Chapter 32

83 5 4
                                    

"Why don't you just do it and act professional, Solana Amelie? Besides, wala ka na din namang choice." 


Atlas scolded at me after knowing that I've been ignoring my architect for a week or two now. His face got so mad, na kahit ako ay ayaw ko siyang nakikitang ganiyan. He just got back from his honeymoon, at ngayon ay napakaganda ng salubong ko sa kaniya. 


"Mate-tengga 'yang building construction mo, Solana! Mas lalaki 'yang babayaran mo, sige ka." He tried to threathen me, but I was thinking of a more complex plan.


"Why not look for other architects for me? Madami ka namang connections, diba?" Naiinis kong sagot sa kaniya, 'cause he's pressuring me so much. 


I heard him groaned at napasabunot na lang siya sa buhok niya, "Diba nga nasubukan mo na 'yan? Anong nangyari, walang tumanggap diba?" 


"Withdraw na lang natin sa kanila 'yung proposal, puwede naman 'yon diba?" I suggested more.


"Can you hear what you're saying? Hindi natin puwedeng gawin 'yon! Una, mag-iiba ang tingin sa atin ng company nila. Malaki ang kumpanya nila, at kapag winithdraw natin ang proposal, sasabihin nila na wala tayong isang salita. At ano namang irarason mo doon?" Naiinis na sabi niya.


"A-ano, ayaw ko sa architect na inassign sa project ko." I answered with a low voice dahil alam kong ang senseless ng point ko.


"Oh wow," Atlas said with a sarcastic tone and slow clapped, "Ganda ng reason mo ah, tingin ko papayag 'yon sila." He continued and rolled his eyes at me.


"Eh, ano ngang gagawin ko?!" I asked, feeling more annoyed. 


Napahilamos na lang si Atlas sa sobrang inis sa'kin, nagsasabay 'yung emotions namin, "Lagpas na sa daliri ko 'yung bilang kung ilang beses na kitang nasabihan na gawin mo 'yon, at i-go mo na, pero hindi mo naman ako pinakinggan. Paulit-ulit 'yung tanong mo na kung anong gagawin mo, pero hindi ka naman nakikinig sa sinasagot ko. Akala ko ba naka-move on ka na?"


And that question strucked me. Hindi ako nakasagot kaagad.  He got his things without looking at me, and I think he's ready to leave.


He was close to the door when he faced me and spoke, "Isang sabi na lang, Solana. Do that project now, and don't let your pride eat you. Kung totoong naka-move on ka na, then face him like a professional CEO. Don't mix work with your personal matters with him, that is beyond far from that." His face was emotionless after he said that.


I remained seated sa swivel ko habang hinihilot ang sintindo ko. I was so stressed this past few days, masiyado akong nago-overthink sa mga puwedeng mangyari. I actually don't want to work with him dahil baka i-take advantage niya ko ulit, kaya as much as possible I'm already preventing it.


But one thing strucked me more. Paano kung wala na lang sa kaniya 'yung nangyari na 'yon, at ako na lang itong balik ng balik ng past. Baka nga may girlfriend, or kasal na 'yon. I got hit after realizing that. Ang immature ko doon. Ugh!


The following day, I sent an email to Architect Villamor, saying that we'll have a meeting the day after tomorrow tungkol sa ipapagawa kong building and that I needed a more concrete  blueprint para ma-review ko ngayon. Pero wala pang 30 minutes, I already received a reply from him. 

Lost Out of LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon