Babysitter |Kookmin|

3

"Ah sen ne güzel bir bebeksin böyle..."

Jimin, minik bebeği kucağına alıp başını omzuna yaslamasını sağladı. Nazikçe kısa saçlarını okşayıp gülümsedi.

"Sen bu bebeği nasıl sevmezsin? Güzelliğe bak..."

"Benim babalarımdan çıktı, bırak da yakışıklı olsun. Aynı benim gibi."

"Jungkook, Daha ilk günden Jimin'e nasıl bir salak olduğunu kanıtlamaya mı çalışıyorsun?"

Jungkook'un en yakın arkadaşları Hoseok ve Yoongi de buradaydı. Jungkook onlara ailesinin hastaneye gideceğini söylediğinde hızla gelmişlerdi.

"Hoseok, saçma sapan konuşmasana."

"Şey, Chinhwa'nın yanında bu kadar sesli konuşmasanız? Korkabilir..."

"Bence de biz niye burdayız ki? Gerçi, ya bebeği öldürürsen? Babam üzüntüden kahrolur o yüzden başında beklemeliyim."

Jimin alayla güldü sessizce. Kucağında uyuyakalan bebeği nazikçe yatağına yatırıp Jungkook'a baktı.

"O halde, hazır minik uyumuşken düzgünce tanışalım."

Jimin bebek telsizlerini açıp birini yanına aldı. Dördü beraber odadan çıkarken, en son çıkan Jimin kapıyı tam kapatmadı.

"Kahve içer misiniz?"

Jungkook ortaya sorduğunda herkes onayladı onu, Jungkook kahveleri yaptığğında beraber salona geçtiler.

"Evet, anlat. Kimsin?"

"Ben Park Jimin, yirmi iki yaşındayım, üniversiteye özel nedenlerden dolayı gidemedim-"

"İşte! Bir şeyler anlatmaktan kaçıyorsun... Özel neden katil olman mı?"

Jimin derin bir nefes verip çatık kaşlarıyla Jungkook'a baktı.

"Evet, ben bir katilim Jungkook." Elini cebine doğru götürüp ayağa kalktı. Jungkook'un gergin suratını gördükçe gülesi geliyordu. Belinden silah çıkarır gibi yapıp elini Jungkook'a doğru kaldırdı, "Seni öldüreceğim!"

Jungkook bir anda gözlerinin önüne gelen elle korkup geri kaçtığında Jimin kahkaha atmaya başladı. Jungkook çatık kaşlarıyla başını kaldırdığında Hoseok ve Yoongi de güldü ona.

"Ah, ne kadar komiksin."

Jimin yeniden yerine oturup kahvesinden bir yudum alırken Yoongi bıkkınlıkla başını salladı.

"Bazen alfa olduğundan şüphe duyuyorum."

"Önemli bir mesela var şu an durun bir, özel mesele ne o zaman Jimin?"

"Jungkook özel mesela diyorsa özeldir değil mi? Bilmene gerek yok."

"Sorun değil, neden özel mesele dedim bilmiyorum açıkçası."

Jimin elindeki fincanı sıkıca tutup başını eğdi, konuşmasına devam etti.

"Ben, yaklaşık dört sene önce ailemi kaybettim. Paraya ihtiyacım olduğu için çalışmaya başladım, öyle olunca da okuyamadım. Katil falan değilim yani."

Jungkook, bunu sorduğuna pişman olmuştu tabii. Fakat bir şey demek yerine sessiz kalmayı tercih etti. bir süre sessizlik devam ettiğinde Jungkook rahatsız olup boğazını temizledi.

"Daha önce bebek bakıcılığı yaptın mı peki?"

"Annem ve babam çalıştığından dolayı kardeşlerimi ben büyüttüm. Daha doğrusu çok büyüyemediler ama ben baktım onlara.Bunun dışında bir deneyimim yok ama merak etme, kardeşine iyi bakacağım."