In A Relationship Contract

Chapter 33

"Alliana... let's break up." parang dumagundong ang mundo ko sa narinig ko kasabay ng pagsisimula ng kanta.

How do I~ get through one night without you?~… If I had to live without you~ what kind of life would that be?~

"H-huh? A-anong sinabi mo?" paninigurado ko sa sinabi niya.

"Let's end this relationship, Alliana." sagot niya habang umiiyak.

Parang tumigil ang pag-ikot ng mundo ko dahil sa sinabi niya. Parang paulit-ulit na binaril ang puso ko dahil sa mga katagang 'yun. Inisip kong nanaginip lang ako pero nasasaktan ako sa pasimpleng pagkurot sa sarili ko kaya totoo ito.

Oh, I~... I need you in my arms, need you to hold~

"Teka! Bakit? H-hindi ko maintindihan." nauutal kong sambit at hindi ko namalayang napaluha na lang ako.

"Just let me go." nagulat ako sa sinabi niya kaya tuluyan akong napaiyak.

You're my world, my heart, my soul~

"Bakit naman ganito, Jayvion? Nahihirapan ka na ba sa relasyon natin? Pagod ka na ba?" napailing naman siya bago hawakan ang kamay ko.

Mainit at malambot ang palad niya. Inalapit niya iyon sa mukha niya at dinama. Naramdaman ko ang mas mainit na patak ng luha niyang tumatama sa kamay ko.

If you ever leave~ baby you would take away everything good in my life~

Binitawan niya ang kamay ko at tumayo siya. Akmang aalis na siya ng pigilan ko siya sa paghawak ng kamay niya.

"Teka naman, oh! Huwag mo naman akong iwan basta-basta." pagmamakaawa ko at hinarap niya ako.

"I can't bear to see you crying." sambit niya at binitawan ko siya.

Nagkatitigan kami ng matagal at walang gustong magsalita. Napapikit na lang ako at unang nag-iwas ng tingin. Hindi ko siya maintindihan.

"B-bakit ka naman aalis?" naguguluhan kong tanong.

"It's my choice." sagot niya kaya napaiyak na lang ako.

"Paano naman 'yung akin, Jayvion?" nagulat siya sa sinabi ko. "Paano 'yung choice kong huwag kang umalis? Paano 'yun?" sagot ko at nakitang nagpunas siya ng luha.

"Remember the time I said look at the stars and you will know your worth. They made light to let me see your beautiful face." sambit niya at napatingala. "Look at them. Look at those stars like you." dagdag niya kaya napatingala na lang din ako.

They are really bright tonight. Napabalik ako ng tingin sa kanya at nginitian niya ako.

"You're worthy and I'm worthless. I never deserve someone like you." sambit niya at nagpatuloy ako sa pag-iyak.

"Bakit naman ang vain ng dahilan mo?" para akong bata ngayong umiyak.

Bigla-bigla kasi siyang nagdedesisyon at nanggugulat. Lahat ng sakit at pakiramdam kong naipon ay lumabas dahil sa kanya. Hindi ko napigilang kumawala ang lahat ng luhang naimbak sa matagal na panahon.

"It's the reality, Alliana. I'm stupid." sagot niya kaya nagulat ako.

And tell me now~ how do I live without you?~ I want to know~

"Paano naman ako kapag wala ka na?" tanong ko at pinupunasan ang luha ko gamit ang kamay ko pero ayaw nilang tumigil.

"Masasanay ka rin." sagot niya.

"Nasanay na akong kasama ka sa buhay ko." nakita ko ang pagkagulat niya at nagsimula naman ang paghikbi ko.

How do I breathe without you?~ If you ever go~