My Everyday is full of you

Kabanata 4

Kabanata 4

Date

“Why brings you here?What can I do to you?”

Umikot ito at kaagad na bumababa ang tingin niya sa katawan ko na nawala sa isip na nakaunbotton ang mga buttons ng uniform ko kaya sinamaan ko siya ng tingin dahil sa pagtitig niya sa aking katawan.

“You are the first person who can stares at me like this long?”

Mabilis na iniiwas ang tingin sa akin at inilipat iyon sa ibang direksyon,napaipatong ko ang kaliwang kamay ko sa beywang saka tingin sa binalingan niya at ibinalik din.

I returned my gaze.“What's wrong?”

Ibinalik niya ang tingin saka umiling sa akin,she still wearing our school uniform and her designer bag.

“No.Well..I want to say sorry to what happened."she said then rolled her eyes to me.

Dumilim ang paningin ko sa ginawa nito mukhang napilitan lang itong humingi ng tawad sa akin,ipinakita ang maliit na paso sa kamay niya. It is violet cactus,saka malapad na ngumiti sa akin.

“Please accept my apologies, Mateo.”she pleading then bit her lower lip apprehensively.“Can we go out?"

“I'm afraid I cannot go out with you.”I confidently said.

Her face was dismayed.“But this purple cactus is from Egypt.Can't you give me a chance?”

“I don't care.I have all colors of them.You apology is not qualified for me,I know Armand forces you to do this but I said no can force me.Please leave.”pagtataboy ko sa kaniya mas lalong sumama ang paningin niya.

Bigla nitong ibinato sa akin ang cactus na iyon sa dibdib ko bago galit na galit na ipinagalaw niya ang kamay sa harap ko. Nanatili lang akong tahimik at kalmado kahit na malakas ang pagkakabato nito sa paso ng cactus na iyon nasa damit ko pa ang ibang soil nuon.

“You are so rude!”she yield at me.

Inikot niya ang paningin saka nagmamadaling nagmartsa paalis sa harap ko, bumababa ako para kunin ang ibinato nitong cactus na nasa sahig.

Bumuga ako ng malakas habang pinupulot iyon,I bitting my tongue so the words that I really want to say won't their find a way.

“That woman!”I hissed.

Lihim akong napangiti ng makita itong mainis halos maging kamatis ito kapag nagagalit pinilig ko ang ulo dahil sa mga kung ano-ano pumapasok sa isipan,nilinis ko na iyon at inayos muli bago muling inayos ito sayang din ito ang mayayaman barya lang sa kanila ang ganito.

“Bakit may lupa ka sa dibdib?”

Nag-angat ako ng tingin dito bago pinulot ang basag na paso mabuti na lang hindi tuluyang nasira iyon.Ginawan pa talaga niya ako ng trabaho,kung kailan nagkaproblema ang kamay ko.

“That's nothing.Napauwi ka?”

Nilagpasan lang ako nito mukhang mabigat ang problema niya kaya wala itong balak na magkuwento,he train himself to be cold and heartless man just because of his family. I can't blame him to be fuming mad to his own parents, when I hear his side I felt envy they still have there parents are far from him.

“Nag-sorry na ba si Julyza?”

Tumango ako.“Yeah but don't force her to do that again,if it's against to her soul.”

Pumunta ako sa sink upang ayusin ang nabasag na violet cactus na iyon,hindi ko na inasahan na sasagutin nito ang sinabi ko.

“Pagpasensiyahan mo na siya parang hindi mo naman siya kaklase sa history.”kontra pa nito.