2.Bölüm

5.1K 281 911
                                    

Luther: Birimiz gidip ona baksa iyi olur.

Allison: Ben giderim.

Kapı çaldı hemen göz yaşlarımı sildim.

Alice: Gir!

Allison: Alice tatlım iyi misin?

Alice: Evet iyiyim.

Allison: Sen ağlamışsın...

Alice: H-hayır ağlamadım.

Allison: Fiveın dedikleri cidden çok ağırdı biliyorum,onu kafana takma herkese öyle davranır biz onun bu tavırlarına alıştık artık,sende alışsan iyi edersin.

Alice: Ben kötü birisi değilim ki.

Allison: Tabi ki de değilsin,o sadece yeni geldiğin için öyle davranıyor zamanla alışıcaktır sana.

Alice: Teşekkürler Allison.

Allison: Rica ederim,birşey olursa ben aşağıdayım gelirsin.

Alice: Tamam.

Allison: Üzme kendini.

Allison gülümseyip odadan çıktı bende yatağıma uzandım ve arkamı döndüm.

Luther: O nasıl?

Allison: Çok üzülmüş ağlıyordu.

Diego: Ciddi misin?

Vanya: Fiveın söyledikleri çok kırıcıydı.

Five: Benim hakkımda mı konuşuyorsunuz?

Diego: Evet,Alicei çok üzmüşsün.

Five: Ben düşüncemi söyledim.

Vanya: Söylediğin şeyler çok ağırdı Five.

Allison: Odasına gittiğimde ağlıyordu.

Five: Ne? Şaka mı yapıyorsun.

Luther: Kızın kalbini kırdın Five,ne bekliyordun?

Five: Ah Tanrım!

Odamda öylece ağlıyordum  neden bilmiyorum ama söylediği şeyler çok canımı acıtmıştı.

Five: Hey,sen iyi misin?

Alice: Ne istiyorsun.

Five: Sen gerçekten ağlıyorsun.

Alice: Bundan sana ne?

Five: Bak söylediklerim için üzgünüm,biraz ağır olmuş olabilir.

Alice: Boşversene.

Five: Hadi ama! Bebek gibi ağlayacak mısın?

Alice: Odamdan çıkar mısın?

Five: Hayır.

Alice: Five odamdan çık.

Five: Çıkmıyorum.

Gelip yanıma oturdu ve yüzümü inceledi.

Five: Ağlama artık.

Alice: Senin işlerin vardır tutmayayım ben seni.

Umbrella Academy Number 8Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin