Umbrella Academy Number 8

99.Bölüm

Odanın içinde dolaşıp duruyordum,şimdi ne yapacaktık? Tanrım! O kız beni nasıl görmüş olabilir?

Klaus: Kanka sakin olsana,bidaha buraya gelmez.

Alice: Nereden biliyorsun?

Klaus: Gelmez bence.

Alice: Of! Kesin tekrar gelecek.

Klaus: Ya gelmez diyorum. Güven sen bana. Hem baksana saat geç oldu,uyudu herkes. O da uyumuştur. Hadi sende uyu.

Alice: Ya sen?

Klaus: Ben biraz dışarı çıkacağım.

Alice: Klaus saçmalama.

Klaus: Hadi ama! Güven bana ve gidip uyu. Birkaç saate dönerim.

Klaus kapıyı yavaşça açtı ve çıkıp gitti. Çok panik olmuştum,ya Five gelirse? Ne yapacaktım ben. Umarım birdaha odaya gelmezdi. Uykum vardı ve uyumak istiyordum. Yatağa uzandım ve yorganı kafama kadar çektim,birkaç dakika sonra uyumuşum.

~Five Hargreeves~

Sinirli bir şekilde odanın içinde dolaşırken ayak sesleri duydum. Dış kapı açılıp kapandı,bu saatte Klaustan başkası dışarı çıkmazdı. İşte tam vaktiydi,odasına gidip bakabilirdim. Odada birini sakladığı çok belliydi ve ben kim olduğunu bulacaktım. Üstümü başımı düzelttim ve Klausun odasına ışınlandım. Etrafta göz gezdirirken gözüm yatağa kaydı. Yatakta birisi yatıyordu,yavaşça yatağa doğru ilerledim. Yorganı yüzünden çektiğimde şok oldum. Yatakta Alice yatıyordu,hayır ben yanlış görüyor olmalıyım. 4 aydır kayıp o,buraya gelemez. Hayır bu bir hayal,halisülasyon görüyorum. Belki de kız sadece ona benziyordu,evet başkası olmalı. Ben düşüncelere dalmışken kız kıpırdanmaya başladı. Öylece onu izlemeye devam ettim.

~Alice Hargreeves~

Yavaş yavaş uyanmaya başladığımda başımda birinin dikildiğini hissettim. Çok gerilmiştim,ne yapacaktım şimdi!? Tamam Alice sakin ol,yavaşça ve korkarak gözlerimi açtım. Five başımda dikilmiş çatık kaşlarla bana bakıyordu. Birsüre birbirimize baktık,sonra benden yavaşça uzaklaştı.

Five: Sen gerçek değilsin,gerçek olamazsın.

Five sinirli bir şekilde çıkıp gitti,korkudan ölmek üzereydim. Bu da neydi şimdi? Birkaç dakika sonra Fiveın odasından sesler gelmeye başladı,birşeyler kırıyordu. Birazdan diğerleri sese uyanırdı ve Fiveda kesin beni söylerdi. Hızlıca ayağa kalktım ve pencerinin camını açtım. Yavaşça aşağı indim ve bahçenin arkasına saklandım. Evin ışıklarının tek tek yandığını gördüm.

~Five Hargreeves~

Diego: Bu seslerde ne?

Luther: Fiveın odasından geliyor.

Deliye dönmüştüm resmen,ben onu unutmayı çalışırken beynim bana oyun oynuyordu,sanırım delirmeye başlamıştım. Ben sinirimi eşyalardan çıkartırken diğerleri odaya girdi.

Allison: Five!?

Vanya: Aman Tanrım.

Luther: Neyin var senin?

Five: Delirdim! Hayali şeyler görüyorum!

Diego: Ne?

Five: Klausun odasında Alicei gördüm!