Babysitter |Kookmin|

10

Önceki bölümü okumayı unutmayın! Akşam biraz geç saatte attığımdan, görmeyenler olmuş...

Yeni bölüm sınırı: 65 oy ve 90 yorum!

"Merhaba, ben Jeon Jungkook."

"Kim Taehyung."

"Kim Namjoon."

"Aman Tanrım evli misiniz? Bu çok hoş..."

Namjoon ve Taehyung karşılarındaki Jungkook'a şaşkınca bakarken, Jimin kendini turamayıp başını eğerek güldü. Jungkook, Jimin'in güldüğünü görünce gülümsedi.

"Anladım, evli değilsiniz. Arada böyle salaklıklarım tutabiliyor, üzgünüm."

"Sorun değil."

Dördü beraber salona ilerlerken, Taehyung Jimin'i kolundan tutup fısıldadı.

"Beyninde sorun falan mı var bunun?"

"Hayır tabii ki saçmalama, sadece kendi aklınca insanlara rol vermeyi seviyor. Eve ilk gittiğimde benim katil olduğumu düşünüyordu."

"Sen bu aptalla mı yattın cidden?"

"Öyle deme..."

Jimin, Taehyung'u kolundan tutarak salona sürükledi. Sonunda keyfi yerine gelmişti.

"Şey, böyle bir anda gelmem uygunsuz oldu sanırım ama gidecek başka yerim yoktu... Babamın saçma sapan bir akrabası kardeşimi görmeye gelmiş. Ben de hiç sevmem onu, kendi arkadaşlarıma da gidemedim, durumları biraz garip de... Dışarıda boş boş gezmek yerine burası aklıma geldi."

"İyi oldu geldiğin, ben senin arkadaşlarınla tanışmıştım, sen de benimkilerle tanıştın işte."

"Ne bileyim böyle biraz şey oldu sanki... Her neyse şey, mutfak nerde acaba? Su içeceğim de."

"Koridorun sonu mutfak."

Jungkook, kibarca teşekkür edip mutfağa doğru gittiğinde Namjoon Jimin'e baktı.

"Garip biri."

"Aslında değil, sadece açık sözlü. Biraz da utanmaz..."

"Ama sevdim, anlaşılabilir biri."

Taehyung gözlerini devirdi, "Sana göre herkes öyle zaten Namjoon."

"Ne o, bu seni rahatsız mı ediyor Taehyung?"

Ortam bir anda gerildiğinde Taehyung Namjoon'a baktı.

"Hayır, umrumda değilsin?"

"Güzel."

Namjoon bir anda kalkıp gittiğinde Jimin Taehyung'a baktı.

"Bana öyle bakma Jimin, hiçbir şey yapmadım."

Jimin, bir şey demeden önüne döndü. O döner dönmez Jungkook geldi salona. Tam Jimin'in yanına oturdu.

"Neden herkes bu kadar gergin?"

Jimin omuzlarını silkti, "Minik atışmalar her zaman olur."

Taehyung, sinirle nefes verirken ayağa kalktı. Bir şey söylemeden Namjoon'un odasına ilerledi.

Saçma ve itici konuştuğunun farkındaydı ama vazgeçemiyordu bu huyundan. Kapıyı tıklatıp cevap beklemeden içeri girdi.

"Namjoon?"

"Umrunda değildim hani?"

"Ya umrumdasın... Beni bilmiyor musun sanki?"

Namjoon derin bir nefes verip bakışlarını Taehyung'a çevirdi.