Neşe dolu, hanım hanımcık, karıncayı bile incitmeye korkan bir vampirken hayatına giren insanlar tarafından çok canı yakılan ve giderek gaddarlaşan Dilara..
Babasının emriyle kendini öldürtmek zorunda kalan fakat sürpriz bir olay sonucu hayatta kala...
Okul bitti ve eve dönmeye hazırlandım. Rahvanla vedalaştık. Zaten günümün yarısı ona Noyanla neden ayrılıp Hyuyla birlikte olduğumuzu anlatmakla geçti. O da merak etmekte haklı tabi. Sonuçta Noyanla beni daha bikaç gün önce birlikte görmüştü. Umarım bu kadar sık sevgili değiştiriyor olmam onu bana karşı soğutmaz..
Evime yürüyerek giderken keşke Hyuya beni almasını söyleseydim diye düşündüm. Neyse ya. Onun işi başından aşkındır şimdi. Yolculuk hazırlığı yapıyordur. Bunları düşünürken Marza öküzünün bana çarptığı yere geldiğimi farkettim. O günü asla unutamam. Resmen hayatım değişti o gün..
FLASHBACK
Son derste bittiğinde evimin yolunu tuttum. Güneş batmak üzre olduğu için fötür şapkamı çıkardım ve saçlarımı esintiye kurban edip ahenkle dans edişini izledim.
Tam o anda arkamdan sert ayak sesleri duydum. Kim bu hanzo diye kafamı çevirip bakmaya kalmadan öküz adam sertçe omzuma çarpıp beni yere düşürdü. Kendimi yerde buldum. Kaba adam arkasına dönüp bakmadan yürümeye devam etti.
"Önüne baksana ayı!" diye bağırdım kibar ama bir o kadar da öfkeli ve sert ses tonumla.
Adam birden arkasını döndü. 180 boylarında, sarışın, karanlıkta mavi mi yeşil mi karar veremediğim gözlü, birazcıkta kaslı bir adamdı bu. Gözleri adeta öfkeye bürünmüş alev saçıyordu.
Bir iki saniye sinirle baktı ve yoluna davam etti .
Kimdi bu kaba adam?İnsan bir özür diler.Benim gibi güzel bir kızı yere düşürmeye utanmıyormusun.
Ve ondan neden bu kadar etkilendim...
Normal insanlar küfredip ayağa kalkıp yollarına devam ederlerdi ama ben vampir-insan olduğum için öyle yapmadım ve tutkularımın kurbanı olur vampir hızıyla onu çaktırmadan takip ettim.
Arkasından gittim, gittim ve, gittim, .
Onun gittiği yere vardımda Karşılaştığım manzara küçük dilmi yutmama sebep olacaktı....
FLASHBACK SONU
İşte o gün Marzayı takip edip Noyan salağını bulmasaydım hayatım bambaşka bir yöne doğru gidecekti. Noyanı kurtardığım için büyük bir mafia hesaplaşmasını engellemiş olduğumu öğrenince nasıl şok olduğumu hatırlıyorum. Sonra yeni bir savaşı engellemek için uğraşmıştık.. O yoldan geçip gittim ve hatıraları da arkamda bıraktım.
Eve varınca Hyunun evde olmadığını farkettim. Hemen onu aradım. Telefon çalar çalmaz açtı.
"Yoboseyo?"
"Hyu neredesin?"
"Malikanemdeyim aşkım. Birkaç eşya hazırlayıp hemen yanına geleceğim."
"Tamam çok bekletme. Öpüyorum."
"Annyeong."
Telefonu kapattım ve Hyuyu beklemeye koyuldum. O gelene kadar televizyonu açtım. Haberler vardı. Normalde hiç haber izlemem fakat bu sefer haber çok ilgimi çekmişti. Çünkü haberde Marzanın kocaman bir fotoğrafı vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
