WHEN YOU'RE GONE

CHAPTER 13

Call

"G-gael?"

He is also working here?

Ilang minuto bago sabihin iyon pero hindi man lang siya umimik. He just stare at me without any emotion plastered on his face.

Naiilang ako sa paraan ng tingin pero ng lumipat ang tingin niya sa likod ko ay mas lalo tumalim iyon.

"Anything?" tanong niya.

Nataranta naman ako. "W-wala na." i cleared my throat.

Walang imik na binalik ang tingin sa monitor. Pinagmamasdan ko siyang kunot-noo nagpipindot at pina purchase ang order ko.

Mahigit tatlo? Tatlong araw ko siyang hindi nakikita sa schoil and I wanted asked if he really busy this past few days...

Cause... Honesty..

I miss him.

Napalunok ako ng bumalik muli ang tingin niya sa'kin. Mabilis ko iniwas ang tingin sa kanya. Hindi ko gustong suklian ang mga titig niya sa'kin dahil sa mga titig niya pa lang ay hinang-hina na ako.

Only my peripheral vision he's slowly tapping his finger in the table while he was staring at me intently.

"Miss..."

Nawala ang atensyon ko sa titig ni Gael ng may kumalabit sa likod ko. When I turned around, I saw handsome man smiling at me.

Dimples on his right cheek.

Nahihiya naman ako hinarap siya. "Y-yes?" I asked.

The man in front at me shyly caressing his back of his neck.

"Are you new here?" he asked.

Confused. I nodded.

"Ah kaya pala! Ngayon lang kita nakita napadpad dito-Oh by the way. I'm Axel."

Nilahad niya ang palad sa harapan ko kaya may hiya man ay mabilis ko inabot iyon.

"I'm Esperanza.." I answered.

He smile widely. May kislap sa mga mata.

"Unique name. I like it. It's nice to meeting you Esperanza."

"Nice meeting you too."

Ilang na ilang akong suklian siya ng ngiti at ang mga tingin niya na di ko matansya. Nang sinubukan ko kalasin ang pakikipagkamay niya sa'kin ay humigpit ito. Naramdaman ko pa ang paghaplos ng hinlalaki niya sa kamay ko dahilan ng pagkilabot sa buong katawan ko.

"Espe."

Someone grabbed my arm and slowly pulled my hand from Axel who didn't have any plan to let go my hand.

Our attention deliver to person who grabbed my hand.

It was Gael.

Ang kaninang walang emosyon niyang mukha ay nabahiran ng iritasyon lalo ng ngumisi si Axel ng nakakaloko sa kanya.

"Mag-oorder ka o hindi?" Gael asked him.

Nagkibit balikat si Axel bago dinapo ang paningon sa'kin.

"Later when I get her number." he said.

Napasinghap ako sa sinabi niya. Ang ibang tao ay napasulyap na rin sa gawi namin. Dahilan kung bakit niyuko ang ulo at mas pinili harapin si Gael.

Kahit mukhang badtrip ito at hindi pa binibitawan ang braso ko.

"G-gael tapos na ba?" tanong ko.

Narinig ko ang maingay niyang pagbuntong hininga bago binitawan ang pagkakahawak sa'kin at umalis.