Umbrella Academy Number 8

48.Bölüm

Birsüre bekledikten sonra Diego revirden çıktı. Hemen yerden kalkıp yanına gittim.

Alice: Durumu nasılmış!?

Diego: İyi merak etme,kan verdim. Bu gece revirde kalıcakmış ama.

Alice: Oh, Tanrım teşekkür ederim.

Diego: Hadi odana git sen,ben beklerim onu.

Alice: Yok ben bekleyeceğim,sen gidebilirsin.

Diego: Peki,iyi geceler.

Alice: Sanada.

Diego gitti ve bende revire girdim,Grace çoktan gitmişti. Five sedyede yatıyordu,baygın olduğunu görünce yanına gittim ve elini tuttum.

Alice: Özür dilerim,benim suçumdu.

Fiveın elini bıraktım ve koltuğa uzandım,uyuyakalmışım.

~Sabah~

Five: Alice,burada ne işimiz var?

Alice: Hımm,ne var?

Five: Bizim burada ne işimiz var?

Koltuktan kalktım ve Fivea baktım,ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Alice: Gece dikişlerin patlamış,bende görünce hemen seni revire getirdim.

Five: Teşekkürler.

Alice: Önemli değil,Diego olmasa getiremezdim seni. Bence ona teşekkür et.

Five: Herneyse,artık gidebilir miyiz?

Alice: Biraz daha burada kalmalıyız,diğerleri uyanmamıştır.

Five: Işınlanabiliyorum unuttun herhalde.

Alice: Hayır unutmadım,bu haldeyken bizi ışınlayamazsın.

Five: Tanrım! Burada kös kös bekleyecek miyiz!?

Alice: Ne yapabiliriz başka? Yat uyu işte.

Five: Sen uyu,bütün gece buradaydın sanırım.

Alice: Uyudum ben,gece buradaydım diye başında ağlamıyordum ya.

Five göz devirdi ve önüne döndü,bende etrafı incelemeye başladım.

Five: Artık beni affetsen mi?

Alice: Neden,yine beni terkedip gitmeyi mi planlıyorsun?

Five: Alice ben seni terkedip gitmedim! Eğer gitmeseydim hepinizi öldürecekti.

Alice: Bana söyleyebilirdin.

Five: Söyleseydim izin vermezdin gitmeme.

Alice: En azından haberim olurdu! 1 ay boyunca geri gelir mi diye düşünmezdim!

Five: Özür dilerim,düşüncesizce davrandım. Lütfen beni affet.

Alice: Bunu sen iyileşince konuşalım,tamam mı?

Five: Peki.

Biz konuşurken Diego yanımıza geldi.

Alice: Sonunda uyanmışsın!