Umbrella Academy Number 8

43.Bölüm

Sabah uyandığımda kendimi daha iyi hissediyordum. Üstümü değiştirdim ve aşağı indim,Five ve diğerleri masada oturuyordu. Hiçbirini umursamadan kendime sandviç yapmaya başladım.

Allison: Alice tatlım gelsene.

Alice: Siz yiyin ben kendime sandviç yapıcam.

Five: Benim yüzümden değil mi?

Five ayağa kalkmış gidecekken seslendim.

Alice: Şu aptala söyleyin herşeyi kendi üstüne alınmasın.

Five: Sen benimle böyle konuşmazdın.

Diego: Ne desin? O kadar  yaptığın şeyden sonra sevgilim,bebeğim,aşkım mı demesini bekliyorsun?

Sandviçimi yaptım ve kapıya doğru ilerledim,tam gidecekken kolumdan tuttu ve beni durdu.

Alice: Çek o elini.

Five: Konuşmamız gerek.

Alice: Konuşulacak birşey yok,sen beni terkedip gittin ve bende salak gibi gelmeni bekledim.

Fivedan kolumu kurtardım ve hızla odama gittim. Sandviçi masaya bıraktım ve odamdaki banyoya girip musluğu açtım. Gözlerim dolmuştu,öylece yere oturdum ve ağlamaya başladım. Neden bana bunu yapıyordu? Beni terkedip gitmişti,şimdi de geri gelmiş  hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu. Ona çok kızgındım,biraz da kendime kızıyordum aslında. Aptal gibi geri dönmesini beklemiştim. Bana nereye gittiğini söylememişti bile,Tanrı aşkına onu merak edeceğimi hiç mi düşünmemişti. Sinirle yerden kalktım ve musluğu kapatıp odama gittim. Yatağımda oturan Diegoyu görmeyi beklemiyordum,hemen gözyaşlarımı sildim.

Alice: Neden geldin?

Diego: Seni merak ettim.

Birsüre birbirimize baktık,yanına gittim ve sarılıp ağlamaya başladım.

Diego: Tamam sakinleş ben buradayım,hep senin yanında olacağım.

Alice: B-bunu bana neden yapıyor? Ben ona ne yaptım!

Diego: Şşt sessiz ol,diğerleri duymasın.

Alice: Klaus nerede?

Diego: Ben peşinden gelince diğerleri gelmesin diye uğraşıyordu.

Alice: Anladım.

Diego: Hadi sen yemeğini ye bende aşağı ineyim.

Alice: Tamam.

Diego tam gidecekken ona seslendim.

Alice: Diego.

Diego: Efendim kardeşim?

Alice: Bu akşam üçümüz dışarı çıkalım mı?

Diego:*gülümseyerek* Olur.

Bende ona gülümsedim,o gidince masama oturdum ve film açıp yemeğimi yedim. Odamda sıkıldığım için aşağı indim,oturma odasını boş görünce rahatlamıştım. Oturma odasına giderken mutfağa bir göz attım,Klaus oradaydı,hemen yanına gittim.

Alice: Klaus,ne yapıyorsun burada?

Klaus: Ah! Hiç sorma kanka.

Klaus çok hüzünlü gözüküyordu,ilk defa onu öyle görüyordum. Birden Five mutfağa ışınlandı,Tanrıya şükür bana sataşmadı. Kendine kahve yapmak için gelmişti.