GEÇMİŞE GİDEN KIZ

31.BÖLÜM

Keyifli okumalar ☘️

Mehpare Hatun'un ani gelişi ikimizi de şaşırtmıştı.
Birbirimize bakıp hafifçe sırıtmaya başladık. İşte, beklediğimiz an sonunda gelmişti.
İkimizde aynı anda " Tamam " diyerek, hemen eşyalarımızı toparlamaya başladık.

Çok fazla eşyam yoktu, hemen toparlanıp, Mahinur'un eşyalarını toparlamasına yardım etmeye başladım.

Mehpare Hatun bir süre başımızda bekledikten sonra, burada onu beklememizi isteyerek aniden gözden kayboldu.

Eşyalarımızı toparladıktan sonra yatağımızın üzerine oturup, Mehpare Hatun'un gelmesini beklemeye başladık.
Bu bekleyiş ikimizi de germeye başlamıştı.
Dakikalar geçiyordu ama Mehpare Hatun'dan hala bir haber yoktu.

Bu sessiz bekleyişe daha fazla sabır gösteremeyen Mahinur, bana yaklaşarak, kısık bir sesle " Sence neden gitti? " diye sordu.

Bunun cevabını bilmiyordum, ama bir tahmin yürütebiliyordum.

" Aniden, unuttuğu bir şeyi hatırlamış olabilir " dedim.

Bu sözleri sarf ettiğim sırada, Mehpare Hatun yanımızda belirerek
" Doğru tahmin.
Hadi kalkın, gidiyoruz " diyerek tahminimi doğruladı.

Bu ani gelişi korkuyla karışık bir şaşkınlık oluşturmuştu. İkimizde hangi ara geldiğini fark edememiştik.

Sözlerimi doğrulaması bende aşırı bir merak uyandırmıştı.
Yanımızdan apar topar gidecek kadar önemli olan neydi?
Bunun cevabını çok merak ediyordum, ama sormaya da çekiniyordum.

Mahinur'sa benim aksime, hiç çekinmeden
" Önemli bir şeydi sanırım " diyerek, merakını belli etti.

Mehpare Hatun, Mahinur'a birkaç saniye kızgın bir bakış attı, ardından bakışlarını bana çevirerek
" Dilber Hatun'a, sizin yeni göreviniz hakkında malumat vermeyi unutmuştum,
sizi götürmeden önce gereken malumatları vermem gerekiyordu "  dedi ve ardından Mahinur'a dönerek  " Bir daha sizi ilgilendirmeyen sorular duymayayım,
bir dahakine bu kadar açıklayıcı olmam.
Şimdi beni takip edin "  diyerek önden hızla yürümeye başladı.

Mahinur, bu sözlere biraz bozulmuş görünüyordu, ama tek bir kelime bile etmeden önüne dönerek, Mehpare Hatun'u takip etmeye başladı.

********

Sarayın içerisinde uzun bir yürüyüşe başladık. Taş koridorları sıra sıra geçiyorduk.
Son bir köşeyi döndüğümüz sırada, birden görüş alanında Murad belirdi.
Koridorun sonunda iki yol ayrımının başında düşünceli bir şekilde bekliyordu.

Onu Cihangir'in yanında değil de, boş bir koridorda beklerken görmek bende fazlasıyla merak uyandırmıştı.

Mehpare Hatun'un her bir adımıyla, Murad'la aramızda olan mesafe daha çok kısalıyordu. Ona yaklaştığımız sırada bizi fark ederek, başını bize doğru çevirdi ve biz yaklaşana kadar gözlerini hiçbir şekilde ayırmadı.

Murad'a yaklaştığımız sırada,
Mahinur'a kısa bir bakış attım ve onun ise bakışlarını Murad'a sabitlediğini fark ettim.

Mehpare Hatun, Murad'ın karşısında durarak, bana seslendi.

" Alya, bundan sonrasında sana Murad eşlik edecek " dedi.

Bakışlarımı Murad'a çevirdiğimde onunla göz göze geldik.
Meğer burada da durmuş, benim gelmemi bekliyormuş. Bu asla tahmin edemeyeceğim bir şeydi..

Mehpare Hatun, Mahinur'a dönerek
" Sen beni takip et " dedi.

Mahinur, bu sözlerin ardından biraz panikleyerek
" Şey.. Mehpare Hatun, biz Alya'yla vedalaşmadık daha, izin verirseniz.. "
sözlerinin devamını dinlemeyen Mehpare Hatun araya girerek, otoriter bir şekilde 
" Acele edin " dedi.