WHEN YOU'RE GONE

CHAPTER 33

@Sapphire_jihyo. I dedicated this chapter to you. Agyamanak kanyam Ading. @_@

Fool

Pumikit ng mariin ang mata ko habang nakaawang ang bibig. Nagwawala parin ang puso ko at sobrang lapit parin ni Gael sa'kin.

Inangat ko ang kamay ko at tinulak siya sa dibdib. Akala ko hindi niya ako papakawalan pero umatras siya at hindi tinanggal ang tingin sa'kin.

Binuksan ko ang pintuan at naglakas loob na tignan siya.

" Makakaalis ka na. " I said.

Kahit alam ko sarili ko na hirap akong paalisin siya.

" No, I can't. " madiin na sambit niya.

Huminga ako ng malalim at may nakikiusap na tumingin sa kanya.

" I want to rest G-gael. Please. Kahit ito lang pagbigyan mo'ko. " pakiusap ko.

Dahil until now, I feel sore. Hirap pa ako makalimot sa nangyari sa amin dalawa.

Nakita ko ang pagbabago ng ekspresyon niya. Lumapit parin siya sa'kin at naging malinaw sa'kin ang pag-alala nakaukit sa mukha niya.

" Still hurt, hmmm.?" His voice is soft.

Tila may kirot sa dibdib ko sa naging akto niya. Pinilit kong huwag na magsalita at tumungo sakanya.

Pumungay ang mga mata niya. Dahan-dahan tumungo. Uminit ang pakiramdam ko ng hinaplos niya ang pisngi ko.

" Let me lead you to your room. " turan niya.

Dahil siguro pagod na ako makipag-usap sa kanya ay hinayaan ko nalang. Hawak-hawak niya ako sa braso habang ako ay di mapigilan paika-ikang naglalakad. Narinig ko ang buntong hininga niya.

Kumunot ang noo ko ng tumigil siya at hinarap ako.

" Let me carry you. "

" Gael!" Tili ko.

Gulat na gulat ako ng hinawakan niya ako sa baywang at nilagay ang isang kamay sa likod ng tuhod ko tsaka ako binuhat.

Napakapit ako sa balikat niya at dumaing ng maramdaman ang sakit sa bandang pagkababae ko.

" Where's your room?"

Nanghihina ko tinuro ang kwarto ko kay Gael. Habang papunta kami doon ay hindi ko maiwasan titigan siya sa mukha. Ang bilis-bilis ang tibok ng puso ko pero nalilito parin ako kung bakit ganito ang pinapakita niya sa'kin.

After what happened between me and Gael. Dapat sa mga oras na ito ay bumabalik na siya kay Liliana pero ngayon...

He's with me. Ayokong umasa pero sa loob-loob ko ay umaasa ako ngayon.

Marahan niya ako nilapag sa kama ko. Inayos niya ang unan at kumot ko. Hindi ko matanggal ang tingin ko sakanya habang ginagawa niya iyon. Uminit ang sulok ng mga mata ko dahil ngayon lang ulit may nag-aruga sa'kin ng ganito.

When I saw that he's done. He crouched a bit and staring at me intently.

Tumulo ang luha ko dahil sa titig niya sa'kin. Kinagat ko ang labi ko at mas pinili talikuran siya.

" P-please leave.." My voice cracked.

Kumirot ang dibdib ko nang marinig ko ang buntong hininga niya at mga yapak niya palayo. Mas lalo sumikip ang dibdib ko at naging tuloy-tuloy ang tulo ng luha ko.

He left.

H-hindi ko na alam kung ano uunahin ko kung sakit ba sa pagkababae ko o ang sakit na matanggal ko na iniinda.