My Everyday is full of you

Kabanata 27

Kabanata 27

Anniversary

FIVE YEARS LATER

“Nandito ka na pala mahal ko?”

Kaagad na dumako ang tingin ko sa pintuan ng bahay kung saan nakita ko ang papalapit nitong bulto sa akin. Kasalukuyang nililinis ko ang sala dahil ito ang nakaassigned sa trabaho itong habang nasa unibersidad siya at nag-aaral.

Bumungad ito sa akin ang nakangiting mukha niya.“Oo nandito na ako, bakit naglilinis ka?Dapat nagpapahinga ka dahil pagod ka kagabi sa trabaho.”

Sa loob ng limang taon madaming nag-bago pero magkasama namin iyon hinaharap ngayon ay mag-tatapos na siya sa  college.Mas lalo ko lang siyang nakikilala bawat araw saya ang hatid niya sa akin, naiintidihan ko kung hindi ito sana’y sa ibang mga gawaing bahay.

Tinapos ko ang pag-wawalis bago ito nilapitan para yakapin.“Namiss kita,ikaw namimiss mo din ako?”

“Oo naman. Ilang oras lang tayo hindi nagkasama namiss mo na kaagad ako?”bungad na tanong pa niya sabay bumitaw rito para mailagay ang backpack sa couch.

Muling kinuha ko ang mga gamit sa paglilinis at pinagmasdan itong pabagsak na naupo,mukhang pagod ito sa pag-aaral niya halos inaabot na siya ng madaling araw para tapusin ang research paper niya.

I gave her a smiled. “Mahal ikukuha kita ng maiinom ano gusto mo?Orange juice?Softdrinks?”

“Orange juice na lang,magpapahinga lang ako dahil kailangan namin tapusin ang thesis namin. Puwede bang dito na lang kami gumawa?”

I nod. “Sige maganda din iyon,maghahanda ako ng makakain para sa kanila. Intayin mo ako diyan ikukuha kita ng gusto mo.”

“Salamat mahal ko.”

“Walang anuman mahal ko.”sagot ko.

Dumaresto na ako papunta sa kusina para kumuha ng orange juice na parati niyang iniinom kapag pagod ito,napangiti ako ng sumunod sa akin ang alaga namin k9 dog na siyang kasama niya kapag umalis ako sa bahay.

Bumababa ang tingin ko sa rito. “Bongbong can you give this to mommy?”

Ito ang nagbigay ng pangalan sa kaniya maliit pa ito ng ibinigay ko ito sa kaniya kaya masaya ako kapag nakikita ko ng magkatabi silang matulog ni Bongbong.

The dog howled then bite the can of orange juice then going inside to obey my command. I didn’t tell her that I didn’t stop studying now that I know who is suprema is.

“Hindi pa siguro ito ang tamang panahon para malaman ng lahat na siya ang Suprema.”pagbibigay diin ko pa sa sarili may panahon siguro na dapat siyang maibalik sa dapat na siya.

She is still the same but more dangerous now as I assigned to watched her moves and doings,I admitted that she changed a lot thanks to her father that her guardian from now.

I shrug.“Mahal may gusto sana akong sabihin sa iyo,busy ka ba?”

“Mahal nandito na ang mga ka-group ko?May sinasabi ka ba?”she asked.

“Wala mahal ko.Halika ka na?”pag-aayang saad ko pa.

Nagkibit-balikat nalang ako bago iginaya ito papunta sa loob para salubungin ang mga kaibigan, naghahanap ako ng pagkakataon para sabihin sa kaniya ang tungkol sa pagkamatay ng pamilya ko.

Nakangiti sinalubong ang mga ka-group niya sa thesis that's normal to every student, I transferred her to Santo tomas University after she graduated in highschool in Madeline University.

I smiled at them.“Maupo kayo. Feel at home,don't be shy and make yourself comfortable.”

“Mahal mga kaklase ko si Klare,Sofia, Janelle,Anastasia,Rob,Dwayne,Play,Brent,Steven,Alan din.”pagpapakilala niya sa mga kaklase na kumaway sa akin.“Si Mateo ang boyfriend ko siya ang kasama ko sa bahay at ang ikinuwento at sinabi ko sa inyo.”