Umbrella Academy Number 8

75.Bölüm

Uyandığımda akşamdı,telefonumu elime aldım ve biraz instagramda gezindim. Birsüre sonra canım sıkılmaya başladı. Hiç beklemediğim bir anda Five odama ışınlandı,korkmuştum.

Five: Özür dilerim.

Alice: Sorun değil.

Five: Tek kalma diye geldim.

Alice: Benimde canım sıkılıyordu,çok iyi oldu.

Five gülümsedi ve yanıma oturdu.

Five: Pekâlâ,ne yapmak istersin?

Alice: Dışarı çıkıp gezmek.

Five: Buna izin vermeyeceğimi biliyorsun,daha iyileşmedin.

Alice: Ama canım çok sıkılıyor.

Five: Sohbet edebiliriz.

Alice: Pekâlâ. Bana yaptığın zamanda yolculuğu anlatabilirsin.

Five: Umm peki. 17 yıl önce zamanda yolculuk yaptım,ilk başlarda çok güzel gidiyordu. 3 kez denedim ve geçmişe gittim,4.kez denediğimde kendimi yıkıntıların ortasında buldum. Eve tekrar gitmeyi çalıştığımda gidemedim,gücüm tükenmişti. Birsüre orada kaldım,baya uzun bir süre. Yani tam 53 yaşıma kadar. Birgün doğru denklemi bulduğumu sandım ve eve geri dönmeyi çalıştım. Başarmıştım ama çocuk bedenimdeydim,yani denklem yanlıştı.

Alice: Vay canına,bu çok korkunç.

Five: Evet,orada tek başımaydım. Hiç kimse yoktu.

Alice: Bu çok kafa karıştırıcı.

Five: Kafa karıştırıcı olan ne?

Alice: Yani...yaşın.

Five: Kafa karıştırıcı birşey yok. Fiziksel olarak 13 yaşındayım ruhsal olarak da 53 yani sadece daha olgunum diyebiliriz.

Alice: Anladım.

Birsüre Fiveın yüzüne boş boş baktım. Onca sene orada tek başına ne yapmıştı? Bu çok üzücü.

Five: Bana öyle bakma.

Alice: Nasıl?

Five: Üzgünmüş gibi. Benim için üzülme,oradayken mutluydum. En azından tek başımaydım,aptal insanlar yoktu.

Alice: Bazen insan yanında konuşacak birini ister.

Five: Konuşacak birşeyim yoktu.

Alice: Ben çok korkardım,birdaha sevdiklerimi göremeyeceğim diye düşünürdüm.

Five: Onları sevmiyorum.

Alice: Ne? Onlar senin ailen.

Five: 17 yıl ortadan kayboldum ve beni hiç aramamışlar bile.

Alice: Sen ciddi misin?

Five: Evet.

Alice: Tanrım...bu kadar kötü olamazlar.

Five: Neyse unut gitsin.

Gözlerim dolmuştu,Five bunları anlatırken nasıl bu kadar umursamazdı? Dayanamayıp ona sarıldım.

Five: Hey! Ne oldu?

Alice: Y-yok birşey,özür dilerim.

Five: Alice,biz arkadaşız...bana sarıldığın için özür dilemene gerek yok.