WHEN YOU'RE GONE

CHAPTER 8

Dinner

My nervousness makes me feel weak as I tried to compose my message for him. Ilang type na ako pero ilang beses ko rin binubura. He's still active and what happened earlier is confusing me. I don't know why I acting like this. Di mapirmi ang sarili at ang kaba sa dibdib ay di mawala wala.

Pakiramdam ko sasabog ang dibdib ko habang titig na titig sa account niya. Five in the afternoon, here I am acting like a shy kitten.

Nawala ang atensyon ko sa hawak kong phone ng biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko. Gulat ako ng makitang nandito si Mommy sa harapan ko, maaga nakauwi.

I kisssed her cheek and she hugged me.

"How are you darling?" she asked me while caressing my head.

I smiled sweetly at her. " I'm totally fine Mom." napalingon ako sa likod niya. Kunot noo. "Where's dad?"

"He's downstairs waiting for us."

"Us?" takang tanong ko.

"Yes baby. We have a dinner with our new business partner. So..." tumitig sa'kin si Mommy ay may kahulugan ngumiti sa'kin.

"Wear something nice but comfortable. We will waiting you outside." she kissed my cheeks before left me in my room.

I grab my sling bag then put my phone and wallet. Then I go in front of my cabinet looking for clothes to wear. My favorite dress caught my attention. It's a white dress, plain and simple but it is very soft to wear. Is above the knee. Kinuha ko iyon at tinitigan. There's a lace around the waist that give you a chance to show your curve. It's turtle neck. Hindi kahabaan ang sleeve at may design na katulad ng hugis patak ng ulan sa bandang dibdib kaya kita ang tatlong nunal ko doon na pinagplanuhan yatang maging tatsulok. Samantalang sa bandang balikat ko at may butas kung saan exposed ang balikat ko.

I take a bath very quickly and wore the dress. Naglagay lang ako ng isang bulaklak na hair pain sa bandang kaliwang taenga ko at hinayaan ang ibang buhok sa kanan. I didn't put something on my face. Maybe because I really wanted to look simple. Kaya kuntento na ako tinignan ang reflection sa salamin. I wear my sandals in only one inches. Then put perfumes then I'm done.

Pagkababa ko ay naabutan ko sila Dad nag-uusap. Una nakapansin sa'kin ay si Daddy. Sumilay ang ngiti sa labi niya.

"You wear it again but you're gorgeous as always."

May ngiting sinalubong ako ni Daddy. Bigla tuloy pumasok sa isip ko si Lola.  My grandma gave this dress to me last year and last year she passed past away. That made me sad and I lock myself in my room for a week.

And my grandpa?

Di ko na din naabutan si Lolo kaya sa picture ko lang siya nakilala.

When the car stopped. I look around and saw the beautiful Five stars hotel.

Staylite

Kunot na kunot ang noo kong nilingon kila Mommy. Tatanungin ko sana kaso nakita kong kausap na nila ang receptionist na sumalubong sa amin.

Mas nilibot ko ang paningin. Kapansin pansin ang kulay ginto at golden brown ng buong paligid. Ang sosyal na sofa para sa mga receiver area ay mukhang mamahalin at karamihan sa mga gamit ay antic at napansin kong sa tabi ng hotel ay isang magarbong restaurant. May iilan na rin nandoon at kumakain.

"Esperanza."

Bumaling ako sa harapan at nakita kong may ilang dipa na rin ang layo nila Mommy sa'kin. Takang nakalingon sa'kin. Mabilis na inihakbang ko ang paa ko palapit sa kanila.