WHEN YOU'RE GONE

CHAPTER 50

This is the last POV of Esperanza. The next chapter will be POV of Gael. The moment of truth..

Gone

" Mr. Gabriel Gabatino and Ms. Rheabelle Gabation are both guilty with enough and power evidence they are....."

Kumabog ang dibdib ko ng matapos na ang lahat. Lahat sila nagtayuan pero halos lahat kami suminghap ng magwala si Rheabelle at may talim na tinuturo ako.

" You bitch! You pay for this!" She screamed.

Sinubukan siyang pahinahon ng kanyang asawa pero tinulak niya ito at pilit parin lumalapit sa'kin.

Wala akong ginawa kundi titigan lang siya.

Hinawakan siya sa magkabilang braso ng pulis at nilabas na ng court. Nakita ko kinausap ni Jairus ang daddy niya kaya napaiwas ako ng tingin. Huminga ako ng malalim at tumayo na. May ilang sumubok kausapin ako pero tinutunguan ko na bago tuluyan lumabas.

At every step I was careful. Takot na takot ako. Mahigit isang buwan na rin ang tiyan ko ay may umbok na. Malungkot ako napangiti dahil next week magpapacheck-up ulit ako.

Pagkapasok ko sa kotse ko ay binuksan ko agad ang air con. Ewan ko pero this past few weeks, lahat nang galaw ko ay mabilis akong mapagod kaya di ko mapigilan mabahala.

Everything will alright.

Gumawi ang tingin ko sa envelope nakalagay sa passengers seat. Kinuha ko iyon at muli nilabas. Kumirot ang dibdib ko ng sa wakas ay nakayanan ko ng tapusin ang lahat.

It's annulment papers. It's time to give this to Gael but first, I need to be ready.

May party akong dadaluhan kaya dadaanan ko muna ang susuotin ko kaya iyon ang ginawa ko bago ako dimeretsyo sa bahay. Dumaan ang lungkot sa dibdib ko nang mapagawi ang paningin ko malaking picture nang tumingin ako sa kabilang side.

It's our wedding picture.

Mabagal ako naglakad roon at di pa man ako nakakalapit ay tumulo na ang luha sa pisngi ko. Tumingala ako at inabot para matanggal mula sa pagkakasabit. Sumikip lalo ang dibdib ko ng makita ko kung gaano pa kami kasaya sa larawan na ito o baka ako lang.

Hinaplos ko ang tiyan ko at ilang minuto pa natulala bago ko tuluyan dinala sa tabi ng basurahan.

I will never return that. Wala ng dapat pang balikan.

Hindi na ako kumuha ng mag-aayos. Tama na ang konting kaalaman ko sa pagmamake-up at nang makontento ay sinuot ko ang Satsweety backless grey. It's revealing but the cloth makes me comfortable. Malalim ang slit nito sa hita at v-neck sa harapan kaya kitang kita ang magkabilang pisngi ng dibdib ko. When I look myself at the body mirror.

I stunned.

I flushed because the dress is really suited and I really love the details of the dress.

Also, I don't want to wear too much high heels.

Nang matapos ako ay mabilis ako sumakay sa kotse. Sasaglit lang ako dahil kailangan ko ayusin ang ibang gamit ko. Well, the ceremony is for the field of successful businesses includes my company.

Hindi ko alam kung kailangan pa ba ang presence ko but then..sasaglit lang ako. Wala gaanong traffic kaya kaagad rin ako nakarating. Kumabog ang dibdib ko ng makitang marami dumadalo at may media rin nasa labas.

Nagpalipas lang ng dalawang minuto bago bumaba. Maiingat ang bawat hakbang ko at nasa kalagitnaan pa lang ako ay naagaw ko ang atensyon ng media.

The camera quickly focused on me and took a picture of me. One of reporter came to my side.