WHEN YOU'RE GONE

CHAPTER 11

Mine

Natagil ako sa corridor dahil sa dami ng studyante nag-uusisa sa harap ng bulletin board. Gusto din sana tignan kung ano pinagkakaguluhan nila pero alam ko kukutsyahin na naman nila ako doon.

Dala-dala ang hawak kong libro na hiniram ko sa library ay pinagpatuloy ko ang paglalakad. Mas pinili ko ang gate 3 kung saan madadaan ang Cr na mas malayo pa papuntang Library dahil sa kagustuhan umiwas.

Pero sa tingin ko kahit anong iwas ko ay hindi ko parin sila maiiwasan.

There's a boys who seated near at the comfort room and they are looking at me now. Some of them are smirking while looking at me up and down that makes me uncomfortable.

I chose not to look at them. Pero nang dadaan na ako ay hinarangan ako ng isa na may panyo sa noo.

"Hi baby Esperanza." amoy sigarilyo ang hininga niya.

Nilingon niya ang kasama at nagtawanan silang lahat. Sinubukan kong dumaan sa kanan pero mabilis niya rin naagapan.

"Oh, teka teka.. San punta?" mabilis ko nilayo ang mukha ng lumapit siya sa'kin.

"Nako Dre. May pupuntahan yata yang crush mo." sabi ng kasama niya.

My eyes widened but he take a glance at his friend then put his finger on his lips.

"Shh.."

Sumiklab ang iba sa dibdib ko ng nasa sakin na ang atensyon. Pilit kong kumawala sa kanya pero mabilis rin ako natatapalan.

"U-hmm. Excuse m-me.. I need to go." My voice cracked.

But the boy in front of me shaking his head then I saw how his eyes landed on my chest. Uminit ang pisngi ko. My heart pain because I feel molested by the way his eyes drifted over my chest and body.

"Bigay mo muna number mo tas hayaan kita umalis."

Hindi ako sumagot pero lumapit ulit siya kaya umatras ako para malayo sa kanya. Isa, dalawa, tatlong hakbang ang ginawa ko hanggang sa naramdaman kong bumangga ako kung saan.

Pati yung lalaki na lapit ng lapit sa'kin ay tumigil. Ang ngisi sa labi ay kusang nawala at ang kasamahan niya ay nagsitayuan.

When I turned around, my heart beats more faster. I saw how his black eyes became dangerous while looking at them.

Ang takot sa dibdib ko ay nawala nang makitang siyang nasa tabi ko.

"Why not get my phone number instead?" his voice sound dangerous too!

"G-gael.." the boy who is talking me is shaking.

Hindi ko mapigilan ang sarili ko pagmasdan siya maiigi. Ang huling kita ko sa kanya ay last week at ngayon ko lang ulit siya nakita! Pansin ko rin na bagong gupit siya na mas lalong bumagay.

Umawang ang bibig ko ng bigla siyang tumingin sa'kin saglit bago bumalik ang paningin sa kanila.

He took one step and put his left hand inside his pocket.

"What?" he said.

"Ah..wala G-gael. Sige alis na kami." sumbat niya.

"Anong aalis? Di pa nga kayo naglilinis sa cr." someone spoke.

Tumingin ulit ako sa likod ko at nakita ko si Jairus na may hawak na walis ting-ting at tabo. Nang makita niyang nakatingin ako sa kanya ay nginitian niya ako kaya di ko rin napigilan ngumiti pabalik.

"Tsk." Gael

"Hi Esperanza. " Jairus said.

"H-hello." I replied.