My Everyday is full of you

Kabanata 31

Kabanata 31

‘Yes’

“Mahal iniligpit ko na ang mga uniform mo sa trabaho.”

Tumango ako sa harap ng salamin,ngumiti ako habang pinagpatuloy ang pag-bibitones ng polo shirt ko.

Humarap ako dito at naglakad papalapit sa kaniya.“Salamat mahal. Babalik din ako kaagad pagkatapos nuon.”

“Nag-aral akong magluto....gusto kong tikman mo muna kung pasado na ako sa iyo bago ka umalis.”sambit niya bago sinalubong ang tingin ko.

Tumango ako.“Sige,kahit hindi ka marunong mag-luto nandito naman ako para ipag-luto ka.”

“Ayoko na laging naka-asa sa iyo,tandaan mo ako dapat ang gumagawa nuon.”wika pa niya bago iniyakap ang kamay sa katawan ko.

I gave her a sad smile.“May problema ba?Mukhang matamlay ka ngayon?”

Naramdaman kong may likidong bumagsak sa braso ko,nadinig kong mahinang humibik siya habang nakayakap ito sa akin.

“Kailan ba tayo matatahimik?Lagi tayong umaalis sa gulo bakit lagi nila tayong hinahabol?”she sobbed then embrace me so tightly.“

I stroke her hair.“Hindi ko alam mahal ko pero maging matatag ka kagaya ng lagi kong sinabi sa iyo.Malapit na iyon tatapusin ko lang ang laban na ito.”

Pagod na din ako hindi ko alam kung anong kasalanan ko sa kalangitan para parusahan niya kami ng ganito, I tried to be brave even I'm shaking inside because I don't want her to be miserable.

“How long I need to wait, Mateo?”she replied the tears are starting to fall in her cheeks.“Nasasaktan ako dahil wala man lang ako magawa para sa iyo pakiramdam wala akong silbing girlfriend mo.”

I shook my head then wiped all the tears.“Hindi totoo iyan Julyza, ginagawa ko ang lahat para ma-protektahan ka. Sapat na sa akin nandiyan ka sa  tabi ko, hindi ko alam kung hanggang kailan tayo ganito pero sana huwag kang sumuko.”

“Gustong tulugan ka ayokong basta na lang manahimik sa lahat ng pagkakataon Mateo.”matigas na pahayag niya sabay humiwalay sa akin.

Nakikita ko ang paninindigan sa mata ang magandang hugis ng mukha niya ang determinasyon sa pananalita, ako dapat ang lumaban para sa amin dalawa.

Kinuha ko ang kamay niya.“Julyza you know how much I love you but, I don't want to hurt you because you are my weakness. The precious thing that I need protect.”

“Ayokong basta manahimik lang Mateo, mahal din kita hayaan mo akong tumulong sa iyon.”pakiusap niya sa akin.“Magtiwala ka sa akin...h-hindi ako gagawa ng ikakagalit mo.Bakit lagi mong sinasarili ang lahat?”

Naiintindihan kong gusto lang niyang ipagtanggol ang sarili niya,pero natatakot ako sa maaring gawin ng sarili niyang ama sa kaniya. I can't hold my tears anymore while staring at her,me either I'm tired being strong to any situation.

I nodded offhandedly.“G..gawin mo ang gusto mo basta mag-iingat ka dahil hindi ko kayang makitang inaapi ka nila.”

“Hinding-hindi na ako magpapa-api sa kanila ngayon Mateo,one is enough,but not twice.”she went on then smiled demurely.

Hindi ko napigilan na yakapin ito habang patuloy sa pag-landas ng mga luha ko.“Ako dapat ang lumalaban para sa atin Julyza,dahil ako ang may kasalanan kaya ka nalagay sa ganiyan.”

“We can do it together there's no reason to blame each other,I love you the most.”she said then she wiped my tears.“I can't see myself in the other man.”