Sahte Sevgili Operasyonu

XXXVIII

38.Bölüm;Ölüm

Ölüm denen şey bir sevdiğimi daha almıştı elimden..

Sabah gözlerimi araladığımda başımdaki feci ağrı ile tekrar kapadım.Bügün pazardı ve dün akşam ağlayarak uyuya kalmıştım.

Derin bir nefes alıp gözlerimi tekarar açtım ve ayaklarımı yatağımdan sarkıttım.

Ayağa zorlukla kalkıp açık unuttuğum camı kapadım.Burnum akıyordu ve başım çok ağrıyordu,sanırım hasta olmuştum.

Oflayıp pijamalarımla aşağı indim ve kahvaltı hazırlayan Feriha ablaya baktım "Evi boşaltın." dediğimde bana döndü "Kızım?Ne bu hal!" ateşime bakıcağı sırada bir adım geriledim "Çıkın evden,yanlız kalmak istiyorum!" dedim dolan gözlerimle.

"Kızım,bak yapma böyle yine Annenin ve Abinin vefaat ettiği zamandaki gibi kendini mi tüketeceksin?" gözümden akan yaşları tutamayıp Feriha ablaya sarıldım.

Aslında ona sarılmaya değil Kereme sarılmaya ihtiyacım vardı,o güzel kokusuna,gülüşüne ihtiyacım vardı.

Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.Feriha abla ise Anne şefkatiyle saçlarımı okşadı.

Geri çekilip burnumu çektim "Hadi Feriha abla benim kafamı dinlemem lazım." ateşime baktı "Ama Ateşin var kuzum,inat etme bakayım sana!" başımı onaylamazca salladığımda oflayıp evden çıktı.Telefonumu alıp Mügeyi aradım.

"Efendim?" dedi neşeli bir sesle "Müge benim eve gelir misin?" diye sordum hasta ve titrek çıkan sesimle "İyi misin Esila?" burnumu çektim "Değilim."

"Tamam hemen geliyorum ağlama." telefonu kapattıp koltuğa oturdum ve tavana baktım.Neden kalbim acıyordu?

Yirmi dakika sonra kapı çalınca yavaşça kapıya doğru gidip açtım.Müge bana sımsıkı sarılırdı bende ona sarılıp sessizce ağladım.

Ferhat'ta gelmişti Burnumu çektiğimde Mügeden ayrıldım "Ferhat yolda anlattı,bak bence Kerem kesin öyle demek istememiştir ya da ne bileyim bir sebebi vardır."

Omuz silktim "Dedi ama her ne sebebi olursa olsun bir kıza öyle denmez ama bilmiyor ki Ayı!" Ferhat yanıma gelip göz yaşlarımı sildi "Hasta mısın sen?" başımla onayladığımda Müge gelip ateşime baktı.

"Hemen odana Esila bizde sana çorba yapalım." başımla onaylayıp odama çıktım Yatağıma yattıp gözlerimi yumdum.

Keşke dün yaşananlar Rüya olsaydı..

"Esila.." Ferhatın sesini duymamla doğruldum "Efendim." dedim hasta çıkan sesimle,yatağın kenarına oturdu "Kerem gelmiş." gözlerim pörtledi "Nereye?"

Yutkundu "Bahçede." ayağa kalkıp camı açtım ve dışarı baktım.Bana bakan Keremi görmemle içeri girip camı kapatıp perdeyi kapapmam bir oldu.

Hava feci halde soğuktu "Eve girsin ama yanıma gelmesin." Ferhat kaşlarını çattı "Ee o zaman ne anlamı var ki?" derin bir nefes aldım "Kerem bu inadından gitmez bu soğukta bekler hasta olmasın şimdi." Ferhat yanaklarımı sıktı "Sen kıyamıyor musun Kereme hı?"

Ona sinirli bir bakış attığımda geri çekilip "Tamam,tamam gidiyorum.Hatta gittim." deyip odadan çıktı ve sonda Müge elinde tepsiyle girdi odama.

"Hiç iştahım yok." çıkladı "Daha çok hasta olursun hadi çorba içeçeksin." ofladım ve Mügenin uzattığı çorba kaşığını almadan ağzımı açtım gülümseyip çorbayı bana yedirmeye başladı.

Tekrar ateşime baktı "Biraz yat uyu belki düşer o zaman ateşin." başımla onaylayıp yatağa yattım ve gözlerimi kapadım.

****