WHEN YOU'RE GONE

CHAPTER 9

Status

Nagpakawala ako ng hininga at pilit na kinalma ang sarili. He's wearing a uniform ...so does it mean he's working here..?

" No..no.. You're on time. So, Mr. De Leon we order for our appetizers?"

Umiling si Dad. "No. Go for main course."

Nakasunod ang tingin ko kay Gael ng magbigay siya ng menu kila Daddy tas naglabas ng maliit ng notebook sa pocket ng uniform niya.

Diretsyo ang tingin at di man lang nagkakamaling mapagawi ulit ang paningin sa'kin. I was waiting for his gaze when Jairus called me kaya nawala ang paningin ko kay Gael.

"Y-yes?" ang kaba ay di mawala-wala.

"Ngayon ka lang ba nakadalo ng ganito?"

I nodded. "Yes. You?" I asked.

"Dami na rin." he laughed then look at his sister. He shifted then look his little sister.

"Rheabelle is my little sister. Di lang halata pero magkapatid talaga kami." aniya.

I look at Rheabelle but she's not looking at me. I smiled.

"Hello Rhea." I said with my gratitude. Nilingon lang ako pero walang sinabi.

Napahawak sa batok si Jairus at nahihiyang tumingin at sinuklian ang ngiti ko.

"That's all Sir?"  muli ako ginising ng boses ni Gael. Tila di parin ako sanay na makitang ganito ang suot niya.

Bumalik ang buong atensyon ko sa kanya at naabutan nilingon ako saglit.

Ang kaso tinanong ako ni Daddy. "Darling do you need anything? "

Mas grumabe ang kaba sa dibdib ko dahil lahat sila ay nakatingin sa'kin samantalang si Gael ay di na muli tumingin sa'kin.

Nanuyo ang lalamunan ko at kagat-labi sumagot. "N-nothing Dad."

Dad nodded then put his gaze at Gael who quietly standing in front of us. Behave while waiting for our order.

Mr. Gabatino gave a signed to Gael that our order is settled.

Ako na lang yata ang di makamove-on dahil nakaalis na nga si Gael pero ang paningin ko ay nanatili parin sa pintuan nilabas niya.

"I don't know but that young boy looks familiar to me." Mr. Gabatino said.

Nakuha nito ang atensyon ng magulang ko.

"He's one of scholar and my classmate Dad.." Jairus replied.

Jairus caught Dad attention. Gumawi ang paningin niya at nagtanong. Habang ang sariling ama ay lumaki ang mga mata. Pumitik at tumutungo sa napagtanto.

"So he's working student. That's good to know. Bibihira lang ang kabataan ngayon na magtrabaho habang nag-aaral." Dad praised.

"But some of them working just because of they only make own money for their own needs like alcohol,l or cigarettes. Worst maaga nakabuntis kaya kailangan tustusan." sabat ni Mr. Gabatino may kayabangan ang mukha.

Pumait ang damdamin sa narinig. Maging si Dad ay di na maipinta ang mukha sa narinig.

But Jairus speak." Dad, he need to work because both of his parents left him and his grandma only there for him."

The irritation etched on his face and Daddy cleared his throat.

"I'm sure his grandma proud of him because he has a capabilities to work hard that will lead him to be a successful."

Hindi nakaligtas ang pagkakainsulto sa mukha ni Mr. Gabatino. Dali-dali kinuha ang baso at uminom ng tubig. Bahagyang natahimik ang paligid. Napayuko ako at ang pait sa dibdib ay napalitan ng di maipaliwang na saya. Napangiti ako.