My Everyday is full of you

Kabanata 38

Kabanata 38

Twins

“Mahal nakita mo ba yung sapatos ni Benedict?Hindi ko kasi makita ang sapatos nito.”

Natigilan ako sa pag-hahanda ng pagkain ng mga bata ng madinig ko ang pag-tawag sa akin ni Julyza, kaagad na iniwanan ko muna ang mga pagkain nila.

Tinungo ko ang shoe rack kung saan nakalagay ang mga sapatos nila Joyce at Benedict.“Nandito lang iyon ah.”

“Papa nasa kuwarto ko po ang sapatos ko inilipat ko po iyon sa kuwarto ko para hindi po mahalo sa iba.”ang wika ni Benedict kung saan suot na nito ang sapatos na hinahanap nito.

Hindi ko mapigilan na matawa.“Anak sana nagsabi ka na ililipat mo para hindi nag-aalala ang Mom mo.”

“Sorry Mom. You are sleepy head last time that's why I didn't tell you about it.”he apologized said then pouted.

She hugged Benedict.“You are forgiven, I'm just worried about your shoes.”

“Babalikan ko muna ang mga pagkain para ayusin para hindi sila mahuli sa pag-pasok.”paalam ko bago binalikan ang inaayos ko na lang mga lunch box nila.

Medyo nahihirapan na din si Julyza dahil sa pag-bubuntis niya, mukhang namana niya kay Mom ang pagiging maselan niya sa pag-bubuntis pati sa lahat ng bagay-bagay.

I heard Joyce snorted.“Dad how many months that Mom always like that?Sometimes she is good I can't understand her.”

“Nine months,are you tired being understanding to your Mommy?”I asked when I spread the knife with jam on the slice of bread.

She nod.“Yes but isn't bad Dad? To get tired?I adore you because you can do all things just to us okay and safe.”

“No. It's okay to be rest after the hectic days of your life but never forget to fight again.”I advice to her then grabbed the another slide of bread then put it on her lunch box.“Finish your food your school bus will arrived at seven o'clock.”

She gave me a thumbs up.“Thank you for taking care of me and Benedict but we are grow up right now.”

Nakabed rest lang siya habang nagbubuntis kahit ang maglakad-lakad ay nahihirapan siyang gawin,kaya nakapag-pasiya ako na huwag muna siyang palabasin ng ilang buwan na pag-bubuntis niya. It's one year and seven months after the wedding and here we are still loving each other like before.

“Sir ako na po ang mag-aasikaso kina Benedict at Joyce.”anang ni Avina na dinaluhan ako sa pag-aayos ng mga lunch box.

Tumango ako ng balingan ko ito.“Okay paki-ayos mo na lang ang mga gamit at kuwarto nila okay lang?”

“Tapos ko na pong asikasuhin iyon kaya po iwan niyo na po itong gawain sa akin.”pag-aako niya kaya sinang-ayunan ko na ito at hinubad ang apron na suot.

Nakasanayan ko na din na ipag-handa ang mga bata sa umaga,ayokong iasa sa kasambahay sa bahay ang ganun bagay na kaya kong ayusin mag-isa.Nag-hire din kami ng kasambahay para tulungan si Julyza sa pangangailangan niya,kapag wala ako sa bahay namin at para mabantayan din siya.

I sighed.“Fine. I will go to my wife can you send them to there school bus?”

“Yes Sir and also cleaned up the table.”she answered formally.“I can handle them they are not kids anymore Sir,they are mature enough to know every situation.”

I remained silent.

“Thank you kids just listened to Yaya don't make her fuming mad."I farewell said then walked to the dining table.