Umbrella Academy Number 8

24. Bölüm

Five beni sakinleştirmeyi başarmıştı.

Five: Sahile gidelim mi ne dersin?

Alice: Çok iyi olur.

Sahile gidip biraz yürüyüş yaptık,yorulup bir banka oturduk ve sohbet etmeye başladık.

Five: Evi özledin mi?

Alice: Aslında bakarsan evet özledim,Klausu özellikle.

Five: O gün Klausla benim hakkımda mı konuşuyordunuz?

Alice: Şey,aslında evet senin hakkında konuşuyorduk.

Five: Ne diyordunuz peki?

Alice: Beni seviyo mudur acaba diye sormuştum.

Five: Bunu gelip bana da sorabilirdin.

Alice: Aslında sana şakasına belli etmeyi çalışmıştım ama öyle tepki verince beni sevmediğini düşündüm.

Five: Ne? Ne zaman.

Alice: Boşver doğruymuş zaten.

Five: Doğru olan ne?

Alice: Gidelim mi artık lütfen çok yorgunum.

Five bir süre yüzüme baktıktan sonra bizi kaldığımız yere ışınladı.

Alice: İyi geceler.

Five: İyi geceler güzelim.

Alice: N-ne anlamadım?

Five: Yok birşey hadi uyuyalım.

Hiçbirşey demeden yatıp uyuduk zaten ne diyebilirdik ki? İkimizde çok yorulmuştuk artık bu durumdan,sakin ve sessiz bir hayat istiyorduk. Handler ölmüştü ve Lila peşimizi bırakmayacaktı bundan adım gibi emindim. Handler Lilanın ailesini öldürmüş ve onu kaçırmış. Çocukluğundan beri onu eğitmiş,büyüdüğünde ise özel gücünden faydalanmaya başlamış.

~Sabah~

Uyandığımda yanımda Five yoktu,bu saatte nereye gitmiş olabilirdi? Karnım çok acıkmıştı ama o olmadan buradan çıkamazdım,oturup beklemeye başladım. Yarım saat sonra Five heryeri kan içinde yanıma geldi.

Alice: Aman Tanrım! Ne oldu böyle!?

Five: Sessiz ol!

Alice: Ne yaptın?

Five: Bunları sonra konuşuruz,üstümü değiştireyim yemek yemeye gidelim acıkmışsındır.

Alice: Five heryerinde kanlar var ve sen yemek mi düşünüyorsun!?

Five: Hayır seni düşünüyorum.

Alice: Bana neler olduğunu anlatacaksın!

Five: Tamam hanımefendi.

Five üstünü değiştirip geldi ve yemek yemeye gittik.

Alice: Five anlatıcak mısın artık?

Five: Yemeğini ye daha sonra.

Alice: Hadi ama!

Five: Tamam sakin ol anlatacağım,yemeğini ye parka gidelim orada anlatacağım.

Alice: Peki tamam.

Çok merak ediyordum ve Five bana hiçbirşey anlatmıyordu,yemeğimizi yedik ve parka gittik ve biraz yürüdük. Five hiçbirşey demiyordu,sabrım taşmıştı.

Alice: Söyle artık!

Five: Ovv tamam kızma.

Alice: Şu banka oturalım ve anlat artık.

Five: Tamam.

Alice: Evet dinliyorum?

Five: Sabah Lilayı bulmaya gittim.

Alice: Ne?

Five: İzin verirsen anlatacağım.

Alice: Tamam anlat.

Five: Lilayı buldum ve onu ikna etmeyi çalıştım fakat o bana inanmadı ve beni öldürmeyi çalıştı bende mecburen onu öldürdüm.

Alice: N-naptın?

Five: Öldürdüm.

Şok olmuştum ne diyeceğimi bilemiyordum,Five bizden birisini öldürmüştü. Kendimi çok kötü hissettim,Lilanın bir suçu yoktu hepsi Handlerin suçuydu,Lila aslında çok iyi bir kızdı ama bize inanmamıştı.

Five: Bunu yapmak zorundaydım Alice yoksa o beni öldürecekti.

Alice: O kötü birisi değildi.

Five: Ona gerçekleri söyledim ama bana inanmadı yapabileceğim birşey yoktu.

Alice: Onun için üzüldüm.

Five: İkimizden birisi ölücekti ve o öldü,başka çare yoktu.

Alice: Peki şimdi ne yapacağız?

Five: Artık tehlikede değiliz.

Alice: Yani?

Five: İstediğimiz gibi yaşayabiliriz,güzel bir ev buluruz kendimize ve orada yaşamaya başlarız.

Alice: Sen ciddi misin?

Five: Evet çok ciddiyim.

Alice: Lütfen bu sefer yine evden ceset çıkmasın.

Five: O benim suçum değildi,bilmiyordum.

Alice: En fazla ne olabilir ki dedikten 2 dakika sonra evde ceset bulduk.

Five:*gülerek* Şanssız günümüzmüş.

Alice:*gülerek* Evet kesin öyledir.

Five: En azından kötü adamlar yoktu ha?

Alice:*gülerek* Haklısın.

Five ile biraz konuştuktan sonra kahve içmeye gittik ve beraber vakit geçirdik. Sanırım ilk defa bu kadar rahattık,peşimizde kimse yoktu ve her an tetikte olmamıza da gerek yoktu. Artık normal bir hayat yaşayabilirdik. Düşüncesi bile çok güzeldi. Hep bir asker gibi eğitim görmüştük,güçlerimizi kullanmaya başladığımızda ise birilerini öldürmemiz istenmişti. Hiçbirimiz böyle birşey istemedik,bir deneyin kurbanı olduk ama artık vakti gelmişti,birlikte güzel bir hayatımız olabilirdi. Five ile gidip yaşayabileceğimiz evlere baktık,artık bana kötü davranmıyordu aksine çok iyiydi. Bu beni çok mutlu ediyordu,birlikte yaşayabileceğimiz güzel bir ev bulmuştuk,beraber evi temizledik ve eşyalarımızı yerleştirdik,artık bir düzenimiz vardı. Artık sadece ikimiz vardık,diğerlerinin yanına dönemezdik herşey çok kötü olurdu. Onları çok özleyecektim özellikle de Diego ve Klausu. Five ile artık o evde yaşamaya başlamıştık,herşey çok güzeldi aynı hayallerimizdeki gibi sessiz ve sakin.

Bu final bölümüydü canlarım,yeni bir kitaba başladım bu gece yayınlayacağım. Aynı bu kitaba benzer olucak ona da bir göz atarsanız sevinirim❤

Yeni kitabı yayınladım okuyup destek olursanız beni mutlu edersiniz 🥰