldürecek silah var fakat öyle hemen öldürürsem hiçbişey elde edemem. Mal varlığımı tekrar kazanmamın yolunu henüz bulamadım. Bu konuyu Deniz ile tartışıp bulabiliriz. Sonuçta bu şirket işlerinden anlayan o.
Saatler süren araba yolculuğunun ardından nihayet Denizin evine vardık. Bu sakin sahil kasabasında 2 katlı şirin bir yalıda oturuyordu. Arabadan indik ve yalıya girdik. Bana oda hazırlamış. O odaya girer girmez kendimi yatağa attım. Uçak yolculuğu beni epey bir yormuştu.. Noyanı geberteceğim anı düşünerek uyuya kalmışım.
Sabah kuş cıvıltılarıyla uyandım. Yanımda silah olsaydı bir iki tanesini vurup hepsini kaçırtırdım fakat ne Yazık ki silahım yok. Neyseki uykumu almıştım. Benim odam ikinci kattaydı. Odadan çıktım ve aşağı indim. Deniz kahvaltı hazırlıyordu.
"Günaydın Deniz."diye seslendim.
"Günaydın Marza bey!"dedi Deniz ve gözlerini kapattıp başını çevirdi.
İşte o an salona çıplak indiğimi anladım. Üzerimde sadece boxerım vardı.
"Kusura bakma. Ada alışkanlıklarım devam ediyor. Normal hayata alışmam uzun sürebilir."dedim ve tekrar giyinmek üzere odama çıktım.
