WHEN YOU'RE GONE

CHAPTER 31

See

Inilayo ko ang sarili ko sakanya. Malayo ang tingin at pilit na inaahon ang sarili dahil sa ginawa niya kanina.

He kissed me again. Ilang beses ko pinapahinahon ang sarili hangga't maari ay hindi siya tinitignan.

Nang makabawi ay hinarap ko siya na hindi man lang lumalayo sa'kin.

" Atleast you give me the respect to say goodbye? " irap ko sa kanya.

His eyes softened. He nodded. " Yes. Call him. " aniya.

Pagod na ako makibangayan sakanya. Lumayo ako at tinawagan si Mr. Pineda at sinabi na hindi ko na siya mahaharap dahil may kailangan akong puntahan. He understand and he had to leave as well.

" See? Satisfied. " pagkaharap ko sakanya.

Umukit ang ngisi sa labi niya. Napailang nalang ako at tinalikuran na siya. Akala ko pipilit niya pa pero hinayaan niya na ako.

" I will follow you. " iyon lang ang sinabi niya bago ako pumasok sa kotse ko.

Nakasunod lang siya sa'kin. Ilang beses ako tumitingin sa side mirror upang makita kung sumusunod parin siya. Nang makita niya nakapasok ako sa parking lot ay tsaka lang siya ng U-turn bago ang busina hudyat na aalis siya.

Until I got to the condo, it entered my mind whether he came back his woman or he also came home like me. Kung alin man doon ay hindi parin nawawala ang pait nararamdaman ko.

My phone vibrated.

Unknown:

I'm home. Please ready for tomorrow. I fetch you. 7 am. Sharp.

Matagal ko tinitigan iyon.

Naghuhurementado ang puso nang malaman umuwi rin siya tulad ko. Nilapag ko iyon sa side table ng kama ko at mas tinitigan ang kisame. Nag-iisip kung bakit ganito ang nararamdaman ko.

I have fallen asleep thinking about that.

Maaga ako nagising kinaumagahan. Nag-exercise ako bago nagrest para maligo. Hindi na ako nakakain ng breakfast dahil sinunod ko ang sinabi niyang 7 am sharp.

Kaya hindi na ako nagtaka ng makita ko ang kotse niyang nasa harapan ng condo. Wala akong imik na sumakay sa kotse niya. Binalingan niya ako ng tingin.

" Seatbelt. " puna niya

Bumuntong-hininga na lang ako at sinunod ang sinabi niya. Wala akong imik habang bumabiyahe kami. Narinig ko ang pagbuntong hininga niya kaya sinulyapan ko siya.

Tumaas ang kilay ko ng bumaling saglit si Gael sa'kin.

" Why are you quiet?" He asked.

" Do I need to speak?"

" Nah, but it's seems like you're being forced to come with me.." aniya.

" Obvious ba? " sagot ko.

Hindi siya umimik.

I shrugged.

Bumaling nalang ako sa bintana. Hindi naman matagal ang biyahe namin papunta sa lupa niya. Papakita niya lang tas uuwi na rin. It's Sunday. Kailangan ko parin magpahinga.

For sure marami ako gagawin bukas. It's Monday.

" Kumain ka ng breakfast?" Imik niya.

Umiling ako. " Di pa. "

Nang makakita siya ng fastfood ay niliko niya iyon sa drive thru. When we were next, he turned to me.

" What do you want?"