Babysitter |Kookmin|

21

Yeni bölüm sınırı: 100 oy ve 120 yorum.

100'e çıkmayacaktım ama bir önceki bölümde 130 oy var 🥺 minnettarım size, çok teşekkür ederim ilginiz için. Bu kadarını hakkediyor muyum cidden emin olamıyorum...😩🥺

Jimin

Saat sabaha karşı beşe geliyordu, Chinhwa'dan ise hâlâ haber yoktu.

Ben de salonda oturmuş gelmelerini bekliyordum, gözüme uyku girmemişti ki.

"Jimin? Neler oluyor?"

"Hyung daha erken, neden uyandın?"

"Jungchin yanımda yok, o yüzden. Bir şey mi oldu, neredeler?"

Hwajung hyung yanıma oturup merakla bana baktı.

"Chinhwa biraz rahatsızlandı da, Jungchin hyung da seni uyandırmak istemedi. Birkaç saattir hastanedeler, işleri vardır diye arayamıyorum. Onlar da uyuduğumu düşündükleri için aramıyor olmalılar."

"Of Jungchin... Hep kendi bildiğini okuyor... Arasak mı ki?"

Bu sırada kapıdan anahtar sesi duyulduğunda hızla ayaklandık.

"Ah, uyanık mısınız?"

"Chinhwa'nın neyi varmış?"

Jungchin hyung, kucağında uyuyan Chinhwa'yı yatağına yatırıp yeniden yanımıza geldi.

"Erken diş çıkarmaya başlamış, kısaca yandık diyebilirim."

"Ah kıyamam, o yüzden mi ağlıyordu öyle içli içli..."

"Evet... Ve uzunca bir süre böyle geçecek. Chinhwa'yla ben yatayım bu süre, senin geceleri uyuman lazım Jimin."

"Hyung olmaz öyle şey, ben idare ederim gerçekten."

"Jimin, ben bir şey dediysem o olur. Öyle değil mi?"

Jungchin hyung, Hwajung hyungun önüne ilerleyip yanaklarını avuçları içine aldı.

"Hayatım sen neden uyandın?"

"Yanımda olmadığını anlayınca uyandım. Keşke bana da haber verseydin..."

"Sen uyumalıydın, hem bak sorun yok işte. Hadi dön yatağına, ben Chinhwa'nın yanında kalayım."

Duyduğumla hızla atladım.

"Hyung, en azından bu gece de ben kalayım, sen çok yoruldun zaten. Jungkook, sen de benim yanımda yatma, Chinhwa'nın ağlamasına uyanma. Yarından itibaren başlayalım en azından."

Jungchin hyung derin bir nefes verdi, "Pekala, pekala... O halde gidiyorum, yalnızca birkaç saat uyuyacağım."

"Hadi, güzelce uyu."

Jungchin ve Hwajung hyung odalarına gittiğinde Jungkook bana baktı.

"Geleyim mi yanına?"

"Ama Jungkook yorgunsun zaten, git de güzelce uyu. Yarından itibaren beraber uyuruz zaten."

"O zaman öpeyim bir kere."

Bu tavrına karşı hafifçe gülümseyip ona yanağımı uzattım. Nazikçe öptüğünde geri çekildim.

"Hadi, iyi geceler."

Tam odaya girecekken beni kolumdan tutup durdurdu. Tamamen ona döndüğümde ellerini belime koyup nazikçe tuttu. Eğilip karnıma minik bir öpücük bıraktığında gülümsememe engel olamadım.