My Everyday is full of you

Kabanata 10

Kabanata 10

Jogging

“When you are done, go get changed.”

Napalingon siya ng sabihin ko iyon at napilitan lang itong ngumiti sa akin bago binuksan ang pinto ng fridge ng refrigerator.

Nanlaki ang mata ko dito.“Hey, don't you dare to touch a drinks, brought your own.”

“Ang damot mo naman parang isang orange juice lang.”ang sagot niya sabay ibinababa ang ulo para tignan ang loob ng refrigerator.

I tried to look formal.“I'm not selfish, I just want to discipline you for that. Makakasanayan mo iyan.”

“Ganiyan ba talaga kayong nasa simbahan?Dapat maging mapagbigay kayo.”

Matiim na tinignan ko siya.“Don't underestimate me please.Just bring back that orange juice in the fridge.”

Hindi iyon ang ginagawa niya imbes ay binuksan niya iyon sa harap ko saka ininom ang orange juice.

“It's refreshing right?”

Sinamaan ko siya ng paningin saka tumayo sa kinauupuan,hindi ko pinutol ang tingin sa kaniya habang naglalakad ako papalapit dito.

“W..what will you do?”hamon pa niya.

Nandidilim ang mata humukbang ako papalapit sa kaniya dahilan upang ihakbang niya paatras ang paa niya bumababa ang tingin ko sa hawak niyang bottle of orange juice.

“S...Sorry na.”natatarantang sabi niya at inihakbang ang paa paatras.

Ini-isa ko ang pagitan namin saka iniharang ang kamay sa pinto ng freezer at sinalubong ang tingin niya, naguguluhan na nakatingin lang siya sa akin ang maamong mukha niya.

I tore off my sight then gasped as a relief then face her. “Please don't do this to test how long the patience I am, it's killing me softly and I don't like that.”

Bumababa ang tingin ko sa kamay niya kung saan hawak niya ang orange juice na binuksan niya,kinuha ko iyon mula sa kamay niya at mabilis na inialis ang pagkakapinid ng kamay sa freezer door.

“We are you to jog.You brought your running clothes, didn't you?”

“Y—Yes,I did.”she stammered answered.“Great,I feel like having  a fresh air now.”

Pinihit ko ang sarili na tignan ito umalis na iyon saka pumunta sa sala para kunin ang bag at ayusin ang mga gamit sa center table.

Sinundan ko iyon at saka inilapag ang orange juice na binuksan niya, nag-angat siya ng tingin sa akin.

Naguguluhan na sinalubong ang tingin ko. “Bakit mo na naman ibinibigay iyan sa akin,hayaan mo sa susunod bibili na ako ng sarili kong inumin.”

“Sa iyo na iyan, hindi ako umiinom sa ininuman ng iba.”pagpapakumbaba na saad ko habang nakatingin lang rito at sa inumin na iyon.“Nandiyan na din ang laway mo kaya kunin mo na kung ayaw mo itapon mo.”

She hissed.“Kukunin ko iyan salamat. Huwag ka ng magalit nagiging panget ka tuloy.”

“Bilisan mo diyan inuubos mo ang oras.”ani ko pa na seryosong nakatingin rito.

Tinalikuran ko na iyon saka ngumiti ng bahagya rito,utak kamote talaga ang babaeng iyon. Hindi niya dapat ginagawa iyon,dahil matatanggal siya sa pagiging kalihim ng religion niya.

“Bakit mo ba ginagawaa iyon Mateo?Nababaliw ka na ba?”sigaw ko sa sarili ng makapasok sa kuwarto.

Pinilig ko ang ulo na dumaretso sa closet para kumuha ng jogging pants at shirt, kailangan ko siyang pakitunguhan ng maayos kagaya ng sabi ni Carlo.