Umbrella Academy Number 8

101.Bölüm

Klaus ile birlikte eve doğru yürüdük,yol boyunca hiçbirşey konuşmadık. Eve geldiğimizde herkes salondaydı,Fiveda dahil. Bizi gördüklerinde Allison ve Diego hemen yanımıza geldi.

Allison: Alice!?

Diego: Siz iyi misiniz?

Klaus: Hey! Darlamayın bizi,daha yeni geldik.

Herkes bize bakıyordu,onlara bakmadan merdivenlere yöneldim.

Klaus: Hey! Beklesene,nereye?

Alice: Sence?

Klaus: Geleyim mi bende?

Alice: Hayır,daha sonra ben gelirim yanına.

Klaus: Tamam.

Hızlıca merdivenleri çıktım ve odama gittim. Kimse rahatsız etmesin diye kapıyı kilitledim. Yere oturdum ve sessizce ağlamaya başladım. Kalbim acıyordu,hiç iyi değildim. Bir an umutla dolmuştu içim,beni öptüğünde unutmadı sandım,herşey eskisi gibi olacak sandım. Bahçede o kızıl saçlı kızla öpüşürken gördüğümde dünyam başıma yıkıldı. Neden böyle birşey yapmıştı? Neden! Benim bir suçum yoktu,sanki ona kötü birşey yapmışım gibi beni cezalandırıyordu. 4 ay boyunca gelip beni kurtarmasını bekledim,bütün gece Tanrıya yalvardım. Ama bilmiyordum ki o  çoktan beni unutmuş...

~Klaus Hargreeves~

Diego: Ne oldu ona?

Klaus: Yok birşey.

Diego: O kahkaha atıyordu sen onu sürüklüyordun bağırarak ve birşey yok diyorsun? Zevkine mi yaptınız bunu.

Klaus: Aynen!

Fiveın bana baktığını gördüm,ona o kadar öfke doluydum ki kavga etmemek için kendimi zor tutuyordum.

Allison: Ben gidip bir bakayım-

Klaus: Bırak yalnız kalsın,kimse yanına falan gitmesin.

Diego: Belli ki birşey olmuş,anlatsana!

Klaus: Daha sonra Diego!

Sinirle merdivenlere yöneldim,Alicein odasının önünden geçerken durdum. Derin bir iç çektim ve odama doğru ilerledim.

~Alice Hargreeves~

Ağlarken uyuyakalmışım,uyandığımda saat gece 3tü. Yerden kalktım ve banyoya doğru ilerledim. Tam banyonun kapısına gelmiştim ki birden karnıma bir sancı girdi. Dayanamayıp yere tekrar oturdum,çığlık atmamak için zor tutuyordum kendimi.

Noah: Hey! İyi misin?

Noahı umursamadım,çok canım yanıyordu. Ne kadar sürdü bilmiyorum,kendime geldiğimde hiçbirşey olmamış gibi ayağa kalktım. Duvara tutuna tutuna banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkadım.

Noah: Alice?

Alice: İyiyim merak etme,sadece karnıma bir ağrı girdi.

Noah: Bence Klausa haber vermelisin.

Alice: Bugün yeterince yoruldu.

Noah daha fazla birşey demedi,beni düşündüğünü de pek sanmıyorum. Ben ölürsem eğer o da ölecek,bu yüzden korkuyor. Banyodan çıktım ve kendimi yatağa attım. Gözümü açtığımda sabah olmuştu,birisi kapımı yumrukluyordu neredeyse. Hemen kalkıp kapıyı açtım.