WHEN YOU'RE GONE

CHAPTER 21

Worth

"Ms. De Leon?"

Naputol ang paninitig ko kay Gael ng may tumawag sa'kin. Binalik ang dating postura at binalewala ang mumunting nadarama.

I raised my eyebrow. Binaling ang atensyon sa nagsalita. Nasa unahan ko lang siya kaya walang dahilan upang tignan ko ulit si Gael.

"Yes?"

Nasa late fifties pero tansya ko ang tagal niya sa serbisyo na ito.

"Honesty, I'm not against you taking over the position of CEO and I know your parents but I can feel that some of us not agreed for this. Hindi ba pwede na si Mr. Lorilla ang magtake over ng CEO habang ikaw Ms. De leon ay ginagabayan niya?"

Awtomatikong tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. "You kidding, right?"

Nalilito naman siya bumaling sa kasamahan niya at kay Tito na hindi nawala-wala ang ngiti sa labi bago binalik ang tingin sa'kin.

"I'm n-not Ms. De leon." He answered.

Matagal ako tumingin sa kanya at dahan-dahan na tumungo sa kanya.  I get your point but ayaw mo diretsyahin na ayaw mo ako ang humawak sa position na ito?

I wanted to say that but... I cleared my throat. " I understand.." Nakita ko ang liwanag sa mukha niya ng marinig ako pero pinutol ko agad iyon. "..but isn't you are too judgemental?"

"But--" I cut him.

"Your name please?"

"I'm Velancio Valera. " sagot niya

Lumakad ako patungo sa kanya kaya rinig na rinig ko ang pagkalampag ng takong ko sa sahig. " Mr. Valera gaano ka katagal kasapi sa kumpanyang ito..?"

"Almost five years..."

Tumaas lalo kilay ko. " Almost seven years my parents died so how did you meet my parents?"

Nanliliit ang mata ko nakatingin sa kanya. Alam ko na amin ang atensyon pero hindi naging hudyat sa'kin iyon para gibain ang tapang matagal kong binuo.

Nang wala ako nahintay na sagot ay mabilis akong tumalikod at bumalik sa gitna. Matigas na ekspresyon na muli ko silang hinarap at isa-isa silang tinignan.

Including Gael who's quietly and patiently looking at me.

Inipon ko ang hangin sa dibdib bago nagsalita.

" My Uncle wouldn’t let me in this position kung wala siyang tiwala sa credibility ko at kakayahan ko sa larangang ito. Well, if my parents were still alive I'm sure they would do the same as Uncle did. They can't trust their company with me if they don't see the credibility that they are looking for."

Matatalim ang mata na nilibot ko ang buong paligid hanggang tumama ito sa taong sumira ng tiwala ko.

" I don't have to prove it but I assure you that I already have a big problem and thanks to God because I solved it. At ang pagiging CEO dito ay maliit na bagay sa'kin dahil naging CEO na rin ako sa ibang company namin abroad." Hindi ko binitawan ang paningin ko kay Gael na nilalabanan ang talim ng tingin ko.

Marahil kinakabahan pa rin ako sa kanya kaya ko ng pagtakpan iyon.

"and...just in case I catch one of you traitor then you expect the worst. Huwag lang magpapahuli."

Lumapad ang matamis na ngiti ko kay Gael tsaka nilipat sa iba ang paningin. Nang wala akong marinig mula sa kanila ay nagsalita ulit ako.

"Any clarifications?" I asked. Nang wala parin ay huminga ako ng malalim at pabagsak na umupo sa swevil chair.