Uzun bir süre yürüdükten sonra Five önüme ışınlandı,korkuyla geri çekildim.
Alice: Neden geldin!?
Five: Pes ettin mi?
Alice: Hayır! Seninle konuşmayacağım defol git artık!
Five üstüme yürümeye başladı,o bana doğru geldikçe ben geri gidiyordum.
Five: Alice bak herşeyi açıklayabilirim,lütfen dinle beni.
Alice: Git artık git! Yeter bıktım senden!
Birden ayağım taşa takıldı,tam düşecekken Five beni tuttu.
Five: Benden kaçmayı keser misin?
Alice: Bırak beni!
Five: Bırakmıyorum,beni dinleyeceksin.
Alice: Canını yakmak istemiyorum,bırak beni.
Five: İstediğini yap umrumda değil,konuşacağız.
Alice: Ya bırak beni istemiyorum!
Five: İstersen şuan bana engel olabilirsin,boşa nefesini harcamana gerek yok.
Alice: Eğer beni şimdi bırakmazsan yapacağım.
Five: Yap hadi,bekliyorum.
Fiveı itmeyi çalıştım fakat milim bile kıpırdamadı,belime sarılı ellerini itmeyi çalıştım ama inatla daha da sıkı sardı.
Alice: Derdin ne!?
Five: Beni dinlemediğin sürece seni bırakmam.
Alice: Dinlemeyeceğim!
Five: O zaman bırakmıyorum.
Tanrım! Bu çocuk beni çıldırtacak...
Alice: Eve götür bizi.
Five: Hayır.
Alice: Tanrı aşkına burada ne yapacağız!? Bari bırak beni!
Five: Hayır dedim,sen beni dinleyene kadar buradayız.
Alice: Dinlemiyorum.
Five: Tamam sabaha kadar burada kalırız o zaman.
Five birden beni kucaklayıp boş arsaya geri ışınladı ve yere oturdu,beni de zorla yanına oturttu.
Alice: Senden nefret ediyorum!
Five: Bak sadece beni dinlemeni istiyorum.
Alice: Dinlemeyeceğim! Artık yalanlarına kanmıyorum,anladın mı beni?
Five: Güzelim ben yalan söylemiyorum.
Alice: Güzelim deme bana!
Five: Dersem nolur?
Alice: Yeter artık eve gitmek istiyorum!
Five: Eve gitmek istiyorsan yapman gerekeni biliyorsun.
Sinirle arkamı döndüm ve manzarayı seyretmeye başladım.
Five: Sıkılmadın mı?
Alice: Kapa çeneni ve bizi eve götür. Hem bak sevgilin de seni bekliyordur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umbrella Academy Number 8
Fanfic8 Numara olarak Şemsiye Akademisine katıldın,özel gücün ateşi kontrol edebilmek,bakalım bizi neler bekliyor.