Umbrella Academy Number 8

133.Bölüm

Uyandığımda Five beni izliyordu,gülümseyerek doğruldum. Saat kaç olmuştu acaba?

Alice: Five,saat kaç?

Five: Öğlen 3,sadece 2 saat uyudun.

Alice: Peki ya sen?

Five: Seni izledim.

Alice: Ne,2 saat boyunca beni mi izledin?

Evet anlamında başını salladı ve yanağımdan öpüp yataktan kalktı.

Five: Hadi aşağı inelim.

Alice: Tamam.

Yataktan kalktım ve kapıya yöneldim,Five öylece durmuş bana bakıyordu.

Alice: Bir sorun mu var?

Hiçbirşey demedi,elimi tuttu ve aşağı indik.

Diego ve Luther kapıda Robert ile konuşuyorlardı. Five birden durdu,elimi daha sıkı tuttu ve Roberta baktı.

Diego: Five gelemez işi var,daha sonra konuşursunuz.

Robert: Pek işi varmış gibi durmuyor ama.

Robert bize baktığında gerilmiştim. Five elimi bırakmadı,ciddi bir yüz ifadesiyle Robertın yanına gittik.

Five: Birşey mi oldu?

Robert: Kaç saattir seni arıyorum neden açmıyorsun?

Five: Sevgilimle konuşuyorduk.

Robert: Bu mu önemli işin?

Five: Hayatta ondan başka önemli birşeyim yok.

Hayranlıkla ona bakıyordum,hiç beklemediğim birşey yaptı ve bana bakıp göz kırptı. Buna karşılık gülümsedim.

Luther: Yarın konuşursunuz,bugün gelemez.

Luther tam kapıyı kapatacaktı ki Robert araya ayağını koydu.

Robert: Fiveın sekreteri olduğunu bilmiyordum.

Five: Bir saat sonra seni ararım,şuan önemli bir konuşma yapacağız.

Robert: Peki,mutlaka ara sakın unutayım deme.

Five: Tamam.

Robert gittiğinde Diego ve Luther rahatlamış gibilerdi.

Diego: İkinizde mutfağa gelin.

Tamam anlamında başımı salladım,onlar mutfağa doğru ilerlerken başımı çevirip Fivea baktım. Birleşmiş ellerimize bakıyordu.

Alice: Five?

Five: Efendim?

Alice: Hadi gidelim.

Five: Tamam gidelim.

Birlikte mutfağa girdik ve yemek masasına oturduk. Herkes oradaydı.

Five: Sorun ne?

Diego: Bence gayet iyi biliyorsun.

Alice: Diego,lütfen daha kibar ol.

Diego: Pekâlâ,denerim.

Luther: Herşeyi biliyoruz.

Five kaşları çatık bir şekilde bana döndü.