Umbrella Academy Number 8

129.Bölüm

Five: Neden aptallarmış?

Fiveın sesini duyduğumda hemen arkamı döndüm,kapıya yaslanmış bize bakıyordu. Diego hiçbirşey demeden sinirle mutfaktan çıktı. Bende tam gidecektim ki Five kolumdan tuttu.

Alice: Ne?

Five: Bir soru sordum,o gittiğine göre sen cevaplayabilirsin.

Alice: Odamda işim var daha sonra.

Five: Hayır şimdi.

Five bizi odasına ışınladı ve kapıyı kilitledi.

Alice: Five kapıyı açar mısın? İşim var daha sonra konuşuruz.

Five: Hayır,siz ikiniz birşeyler karıştırıyorsunuz ve bunu bana anlatacaksın.

Alice: Ne!? Hayır,saçmalama.

Five: Derdiniz ne?

Five konuşmadığımı görünce üstüme yürüdü ve beni duvarla arasına aldı.

Five: Dinliyorum?

Alice: Bir derdimiz yok,bırak beni.

Five: Gerçekleri söylediğinde bırakacağım.

Alice: Ben sana sorduğumda söylememiştin,bende söylemiyorum.

Five: Zamanı geldiğinde öğreneceksin zaten.

Alice: Sende zamanı geldiğinde öğrenirsin o zaman.

Five: Güzelim,anlatacak mısın  anlatmayacak mısın?

Alice: Anlatmayacağım.

Five: Peki,bütün gün buradayız o zaman.

Alice: Ne!?

Five: Bütün gün buradayız,sen doğruları söyleyene kadar.

Alice: Söylemeyeceğim.

Five: Sen bilirsin,bütün gün odamda tek başına takıl o zaman.

Alice: Sen nereye gidiyorsun?

Five: İşlerim var.

Five geri çekildiğinde sinirle kolundan tuttum.

Alice: Hiçbir yere gidemezsin!

Five:*gülerek* Öyle mi?

Alice: Bana herşeyi anlatacaksın!

Five: Zamanı gelmedi.

Five yanağımdan öptü ve ışınlanıp gitti,çıldırmak üzereydim. Birkaç kez kapıyı açmayı denedim ama kilitliydi,koridordan geçen kimse de yoktu belli ki. Birsüre kapının arkasında oturdum ve birinin gelmesini bekledim. Yarım saat sonra ayak sesleri gelmeye başladı. Hemen ayağa kalktım ve bağırmaya başladım.

Vanya: Alice?

Alice: Vanya kapıyı açmama yardım et!

Vanya: Tamam bekle.

Kapıdan uzaklaştım ve Vanyanın kapıyı açmasını bekledim.

Vanya: Bu böyle olmayacak,ben Lutherı çağırayım.

Alice: Tamam,bekliyorum.

İki dakika sonra Lutherın sesi duyuldu.

Luther: Alice,kapının arkasından çekil.