WHEN YOU'RE GONE

LUIS GAEL JAVIER #4

Protect

I didn't expect for her to see here. Lalo na kasama ang pamilya ni Jairus.

I knew, there is something wrong with me but I don't want to confess it.

Sa init ng ulo ko ay di ko naiwasan ipasa sa kanya ang galit ko.

" Iba rin ang utak ng mayayaman ano?" I laughed sarcastically. "Walang ibang ginawa kundi mang-insulto. Pare-parehas ang ikot ng utak." dagdag ko.

"I-i t-think y---" I cut her again.

"You're rich Esperanza." I said.

Pumasok sa isip ko ang pamamanipula ni Liliana sa buhay namin ni Lola.

Humarap ako sa kanya at tinapon ang di pa ubos na sigarilyo. She just look at me with fear in her eyes.

But...di ko parin maiwasan titigan siya ng masama.

And she chose to fight it.

" Ang magulang ko ang mayaman...h-hindi ako." bulong niya pero narinig ko.

pero pagkarinig ko dahil tumaas ang kilay ko.

Humakbang ako palapit sakanya kaya di niya napigilan humakbang patalikod. Kitang-kita ko ang pigil hininga niya nang tumama ang likod niya sa pintuan.

So, I stopped and let the one step space between us.

Yumuko ako at may talim nakatitig sakanya. Ang kaba sa mga mata niya ay kitang-kita.

"No Esperanza. You're part of them. Ambitious. Sick of attention and wanted to praised by others like you always did in our school. "

Her eyes widened.

Alam ko nainsulto ko siya dahil nakita ko ang lungkot at sakit sa mga mata niya.

Putcha. What did you do now?

Kaya mabilis ko siya iniwan dahil bigla ako makonsensya sa sinabi ko.

Ilang saglit pa ako tinitigan, inirapan at walang sabing iniwan akong mag-isa sa likod ng pintuan.

Lalo nang napatunayan ko nang sinilip ko siya at nakita ko ang unting-unti pagtulo ng luha sa pisngi niya.

Tila lason na unting-unti kumalat sa buong sistema ko nang marinig ko ang hikbi niya.

Kumuyom ang kamao ko. It's my faults. I want to see her crying.

Ready na ako. Ready na ako puntahan siya pero bigla dumating si Jairus kaya napatigil ako na nakakuyom ang kamao habang pinagmamasdan sila.

It just that..I turned my back and never look back again.

Di lang ako nang-gigigil sa nambabastos sakanya ay wala akong balak lapitan siya.

"Why not get my phone number instead?"

Matalim ang tingin pinupukol ang tingin sa kanila.

" G-gael.."

Nilagay ko sa likod si Esperanza at binantaan sila gamit ang mga mata ko pero tulad nangyari sa restaurant ay dumating ulit si Jairus.

Namuo ang galit sa dibdib dahil sa pagiging pakilamero niya. Sa inis ko ay iniwan ko silang dalawa.

Buti sana kung susunod din sa'kin si Esperanza pero asa naman ako. Mas natutok ang atensyon niya kay Jairus.

Which makes me more irritated.

" How's your mission? "

Isa pa ito.

Hinarangan ako ni Liliana at nakacross ang braso habang nakangisi sa'kin. Wala ako balak siya pansinin pero salita niya ang nagpatigil sa'kin.