Mijn beste fout. 18+ ✅

18

Ik word wakker van iemand die mijn rug streelt en als ik mijn ogen open doe zie ik Sander naar me kijken "goedemorgen" mijn stem kraakt een beetje van de slaap. "Goedemorgen" hij glimlacht naar me. "Hoe voel je je?" vraag ik. "Goed, ik heb in tijden niet zo lekker geslapen" zegt hij. Ik pak zijn kin vast en trek hem iets naar me toe zodat ik hem kan kussen. Meteen kust hij me terug.

"Kom we moeten naar school" zeg ik "voor we straks te ver gaan en jij niet meer kunt lopen." Hij draait zich over me heen en wrijft met zijn neus tegen de mijne "wie zegt dat ik onderop kom" zegt hij. "Ik" mijn stem klinkt zelfverzekerd maar zo zeker ben ik er niet van. "Ik lig namelijk bijna nooit onderop" ga ik verder. Hij kijkt me aan "maar misschien voor mij wel" grijns hij. "Misschien" stem ik in.

We gaan mijn bed uit en kleden ons aan. Sander heeft hier spullen liggen voor als hij blijft slapen. Dus hij doet zijn ding en ik doe het mijne. Ik wil wat gel in mijn haar doen als hij me tegen houd. Hij haalt zijn hand door mijn haar "zo laten zitten" zegt hij. Ik kijk in de spiegel, het ziet er best goed uit dus ik knik. Ik loop naar mijn slaapkamer en trek mijn schoenen aan.

Beneden zie ik dat mijn ouders aan tafel zitten "goedemorgen" zeggen Sander en ik in koor. Mijn ouders kijken allebei op "goedemorgen jongens." Ik schenk wat koffie voor ons in. "Joost? Wie was er gister op je kamer?" vraagt mijn moeder. "Eerst Levi, en s'avonds is Sander gekomen hoezo?" vraag ik.

Mijn moeder kijkt naar Sander "ik hoorde geluid van boven" zegt ze "het klonk inderdaad alsof er iemand kwam." Mijn wangen worden rood "MAM!" roep ik. "Je doet het toch wel veilig hè?" vraagt ze serieus terwijl ze ons om en om aan kijkt. "Jannie, laat die jongens met rust" zegt mijn vader. "Bedankt pap" mompel ik. Mijn vader grinnikt "hij zal ons ook vaak genoeg horen, jij bent ook zo zacht niet" lacht mijn vader.

Sander lijkt wel door de grond te willen zakken hij staart naar zijn koffie ik leg mijn hand op zijn knie waardoor hij opkijkt "let alsjeblieft niet op die twee hier" zeg ik terwijl ik naar mijn ouders wijs. "Je weet dat ze allebei een steekje los hebben" grijns ik. "Kom we gaan naar school, anders zijn we te laat."

Hij loopt voor me uit naar buiten en houdt zijn hand op "geef maar" ik schud mijn hoofd "nope" ik loop naar de bestuurders kant en open de deur. Voor ik in kan stappen voel ik dat Sander me naar achter trekt tegen zijn lichaam aan. "Mag ik alsjeblieft rijden?" fluistert hij in mijn oor "jij mocht gister op mij rijden" zegt hij voor hij een kus onder mijn oor drukt. "Dat kun je niet zomaar zeggen Sander" klaag ik "dat is gewoon niet eerlijk."

Ik voel hem grijnzen wanneer zijn hand over mijn lichaam naar beneden gaat. Net voor hij bij mijn broek komt hou ik hem tegen "Sander" grom ik. Hij likt langs mijn nek "als je zo door gaat sleep ik je mee terug naar mijn kamer en dan zal mijn moeder je niet horen kreunen, maar gillen" waarschuw ik hem.

Hij verplaatst zijn hand naar mijn kruis en knijpt zacht "niet als ik jou eerst laat gillen" zegt hij. Hij pakt de sleutels uit mijn hand en schuift mij opzij zodat hij kan gaan zitten. Met een grijns doet hij de deur dicht. "Eikel" mompel ik. Ik loop om de auto heen en stap naast hem in "nu heb ik een stijve" vertel ik hem. "sorry" zegt hij maar hij kijkt erbij alsof hij er niks van meent.

Onderweg naar school leg ik mijn hand op zijn knie en maak cirkeltjes met mijn vingers. Door de beweging gaat mijn hand steeds hoger tot mijn vingertoppen langs zijn kruis gaan. Hij houdt zijn adem in "Joost stop" ik doe net alsof ik het niet gehoord heb en ga door met mijn aanraking. We komen aan bij school Sander parkeert mijn auto en draait zijn lichaam naar me toe. Ik grijp zijn kruis "nu heb jij een stijve" zeg ik met een knipoog voor ik hem los laat en de auto uit stap.

"Joost! Kom terug" roept hij achter me. Ik lach en loop gewoon door. Ik ga naar de kantine en zie dat onze vrienden er al zitten "hey Joost, al bijgekomen?" vraagt Luuk. Ik knik "ja, nog bedankt voor gister" hij knikt "no problemo" Hij kijkt achter me "oh jee" ik trek een wenkbrauw op "wat?" vraag ik en draai me om. Ik zie dat Joanna en Sander staan te praten. Sander kijkt naar haar en als ze iets zegt begint hij te lachen. Ze streelt met haar hand over zijn arm en zet een stap dichterbij. Ik draai me weer om ik hoef dat niet te zien.

Ik besluit alvast naar de les te gaan omdat ik miss King nog even wil spreken. Ik klop op haar deur en als ze roept dat ik binnen mag komen loop ik het lege lokaal binnen. Ik doe de deur achter me dicht en schraap mijn keel "mevrouw King, ik wilde u mijn excuses aanbieden voor mijn gedrag van gister" begin ik "het was brutaal en zeer ongepast. Ik gedroeg me als een klootzak en dat spijt me" zeg ik haar. Ze kijkt naar me "dank je wel Joost dat je dit komt zeggen. Maar weet wel dat ik dit soort gedrag niet nog eens tolereer" zegt ze. "Dat begrijp ik mevrouw. Ik wilde ook gelijk weten wat voor straf ik krijg. Ik heb uw woorden genegeerd en ben niet naar de directeur gegaan" zeg ik zacht. Ze legt een hand op mijn arm "Ga maar alvast zitten Joost, het is goed zo" zegt ze. "Dank u wel, het zal nooit meer gebeuren" zeg ik en ga op mijn plek zitten. De bel gaat en de rest van de klas komt ook binnen.